Μου το έλεγε ο κολλητός μου ο Κώστας εδώ και πολλά χρόνια, αλλά δεν έλεγα να το καταλάβω. «Εμένα μου αρέσουν οι κοντές. Πάει και τελείωσε. Μη με ρωτήσεις αν μου αρέσει η οποιαδήποτε ψηλή, ούτε που θα γυρίσω να την κοιτάξω.» Το θεωρούσα βίτσιο κι εγώ και παρέβλεπα, θεωρώντας τον εκκεντρικό, περίεργο, επιλεκτικό.
Μέχρι που ερωτεύτηκα κοπέλα small size.
Οι κοντούλες, μικροκαμωμένες, mignonnes γυναίκες είναι άλλο πράγμα. Και θα προσπαθήσω να στηρίζω την άποψή μου με όσο το δυνατόν περισσότερα επιχειρήματα.
Καταρχήν, οι μικρόσωμες γυναίκες, βρίσκω ότι είναι εκ γενετής πιο ναζιάρες, πιο γλυκούλες, πιο ερωτεύσιμες από τις medium, large και πάει λέγοντας. Με το που βλέπεις μια κοπέλα, κάτω από 1,65, σου βγαίνει αυθόρμητα να την αγκαλιάσεις.
Ξέρεις ότι θα χωρέσει ολόκληρη μέσα στην αγκαλιά σου, θα χαθεί εκεί, θα κάνει τη φωλίτσα της.
Θα γουργουρίζει ικανοποιημένη, ενώ τη ζεσταίνεις μέσα στα μπράτσα σου και το τελειότερο από όλα: θα σηκώνει το κεφάλι της πάνω, όταν θέλει να σε κοιτάξει στα μάτια. Έρωτας!
Δεν μπορώ να φανταστώ χαρακτηριστικότερη εικόνα που να αποτυπώνει καλύτερα το στερεότυπο «άντρας μεγάλος, γερός, δυνατός προστατεύει κοπέλα, μικρή, ευάλωτη, που χρειάζεται αγάπη και στοργή».
Γιατί, κακά τα ψέματα, όσο προοδευτικοί κι αν έχουμε γίνει σαν κοινωνία, αυτά τα βασικά, αρχέγονα στερεότυπα, για μένα είναι σημαντικά. Ως αρσενικό, θέλω να ζω έστω και με την ψευδαίσθηση ότι προστατεύω την κοπέλα μου από αόρατους κινδύνους. Και πιστεύω ότι και οι γυναίκες το ίδιο αποζητώ, ακόμη κι αν δεν το παραδέχονται πάντα. Όταν εκείνη είναι πιο μικρόσωμη από τον άντρα, αυτή η ανάγκη ικανοποιείται ευκολότερα και είναι και οι δύο ευχαριστημένοι.
Κατά δεύτερον, το σεξ. Σχετίζεται αναμφισβήτητα με το προηγούμενο επιχείρημα, αλλά το προχωράει ένα κλικ. Όταν η κοπέλα σου είναι ένα ή και δύο νούμερα μικρότερη, προφανώς αυξάνονται τα πράγματα που μπορείτε να κάνετε στο κρεβάτι.
Ξεκινώντας από μικροπράγματα που απλώς είναι για φιγούρα (π.χ. σηκώνω την κοπέλα μου στα χέρια για να την πάω από τον καναπέ στο κρεβάτι, εγώ φτιάχνομαι μια φορά με το πόσο άντρας φαίνομαι κι αυτή δέκα) και καταλήγοντας σε στάσεις και τακτικές που απογειώνουν την ερωτική σας ζωή και τη μετατρέπουν σε ταινία πορνό. Όλοι γνωρίζετε ή έστω μπορείτε να φανταστείτε για τι πράγμα μιλάω έτσι; Το αποτέλεσμα είναι ότι και πάλι, και ο άντρας αλλά και η γυναίκα βολεύονται από τη διαφορά μεγέθους.
Τέλος, η εικόνα «άντρας μεγαλύτερος σωματικά από τη γυναίκα», εκτός από τις αγκαλιές και το σεξ, προσφέρει σε πολλές ακόμη καθημερινές ευκαιρίες την ενίσχυση της πρωτόγονης ιδέας περί προστασίας, που ανέφερα παραπάνω.
Χαρακτηριστικά παραδείγματα: ο άντρας πιάνει πράγματα από τα ψηλά ράφια, γιατί το γλυκύτατο, μικροκαμωμένο κοριτσάκι του δεν τα φτάνει. Ο άντρας μπορεί να το παίξει ευκολότερα gentleman και να τη σηκώσει όχι μόνο στο σεξ, αλλά και σε πάρα πολλές άλλες περιστάσεις (ναι, για όταν πονάνε τα ποδαράκια σας μετά από περπάτημα με τακούνια λέω), κάτι το οποίο η κοπέλα θα εκτιμήσει άπειρα και για τον άντρα δε θα είναι και κανένας άθλος.
Όλα αυτά, ίσως είναι ασήμαντα και ίσως και να μη λείπουν κιόλας από ένα ζευγάρι ίδιων διαστάσεων, αλλά εγώ θεωρώ ότι δένουν περισσότερο ένα ζευγάρι.
Τώρα ας γυρίσουμε στη φράση «οι μικρόσωμες γυναίκες είναι εκ γενετής πιο ναζιάρες».
Δεν ξέρω πώς γίνεται, πώς δικαιολογείται και γιατί είναι ένας κανόνας με πολύ λίγες εξαιρέσεις. Αλλά ισχύει. Ίσως είναι μια ψευδαίσθηση, μια ιδέα που σχηματίζεται μόνο στο μυαλό των ανδρών: «Όλες οι μικροκαμωμένες κοπέλες είναι αυτόματα και ναζιάρες.» Πάντως όσο κι αν στύβω το κεφάλι μου να θυμηθώ, δεν μπορώ να βρω στις προσωπικές μου εμπειρίες μια εξαίρεση. Τέλος πάντων, αν υποθέσουμε ότι όντως ισχύει αυτή η παραδοχή, μπορώ να τη δικαιολογήσω μόνο με το εξής σκεπτικό: οι mignonnes κοπέλες γνωρίζουν πολύ καλά τα χαρίσματα και την υπεροχή τους, οπότε έχουν υιοθετήσει την ανάλογη συμπεριφορά που ταιριάζει στο σώμα τους, για να μην αφήνουν κανένα αρσενικό ασυγκίνητο. (Σατανικό, έτσι δεν είναι; Και πανέξυπνες λοιπόν, οι μικρούλες μας!)
Να ξεκαθαρίσω ότι δεν έχω, εννοείται, προηγούμενα με τις φυσιολογικού ύψους κοπέλες και προφανώς και δεν υπονοώ ότι αυτές δεν έχουν τη δική τους χάρη ή ότι δεν μπορούν να ισχύουν και γι’ αυτές πράγματα που ανέφερα παραπάνω. Απλώς ήθελα να πλάσω ένα εγκώμιο για τις γλυκύτατες κοντούλες μας, που μας κλέβουν την καρδιά και νομίζω πως τους αξίζει και με το παραπάνω.
Γιώργος Πατούλης για το pillowfights.gr
