– Μα ακούς πως κλαίει;;
– Ναι το χτυπάει ο πατέρας του κάθε βράδυ και η μητέρα του λείπει
– Ναι και το έχω δει εξω στο μπαλκόνι να κάθεται ώρες
– Το καημένο, άκου άκου φωνές
– Τι τα κάνουν τα παιδιά αν δεν το μπορούν;
– Ελα ντε.
– Να κανουμε κάτι;
– Τι να κάνεις μωρέ να βρεις και τον μπελά σου;
– Ελα ντε θα γινει και τιποτα νομίζεις;
– Ελα άνοιξε την τηλεόραση δεν μπορώ να ακούω με πιάνει η καρδιά μου…
Να τι μπορεις να κάνεις εκτός απο το να κλέισεις τα αυτιά σου..
Ενημερώνονται οι αρμόδιες αρχές (εισαγγελέας, αστυνομία) και να εισάγεται το παιδί στο νοσοκομείο προκειμένου, κατ’ αρχήν, να προστατευθεί η ζωή του και να αντιμετωπιστούν τα ιατρικά προβλήματα.
Αστυνομία
Κέντρο Άμεσης Κοινωνικής Βοήθειας (197)
ή σε άλλους οργανισμούς, όπως:
Χαμόγελο του Παιδιού (1056),
Ιατροδικαστική Υπηρεσία Αθηνών (210 3613340),
Ιατροδικαστική Υπηρεσία Πειραιά (210 4177876),
Υπηρεσία Επιμελητών Ανηλίκων Υπουργείου Δικαιοσύνης (210 8701319),
Συνήγορος του Πολίτη (210 7289600),
Συνήγορος του Πολίτη-Κύκλος για τα δικαιώματα του Παιδιού (8001132000),
ΕΠΙΨΥ (801-801-1177),
Τμήμα Ηλεκτρονικού Εγκλήματος (1890 ή [email protected]).
Σωματείο Ελίζα: www.eliza.org.gr, ( 210 3231704 ή [email protected])
Παρέχεται βοήθεια στο παιδί και στην οικογένεια από διεπιστημονική ομάδα ειδικών (παιδίατρος, κοινωνικός λειτουργός, ψυχολόγος και παιδοψυχίατρος) με:
Μεταφορά του παιδιού σε ασφαλές πλαίσιο διαμονής (μακριά από τους γονείς, για κάποιο τουλάχιστον διάστημα, αν κριθεί αναγκαίο).
Ψυχοδιαγνωστική εκτίμηση παιδιού και γονέων για την πιθανότητα ύπαρξης ψυχολογικών ή άλλων αναπτυξιακών (για το παιδί) δυσκολιών που χρειάζονται φροντίδα.
Συμβουλευτική στήριξη – ψυχοθεραπεία γονέων.
Ψυχοθεραπευτική βοήθεια παιδιού.
Αυτά τα παιδιά δεν μπορούν μόνα τους να κάνουν κάτι, πρέπει να κάνουμε εμείς για αυτά. Μην κλείνουμε τα αυτιά μας…
