Οι γονείς πολλές φορές παρασύρονται από την ένταση τα προβλήματα της καθημερινότητας και γυρνώντας από την δουλειά κουρασμένοι, δεν δίνουν την πρέπουσα σημασία στα παιδιά τους. Όχι επειδή δεν τα αγαπούν ή δεν ενδιαφέρονται για εκείνα, αλλά επειδή ψυχικά και σωματικά δεν έχουν την αντοχή πολλές φορές να το κάνουν. Πώς μπορούν όμως να εκμεταλλευτούν το χρόνο που περνούν με τα παιδιά τους δημιουργικά και ποιοτικά; Πώς μπορούν αλλάζοντας κάποιες συνήθειες να έρθουν πιο κοντά με τα παιδιά τους;
Δείτε παρακάτω μερικές γενικές ιδέες που μπορούν να σας φανούν χρήσιμες και να σας βοηθήσουν:
Ακούστε με ειλικρινή κατανόηση και παρατηρήστε τα παιδιά σας. Οι αντιδράσεις τους, οι συμπεριφορές τους, όλα όσα σας λένε λεκτικά και μη, είναι μηνύματα που θέλουν σωστή αποκωδικοποίηση γιατί αλλιώς αρχίζει να δημιουργείται χάσμα στη σχέση σας. Ένα παιδί δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται ως εργασιακό πλάνο ή προϊόν αλλά ως μια ξεχωριστή προσωπικότητα, που ετοιμάζεται να πρωταγωνιστήσει στη δική του ζωή.
Είναι πολύ όμορφα τα παιδιά σας να έχουν όνειρα και σχέδια για το μέλλον. Αλλά, θα πρέπει να είναι δικά τους. Εσείς θα πρέπει να τα ενθαρρύνετε να κάνουν όνειρα αλλά μην τα επιβαρύνετε με τις δικές σας προσδοκίες. Πολλά παιδιά, ασχολούνται με τον αθλητισμό, ενώ έχουν ταλέντο και αγάπη με τη ζωγραφική. Αλλά ποιος τολμά να το πει στο μπαμπά του, που έχει πάθος με το ποδόσφαιρο και ονειρεύεται τον γιο του αλλιώς. Τα κρατούν απασχολημένα για να μην μπλέξουν με κακές παρέες, τα κλείνουν στο σπίτι για να μην κρυολογήσουν ή χτυπήσουν και πόσα ακόμα γίνονται για το «καλό τους». Ωστόσο, αν απλά αφήνατε τα παιδιά σας να ανακαλύψουν ποια είναι, χωρίς να τους επιβάλλετε να γίνουν όπως εσείς θέλετε, θα είναι ωραίο να «κοιτούν πίσω» και να θυμούνται μια χαρούμενη παιδική ηλικία.
Δώστε τους ελεύθερο χρόνο. Στην τέλεια εικόνα μιας ισορροπημένης παιδικής ηλικίας, θα έπρεπε το παιδί, αφού ασχοληθεί με το σχολείο του και κάνει τα μαθήματά του, να έχει αρκετό ελεύθερο χρόνο για να παίξει. Ποιο παιδί όμως έχει την πολυτέλεια πλέον αυτή; Τα περισσότερα παιδιά γυρνούν από το σχολείο και ξεκινούν το «μαραθώνιο» των εξωσχολικών δραστηριοτήτων, ενδεικτικά αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, μπαλέτο, ωδείο, ποδόσφαιρο, μπάσκετ, ζωγραφική κτλ.
Τα παιδιά δεν εκφράζουν την κούρασή τους με λόγια. Συνεχίζουν σαν καλό ρυθμισμένα ρομποτάκια το πρόγραμμά τους, περιμένοντας το Σαββατοκύριακο. Πολλοί γονείς θα αναρωτιούνται «Και τι να κάνουμε, αφού η αγορά εργασίας έχει γίνει πολύ απαιτητική και πρέπει από μικρή ηλικία να πάρουν όσα περισσότερα εφόδια μπορούν» , αγνοώντας τα σημάδια κόπωσης που δείχνουν τα παιδιά τους. Βλέπετε πολλές φορές τα παιδιά να γίνονται αδιάφορα ακόμα και για δραστηριότητες που τους αρέσουν, π.χ. αθλητικές ή καλλιτεχνικές. Τα κουρασμένα παιδιά δεν καταλαβαίνουν, δεν προσπαθούν, δεν σκέφτονται. Αποτέλεσμα; Να μην αναπτύσσουν καμιά σχέση ευχαρίστησης με τη γνώση ή τον αθλητισμό.
Προτρέψτε τα να παίξουν. Το ΠΑΙΧΝΙΔΙ δεν απελευθερώνει μόνο ενέργεια, αλλά τα βοηθά να αναπτύξουν τις δεξιότητές τους. Το παιχνίδι, μάλιστα, στη φύση είναι ιδιαίτερα βοηθητικό για να αποκτήσουν μια εικόνα του κινδύνου. Μία από τις πρωταρχικές λειτουργίες του παιχνιδιού είναι η προπαρασκευή του παιδιού για την ενηλικίωση. Το καλό παιχνίδι θέτει τις βάσεις για την άρτια ανάπτυξη του παιδιού και καλύπτει ένα μεγάλο εύρος ικανοτήτων, όπως αισθητικές, κινητικές, νοητικές και κοινωνικές. Και βέβαια δεν πρέπει ποτέ να παραβλέπουμε το σημαντικότερο σκοπό αυτής της δραστηριότητας που λέγεται παιχνίδι: την ευχαρίστηση του παιδιού.Μάθετέ τους να ρισκάρουν. Είναι πολύ δύσκολο για ένα γονιό να αφήσει το παιδί του να εκτεθεί σε κινδύνους. Όταν, όμως, η κατάσταση είναι ελεγχόμενη, το ρίσκο μπορεί να του διδάξει πολλά. Αν δεν το αφήσετε να πέσει, πώς θα ξανασηκωθεί;
Περιορίστε την τηλεόραση. Με την τηλεόραση, δεν υπάρχει αλληλεπίδραση. Ένα άτομο παρακολουθεί να συμβαίνουν πράγματα έξω από αυτό. Αν δεν μπορείτε να του τη στερήσετε, προσπαθήστε να παρακολουθείτε κάποιες εκπομπές μαζί του, να του εξηγείτε τι συμβαίνει. Μην το αφήνετε να παρακολουθεί ανεξέλεγκτα διαφημίσεις ή εκπομπές για ενηλίκους.
Να θυμάστε πως τα παιδιά, περισσότερο από οποιαδήποτε δραστηριότητα, χρειάζονται την οικογένεια τους. Και περισσότερο από το στίβο και το εργαστήρι δημιουργικής απασχόλησης, χρειάζονται χρόνο με τους γονείς τους. Μόνο έτσι μπορούν να εξελιχθούν σε ευτυχισμένους ενήλικες.
