Χτες βράδυ άργησα να κοιμηθώ…
μέτρησα άπειρα προβατάκια και στο τέλος έπιασα συζήτηση με τον βοσκό και μου είπε τα μυστικά για τέλειο στακοβούτυρο και ξινομυζήθρα….έτσι λοιπών..κάπου στις 4,30 παραδόθηκα στην αγκαλιά του μορφέα ο οποίος δεν ξέρω που καθυστέρησε και είμαι σαν ζόμπι σήμερα!
Και παρόλο που άργησα να κοιμηθώ….ξύπνησα από τις 7,15 …εκνευρισμένη…
Αποφασίζω να δω την θετική πλευρά και σκέφτομαι ότι θα πιω καφέ πριν ξυπνήσουν τα παιδιά και σηκώνομαι…
Δεν έχω διανύσει ακόμα το δεύτερο πλακάκι του διαδρόμου προς την κουζίνα και ακούω μια φωνή (όχι από ο υπερπέραν άλλα της κόρης μου…”καλημέρα μαμαααααααααα”!
Φρέσκια φρέσκια λες και ηδη ειχε πιει καφέ αφού πρώτα έτρεξε το σεντραλ παρκ της New York!!!!!!!!
το χειμώνα ούτε λόγος να ξυπνήσει.
Ετρεχα όλο το σπίτι να τα ξυπνήσω, να βρω ρούχα,να ετοιμάσω πρωινό και κολατσιό και κατέληγα να φεύγω για δουλειά είτε έχοντας ξεχάσει τον καφέ μου,είτε έχοντας ξεχάσει να βάλω μάσκαρα στις δεξιά βλεφαρίδα.!
Ναι κυριες μου!το έπαθα και αυτό! και το διαπίστωσα όταν παρατήρησα ότι στο ανοιγοκλεισμα των ματιών μου ,το αριστερό μάτι ήταν λίγο πιο βαρύ από το δεξί!
Καλέ άρχισα να πιστεύω ότι έπαθα μίνι εγκεφαλικό !
Λοιπών, την ώρα που περίμενα να φουσκώσει ο ελληνικός στο μπρίκι, διαπιστώνω ότι μου είχε κολλήσει ο κάτωθι στίχος..
.-θέλω να πάω σε ένα μέρος άνθρωπος να μην υπάρχει..ούτε νέος ούτε γέρος…μόνο να μαι εγώ μοναααχηηηηηηη-
(ο εγκέφαλος μου είχε κάνει μια μικρή διασκευή)
Αφού αναρωτιέμαι τι θέλει να μου πει το υποσυνειδήτου μου ( θα ήθελα να μου είχε κολλήσει το “άπλωσε τα χέρια σου στο σώμα μου και καψε ως τα βαθη το κορμί μου)
θυμήθηκα ότι έχουμε Αύγουστο…..οτι διακοπές δεν θα πάω….και ότι ακόμα και τον Αύγουστο …μαγειρεύω,πλένω,.καθαρίζω,.νταντεύω,.δηλαδή
είμαι μάνα, υπηρέτρια,σύζυγος,διαιτητής,μπειμπι, σιτερ,δασκάλα,non stop δηλαδή όλο το χρόνο.
Το μόνο που θυμίζει νησιά καραϊβικής,είναι η εσάνς καρύδας της ενυδατικης μου
Έτσι μου έρχεται να βάλω μια ψάθινη φούστα και λουλούδια στα μαλλιά και να αρχίσω να χορεύω χουλα χουπ στην μεση του σαλονιου….και ή που θα με στείλουν διακοπές σε κάποιο νησί για να μην με χάσουν..η που θα με στείλουν στο δρομοκαιτειο .όπως και να χει πάντως διακοπές θα κάνω
Με αυτές τις σκέψεις ξεκινάω να ψήσω τα μπιζέλια μου με γεώμηλο, καρότο, άνηθο και σως φρεσκοξυσμένης ντομάτας
(έτσι λέμε τον κοκκινιστό αρακά εμεις στο χωριό μου νταξει? )
και φτάνουμε στο μεσημέρι και μόλις έχουν κοιμηθεί όλοι!
