Είμαι μια μαμά μόνη, άνεργη και πολύ αγχωμένη…

Είμαι χωρισμένη μαμά κι εγώ, ετών 32 και έχω ένα υπέροχο κοριτσάκι 6 ετών….

Εδώ και σχεδόν ένα χρόνο ζούμε χώρια με το πατέρα της, εκείνος έχει βρει δικό του σπίτι, εμείς μένουμε με τους γονείς μου καθώς τώρα είμαι άνεργη και δεν μπορώ να στηρίξω ένα σπιτικό!!

Ο λόγος που σας γράφω είναι ότι θέλω να μου πείτε όσες είστε ήδη καιρό χωρισμένες πως κυλάει η ζωή από εδω και πέρα….

Είμαι από τις » τυχερές» που ο πατέρας της είναι κοντά στο παιδί μας, συνεπής στη διατροφή και μένει κοντά μας, ξέρω ότι εάν χρειαστεί κάτι η μικρή θα τρέξει …

Εγώ όμως δεν μπορώ να αποδεχτώ την κατάσταση… Εννοώ ότι σκέφτομαι όλα όσα θα στερηθεί εκείνη κι εμείς… Φαντάζομαι τη ζωή μας από δω και πέρα άδεια… Σκέφτομαι το γάμο που απέτυχε…. Τις γιορτές και διακοπές που θα περνάμε χώρια με το παιδί σαν βαλίτσα να πηγαίνει πότε εδώ και πότε εκεί….. Τις εκδρομές και οικογενειακές στιγμές που θα στερηθεί…..

Το αδερφάκι που ζητάει συνέχεια και δεν μπορώ να της χαρίσω….

Τη μοναξιά που περιμένει εμένα, καθώς δεν θα έβαζα εύκολα κάποιον άλλον στη ζωή μας…. Και ποιος κοιτάει σοβαρά μια γυναίκα που έχει ήδη παιδί;

Νιώθω τύψεις απέναντι της…

Πως τα αντιμετωπίσατε εσείς μανούλες όλα αυτά;

Πως είναι η ζωή για μια γυναίκα μόνη με ένα παιδί;

Οι άντρες είναι μια χαρά…. Παίρνουν το παιδί, πάνε βόλτα το επιστρέφουν και μετά τη ζωή τους…..

Εμείς; Η μικρή δε με αφήνει να φεύγω από το σπίτι, θέλει να είμαστε συνέχεια κοντά ενώ όταν είναι σχολείο, χορό, βόλτα είναι μια χαρά με τις παρέες της…..

Αυτή τη στιγμή τα βλέπω όλα μαύρα…

Μόνη, άνεργη, με όλα να πέφτουν στους ώμους μου και να έχω να διαχειριστώ και τα δικά μου συναισθήματα…. Γι’ αυτό ζητάω τη θετική σας ενέργεια!!!

Μαμά Όλγα

Πηγή: eimaimama.gr
Close