Οι γονείς είναι σημαντικό να γνωρίζουν πώς να φροντίζουν την καθαριότητα των γεννητικών οργάνων των παιδιών τους.
Τα αγοράκια γεννιούνται με φυσιολογική φίμωση. Πρόκειται για μια φυσιολογική κατάσταση, όπου τα περισσότερα βρέφη έχουν την ακροποσθία – το «πετσάκι» που καλύπτει την βάλανο – αρκετά σφιχτή που να καλύπτει την κεφαλή του πέους, χωρίς να είναι δυνατόν να τραβηχτεί πίσω και να αποκαλυφθεί η βάλανος. Η φυσιολογική ανάπτυξη της περιοχής οδηγεί, στην πορεία του χρόνου, σε σταδιακή χαλάρωση αυτής της ακροποσθίας, όπου σταδιακά το πετσάκι αυτό διαχωρίζεται από την βάλανο, ο αρχικός συνδετικός ιστός ανάμεσα στα δύο μέρη λεπταίνει και διαλύεται, ώστε μεγαλώνει η διάμετρος που η κεφαλή του πέους γίνεται οπτικά εμφανής. Σε πολλά αγόρια η βάλανος γίνεται πλήρως εμφανής φυσιολογικά μέχρι 2 ετών, σε άλλα μπορεί να μην γίνει εμφανής έως 5-6 ετών, ενώ σε λίγες περιπτώσεις αυτό μπορεί να συμβεί φυσιολογικά έως και την εφηβεία. Δεν είναι σπάνιο η οπισθοχώρηση να συμβαίνει κατά την περίοδο που το παιδί αρχίζει να ασχολείται έντονα με το σώμα του και με το πέος του, συχνά στις ηλικίες των 5 με 7 ετών. Όλες αυτές οι καταστάσεις είναι φυσιολογικές, με την προυπόθεση να μην έχουν γίνει βίαιοι χειρισμοί της περιοχής από γιατρούς ή από τους γονείς προκαλώντας ουλοποίηση.
Σε έναν μικρό αριθμό αγοριών, αυτή η σταδιακή οπισθοχώρηση της ακροποσθίας δεν συμβαίνει ποτέ και δεν μπορεί να τραβηχτεί πίσω από την κεφαλή του πέους. Αυτή η κατάσταση λέγεται παθολογική φίμωση, σπάνια είναι αποτέλεσμα ανεπαρκούς ωρίμανσης της περιοχής, αλλά πολύ συχνότερα είναι αποτέλεσμα βίαιων εξωγενών χειρισμών. Η ακροποσθία του παιδιού δεν πρέπει ποτέ να τραβιέται προς τα πίσω βίαια με σκοπό τον καθαρισμό.Δεν υπάρχει καμία ανάγκη να γίνει οποιοσδήποτε καθαρισμός της ακροποσθίας και της βαλάνου μέσα από την ακροποσθία σε μικρά αγόρια, αντίθετα απομακρύνεται χρήσιμη αμυντική έκκριση της περιοχής και, στην προσπάθεια να κατεβάσει κανείς απότομα το πετσάκι του παιδιού, προκαλείται ουλοποίηση, δημιουργία επίκτητου συνδετικού ιστού ο οποίος κολλάει περαιτέρω την βάλανο με την ακροποσθία δημιουργώντας μη αναστρέψιμες ουλές και προβλήματα στο μέλλον.
Τι πρέπει να επισημάνουμε στους γονείς;
Ότι το δέρμα του παιδιού σε καμία ηλικία δεν πρέπει να τραβιέται απότομα προς τα πίσω με σκοπό να «καθαριστεί» η βάλανος. Δεν υπάρχει καμία ανάγκη για τέτοιου είδους καθαρισμό εσωτερικά της ακροποσθίας σε βρέφη, σε νήπια και σε μικρά παιδιά.
• Όταν η ακροποσθία ωριμάσει και είναι έτοιμη να αποκολληθεί, το αγοράκι το ανακαλύπτει συνήθως από μόνο του και το καταφέρνει. Από εκεί και έπειτα είναι καλό το αγοράκι να μάθει να το κάνει τακτικά ως κομμάτι του συνήθους πλυσίματος στο μπάνιο. Θα πρέπει να προσέχουμε το παιδί να ξεπλένει το σαπούνι και να καλύπτει και πάλι την βάλανο με την ακροποσθία αφού τελειώσει τον καθαρισμό.
• Το πλύσιμο είναι ακριβώς όπως και για οποιοδήποτε άλλο μέρος του σώματος του παιδιού, με νερό και σαπούνι και καλό ξέβγαλμα στο τέλος.
• Λερωμένες πάνες θα πρέπει να αλλάζονται έγκαιρα
• Εάν το παιδί περνάει περίοδο που εξερευνά το σώμα του προσπαθήστε να το αφήσετε να το κάνει, αφήνοντάς το για λίγο γυμνό χωρίς πάνα ή χωρίς εσώρουχο εάν θέλει.
• Δεν πρέπει να βάζουμε αντισηπτικές κρέμες ή διαλύματα στην περιοχή «προληπτικά» αλλά μόνο εφόσον υπάρχει λοίμωξη.
Στέλιος Παπαβέντσης Ιατρός MRCPCH DCH IBCLC – πηγή: pediatros-thes.gr