Αφού έχω κάνει ντουζ με το αφρόλουτρο από άρωμα καρύδας ( να θυμηθώ να στείλω mail στην procter & camble να βγάλουν και με άρωμα Άλπεων για να νιώθω τον χειμώνα σαν να είμαι σε σαλε στην Ελβετία), βάζω και δύο σταγόνες απο το si μου -ξέρετε αυτό που διαφήμιζε η δίμετρη κουκλάρα και κορμάρα και έλεγε si to love….si to dream….si στην αύξηση των μισθών και των συντάξεων (καλά το τελευταίο δεν το έλεγε, αλλά καταλάβατε) και αφού τσεκάρω ότι λεφτά υπάρχουν ξεκινάω κεφάτη να ψωνίσω από του Βερόπουλο!
Στην είσοδο του σούπερ μάρκετ ένας ανεμιστήρα μου ανεμίζει τα μαλλιά και κάνω εντυπωσιακή είσοδος ως άλλη Μεριλι Μονρο αλλά στο πιο μελαχροινο της!
Αρπάζω ένα καρότσι και ξεκινάω από τα φρούτα που είναι μπροστά μου.
αχλάδια..μήλα..νεκταρινια…τσεκ και συνεχίζω για γάλα και γιαούρτι.
Το καροτσι ομως έχει άλλη άποψη και με τραβάει στο διάδρομο με τα κατεψυγμένα.
(Μάλιστα,αυτό είναι τύχη!30 καρότσια εγώ έπεσα στο ζονγκ)
Αποδέχομαι την μοίρα και αποφασίζω να πάω με τα νερά του..πλάγια θέλει?Πλαγια λοιπών
Μετά από λίγη ώρα είμαι ήδη κουρασμένη και καθόλου κεφάτη…
Νιώθω σαν να είμαι σε πίστα NASCAR που προσπαθώ να μην παρασύρω τίποτα στο πέρασμα μου..! Στο τσακ γλυτώνει μια πυραμίδα με καλαμάρια Flokos (καλά ποιος νοήμων άνθρωπος φτιάχνει πυραμίδες απο κονσέρβες στην μέση?) μια παλέτα με coca cola zero και ένα ξύλινο ράφι με μοσχοφίλερα σε προσφορά)
“ΣΥΓΝΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΜΗ….θέλω να ουρλιάξω….ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΑ PIT STOP????? ΘΕΛΩ ΑΛΛΑΓΗ ΣΤΑ ΕΛΑΣΤΙΚΑ ΜΟΥ!!!!” αλλά κρατιέμαι.
Τελικά αρχίζω να φαντάζομαι ότι κάπου είναι κρυμμένη η candid camera και μόλις φτάσω στο ταμείο η tv πίσω από τα ταμεία θα γράψει “ΤΗΕ WINNER IS….”- ή μήπως (THE STUPID IS…)
ενώ ένα βέλος από φουξ νεον θα αναβοσβήνει πάνω απο το κεφάλι μου καθώς πολύχρωμα χαρτάκια θα πέφτουν απο την οροφή και οι υπάλληλοι θα με πλησιάζουν με μια τεράστια δωροεπιταγη για δωρεάν ψώνια για την χρονιά 2019 !!!!!! (φοραω λιπ γλος? φοράω!!! )
Φτάνω επιτέλους στο ταμείο νιώθω ήδη σαν οδηγός μετά από ένα δύσκολο αγώνα και φυσικά τίποτα από όλα αυτά δεν συμβαίνει.
.Τακτοποιώ τα πράγματα στις τσάντες , πληρώνω και φεύγοντας γράφω με ένα μαρκαδοράκι πάνω στο καρότσι ΕΛΛΑΤΩΜΑΤΙΚΟ.
Αφού το αφήνω κάπου στην άκρη, αποχωρώ με ψηλά το κεφάλι.
Αρωματισμενη Μεριλ ηρθα…καταιδρωμενος Σουμαχερ βγηκα!
Καλησπερα φιλες μου,οι περιπέτειες μου δεν τελειώνουν ποτέ!
