Όχι, δεν είμαι η τέλεια μαμά!

Γράφει η Πελαγία Καραϊλή

Αυτός ο μύθος της τέλειας μαμάς έχει αρχίσει και κουράζει τη σύγχρονη γυναίκα, η οποία καλείται να είναι συγχρόνως μαμά, επαγγελματίας, νοικοκυρά, μαγείρισσα και σύζυγος. Και να πρέπει να ανταποκριθεί σε όλους τους ρόλους στην εντέλεια. Όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι και η γυναίκα-μαμά είναι κι αυτή άνθρωπος, σαν όλους τους άλλους, με τις αδυναμίες της.

Όπως πολλές γυναίκες, έτσι κι εγώ, πριν κάνω παιδιά, υποστήριζα ότι θα είμαι η τέλεια μαμά και έκρινα όσες δεν ήταν. Όμως, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε κάτι. Τελειότητα δεν υπάρχει. Ο κύκλος του μύθου της «τέλειας μαμάς» έχει πια κλείσει. Καιρός να προχωρήσουμε παρακάτω. Πρέπει να μάθουμε ότι τις περισσότερες φορές τα πράγματα δεν είναι τέλεια. Και ότι συνεχώς προκύπτουν δυσκολίες στην καθημερινότητα μας και πρέπει να μάθουμε να είμαστε ευέλικτοι και να τις αντιμετωπίζουμε.

Και αυτό οφείλουμε να το μάθουμε και στα παιδιά μας. Γιατί μόνο έτσι θα είναι ικανά να ανταπεξέλθουν στις δυσκολίες. Μπορεί τα παιδιά των «τέλειων μαμάδων» να είναι καλοντυμένα και πειθαρχημένα, τα δικά μου παιδιά όμως ξέρουν να κάνουν μόνα τους το πρωινό τους, αν χρειαστεί, να μοιραστούν το φαγητό τους, να μας βοηθήσουν να ξεφορτώσουμε το αμάξι όταν γυρνάμε από ταξίδι και να μη βάλουν τα κλάματα στην πρώτη γρατσουνιά. Και είμαι περήφανη για αυτό.

Ας ξεκαθαρίσουμε κάτι. Το να μην είσαι τέλεια μαμά δεν σημαίνει ότι δεν είσαι καλή μαμά. Και οφείλω να ομολογήσω ότι το σπίτι μου πολλές φορές έχει πεταμένα ρούχα πάνω στους καναπέδες, παιχνίδια των παιδιών απλωμένα σε όλο το σπίτι, δεν διαβάζω κάθε βράδυ παραμύθι στο παιδί μου για να κοιμηθεί, το δεκατιανό του είναι συνήθως ένα τοστάκι και όχι κάποια σπιτική πίτα η κέικ, στα γενέθλια του η τούρτα είναι αγοραστή, αφήνω το παιδί μου να τρώει συχνά σοκολάτα, να βλέπει τηλεόραση περισσότερο από όσο πρέπει και να παίζει ηλεκτρονικά παιχνίδια. Και ναι, υπάρχουν και φορές που βάζω τις φωνές.

Αν νιώθω τύψεις που δουλεύω πολύ και δεν είμαι δίπλα τους κάθε στιγμή; Ασφαλώς και νιώθω! Όμως θα ένιωθα επίσης τύψεις, απέναντι στον εαυτό μου, αν θυσίαζα όλα τα προηγούμενα θέλω μου για τα παιδιά μου. Και αυτά θα το ένιωθαν. Για τον απλό λόγο ότι, για να ανταποκρίνομαι σωστά στον κάθε ρόλο μου, πρώτα από όλα θα πρέπει να είμαι καλά με τον εαυτό μου.

Για να είμαι ειλικρινής, στο παρελθόν ίσως και να είχα υπάρξει «τέλεια μαμά και οικοδέσποινα». Το σπίτι πάντα στην εντέλεια, συνέχεια σπιτικά finger food και λιχουδιές, τέλειος σπιτικός μπουφές στο πάρτι γενεθλίων, κάθε μέρα διαφορετικά ρούχα, ακόμα κι αν δεν είχαν λερωθεί και γενικά ένα σπίτι σαν καλοκουρδισμένη μηχανή. Αυτό όμως σήμαινε ότι κοιμόμουν κάθε βράδυ στις 2 και ξύπναγα στις 6.30 και δεν είχα ποτέ χρόνο να παίξω με τα παιδιά μου.

Όμως αποφάσισα ότι αυτό που θέλω να θυμούνται τα παιδιά μου μεγαλώνοντας δεν είναι το πόσο καθαρό και συμμαζεμένο ήταν το σπίτι, αλλά οι στιγμές που περάσαμε μαζί. Το κέφι, η αγάπη, το παιχνίδι, η προσπάθεια μέχρι να φτιάξουμε το παζλ, το βάζο που έσπασε καθώς παίζανε κυνηγητό, οι εκατοντάδες μουντζούρες που κάναμε παρέα προσπαθώντας να μάθουμε να ζωγραφίζουμε, τη μέρα που το σκάσαμε οι δυο μας και πήγαμε για κρέπα, η αυτοσχέδια αποκριάτικη στολή Ινδιάνας από μια τζιν φούστα, ένα κόκκινο πουκάμισο και ραμμένα πολύχρωμα σιρίτια πάνω τους, με την αντίστοιχη περούκα, και το χάος που είχε δημιουργηθεί στο σπίτι καθώς παίζαμε τους κλέφτες κι αστυνόμους.

Μη φοβηθείτε το χάος που θα δημιουργηθεί στο σπίτι. Αγαπήστε το χάος. Αυτό θα φέρει τις όμορφες παιδικές αναμνήσεις και όχι ένα σπίτι που φοβόσουν να παίξεις μέσα του μην τυχόν και κάνεις κάποια ζημιά. Και αν γίνει ζημιά, μη φοβηθείτε την κατσάδα που θα ακολουθήσει. Είναι κι αυτή μέσα στο παιχνίδι.

Είναι καιρός όλοι μας να αντιληφθούμε ότι δεν υπάρχει τέλεια μαμά. Υπάρχει μόνο αληθινή μαμά!

*Η Πελαγία Καραϊλή είναι δημιουργός και συντονίστρια του Thessmama.gr

 

photo credit

Close