''Εσύ δεν θα θυμάσαι''.Ένα συγκινητικό γράμμα που θα σας κάνει να λιώσετε

Ένα συγκινητικό γράμμα που δημοσίευσε η blogger Jessica Dimas στο προσωπικό της blog piganddac.com. Υπέροχες σκέψεις που κάθε μανούλα έχει κάνει.Διαβάστε το και λιώστε!

μητροτητα

Δεν  θα θυμάσαι τον τρόπο που στεκόμουν στο μπάνιο αργά το βράδυ την ημέρα που με έπιασαν οι πόνοι, με φόβο και πάθος να ατενίζω το φεγγάρι, γνωρίζοντας ότι επρόκειτο να σε φέρω στον κόσμο σύντομα και να σου ψιθυρίζω “Μπορούμε να το κάνουμε αυτό. Θα τα καταφέρουμε.”

Δεν θα θυμάσαι τον τρόπο που με κοίταξες αμέσως μόλις γεννήθηκες ή τον τρόπο που σε τράβηξα δίπλα στην καρδιά μου και με θαυμασμό σου ψιθύρισα “Γεια σου, μωρό μου”.

Δεν θα θυμάσαι τον τρόπο που βοήθησες για να επούλωσες όλες τις πληγές μου και αναζωογόνησες το πνεύμα μου. Ήμουν μισή πριν από εσένα και ολοκληρώθηκα με τον ερχομό σου.

Δεν θα θυμάσαι τον τρόπο που με περηφάνια σε κοιτούσα παντού όπου πηγαίναμε, ήσουν πάντα το πιο όμορφο αγόρι στο δωμάτιο.

Δεν θα θυμάσαι τον τρόπο που με έκανες να γελάω με όλα τα ανόητα πράγματα που έκανες.Έβλεπα την αθωότητα της καρδιάς σου.

Δεν θα θυμάσαι τον τρόπο που απομάκρυνα τα μαλλιά σου μακριά από το μέτωπό σου και τον τρόπο που κοίταζες ψηλά προς το μέρος μου. Χωρίς λόγια, οι ψυχές μας συναντιόντουσαν  και τα μάτια μας έλεγαν όσα τα λόγια δεν μπορούσαν να εκφράσουν.

Δεν θα θυμάσαι το ατέλειωτο ξεφάντωμα γαργαλητού και τον τρόπο που πάντα σε ξεγελούσα για να μπορώ να σε κρατάω κοντά μου και να γεμίζω την φατσούλα σου με φιλιά.

Δεν θα θυμάσαι όλες τις φορές που πήγα για ύπνο το βράδυ και αισθάνθηκα  φόβο που  είμαι η μητέρα σου. Κάνω κάποιο λάθος; Τα κάνω όλα καλά; Μπορώ να είμαι το είδος της μητέρας που χρειάζεσαι;

Δεν θα θυμάσαι τον τρόπο που η καρδιά μου έσπαγε και μεγάλωνε λίγο περισσότερο κάθε φορά που έκλεινες ακόμη έναν χρόνο ζωής. Παρακολουθώντας την άμμο να πέφτει μέσα στην κλεψύδρα, αισθανόμουν τόσο περήφανη που σε έβλεπα να μεγαλώνεις και να αναπτύσσεσαι!

Δεν θα θυμάσαι τον τρόπο που κρατούσα τα πατουσάκια σου στα χέρια μου, και φανταζόμουν πόσο πολύ μεγαλύτερα από το δικά μου πόδια κάποια μέρα θα γίνουν και πώς θα πρέπει να σε αφήσω να ακολουθήσεις τα βήματα σου στην ζωή.

Δεν θα θυμάσαι, αλλά εγώ δεν θα ξεχάσω ποτέ. Θα κρατώ αυτές τις αναμνήσεις στην καρδιά μου πάντα και για τους δυο μας.

 

 

Close