Μία από τις πιο άσχημες συνήθειες των παιδιών είναι να αντιμιλούν στους γονείς, χρησιμοποιώντας μάλιστα πολύ συχνά ασεβείς ή ακόμα και υβριστικές εκφράσεις. Και όπως όλες οι κακές συνήθειες, έτσι και αυτή πρέπει να κοπεί από τη ρίζα της, διαφορετικά όσο το παιδί μεγαλώνει θα παγιώνεται και θα χειροτερεύει.
Η πρώτη αντίδραση των γονιών, όταν αντιμετωπίζουν ένα παιδί που «βγάζει γλώσσα» είναι να θυμώνουν, να υψώνουν και εκείνοι τον τόνο της φωνής τους και το όλο περιστατικό να καταλήγει σε φωνές, κλάματα και τιμωρίες. Μήπως όμως υπάρχει καλύτερος τρόπος;
Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνετε είναι να διατηρήστε την ψυχραιμία σας και να μην αφήσετε το θυμό να σας παρασύρει. Σαφώς και το παιδί δεν έχει κανένα δικαίωμα να σας μιλά άσχημα, αλλά αν αρχίσετε κι εσείς με τη σειρά σας να ουρλιάζετε, δε θα βγει κάνεις κερδισμένος.
Συνήθως τα παιδιά που αντιμιλούν, εκφράζουν το θυμό ή τη δυσαρέσκειά τους για κάτι που τους είπατε ή τους ζητάτε. Συνεπώς αυτό που πρέπει να κάνετε είναι να βρείτε την αιτία της συμπεριφοράς τους, τι δηλαδή είναι αυτό που τα έκανε να μιλούν και να αντιδρούν έτσι. Αφού βρείτε την αιτία, προσπαθήστε με ήρεμο τρόπο να συζητήσετε το θέμα με το παιδί.
Σε κάθε περίπτωση όμως, το παιδί πρέπει να ξέρει ότι δεν επιτρέπεται να σας υποτιμά, αλλά και εσείς να μην ανέχεστε την αγένεια και την αυθάδεια, με το σκεπτικό ότι είναι μικρό και δεν καταλαβαίνει. Αντίθετα, από τα πρώτα του χρόνια, πρέπει να του μάθετε πώς είναι σωστό να εκφράζεται και πώς όχι και ταυτόχρονα να επιβάλλετε συνέπειες, όταν παραφέρεται.
Και να θυμάστε ότι βάζοντας όρια δεν αλλοιώνετε την προσωπικότητα του παιδιού σας, φιμώνοντάς το ή περιορίζοντας την έκφρασή του (όπως κάποιοι δήθεν προοδευτικοί γονείς υποστηρίζουν), αλλά αντίθετα του διδάσκετε το σεβασμό προς τους άλλους και κυρίως προς τον εαυτό του.
Πηγή: mother.gr
