Πώς θα μάθω να διεκδικώ αυτά που μού αξίζουν;

Τα άτομα αυτά είναι δυστυχισμένα και εγκλωβισμένα μεταξύ των «θέλω» τους και των πράξεων τους. Οι παθητικοί άνθρωποι δεν είναι ευτυχισμένοι, καθότι είναι καταπιεσμένοι και δε διεκδικούν αυτά που τους αξίζουν, σύμφωνα με το efisecrets.gr.

Δείτε επίσης Γράμμα στον εαυτό μου: «Μη δίνεις τόσες ευκαιρίες καλή μου…»

Πώς θα μάθετε να διεκδικείτε αυτά που σάς αξίζουν;
Αρχικά παίρνοντας την απόφαση να ξεφορτωθείτε τις ενοχές σας.

Σκεφτείτε πως δεν είστε υπεύθυνοι για τα συναισθήματα ούτε για τις σκέψεις των άλλων.

Αν οι άλλοι πληγωθούν, προβληματιστούν ή σοκαριστούν ακούγοντας πως και εσείς έχετε γνώμη, τότε αυτό δεν λέει κάτι για σας.

Στην αρχή θα τους σοκάρετε γιατί έχουν συνηθίσει να σάς αντιμετωπίζουν ως παθητικό άτομο.

Σκεφτείτε πως ο μόνος υπεύθυνος για αυτό, είστε εσείς αφού ποτέ δεν τολμήσατε να υποστηρίξετε την άποψη σας σοβαρά.

Οι διαρκείς ενοχές σας κρατάνε απλώς πίσω και σας αναγκάζουν να ζείτε μια διπλή ζωή: αυτή που δείχνετε στους άλλους προσποιούμενοι ότι είστε σύμφωνοι με όλα και αυτή που παίζετε μέσα στο μυαλό σας κάθε φορά που γυρνάτε σπίτι.

Πείτε στον εαυτό σας «Έχω άποψη και δικαιούμαι να την πω, όπως όλοι.

Δεν είναι κανείς υποχρεωμένος να συμφωνήσει μαζί μου αλλά θα πρέπει τουλάχιστον να με ακούσει»

Γιατί είμαι παθητικό άτομο και πώς μπορώ να μάθω να διεκδικώ αυτά που μού αξίζουν;
Μιλήστε και διεκδικείστε αυτά που σάς αξίζουν!

Αφού λοιπόν πείσετε τον εαυτό σας να απεγκλωβιστεί από ανούσιες ενοχές και προθυμοποιηθείτε να μιλήσετε για αυτά που θέλετε.

Δεν φταίνε οι άλλοι που τόσον καιρό δεν βάζετε τα προσωπικά σας όρια, δεν φταίνε οι άλλοι που δεν εκφράζετε τις αντιρρήσεις ή τα παράπονα σας.

Αφού λοιπόν εσείς καταπιέζετε τον εαυτό σας, εσείς προκαλείτε και τον θυμό σας.

Μιλήστε χρησιμοποιώντας τον πρώτο ενικό.

Περιγράψτε την κατάσταση, το πώς νιώθετε και το τι θέλετε ή περιμένετε από τους άλλους.

Κοιτάξτε τους στα μάτια όταν μιλάτε, με ήρεμο και σταθερό τόνο φωνής σαν να λέτε κάτι απόλυτα φυσιολογικό.

Δεν είναι τόσο δύσκολο.

 

Το μυστικό είναι στον τόνο της φωνής και στο ύφος σας.

Τα ίδια λόγια μπορεί να λεχθούν με μοχθηρία, θυμό, εκνευρισμό ή ευγένεια και ηρεμία.

Προτιμήστε τα δύο τελευταία.

Αποφύγετε κατηγορίες και μομφές και αποφύγετε με κάθε τρόπο τις δικαιολογίες.

Δεν είστε κατηγορούμενοι για κάτι.

Η γλώσσα του σώματος μετράει προκειμένου να πείσετε πως θέλετε να ξεφύγετε από την παθητικότητά σας
Τα λόγια, όσο ισχυρά και θετικά και αν είναι, χρειάζεται να συνοδεύονται από τα αντίστοιχα μη λεκτικά στοιχεία.

Εμπνέεται εμπιστοσύνη και δυναμισμό όταν συμπεριφέρεστε ανάλογα.

Κοιτάξτε τον συνομιλητή σας στα μάτια, μην αποφεύγετε το βλέμμα του.

Μιλήστε δυνατά και κατανοητά.

Ισιώστε το σώμα σας και πάρτε μια στάση χαλαρή και αποφασιστική.

Σαν να του ζητάτε κάτι απολύτως φυσιολογικό, όπως ένα ποτήρι νερό.

Μιλήστε αφού έχετε εξασφαλίσει την προσοχή του.

 

Διαχειριστείτε την απόρριψη γιατί συμβαίνει σε όλα τα άτομα
Αν απογοητευτήκατε, και σκέφτεστε να τα παρατήσετε, κακώς.

Το σημαντικότερο όλων είναι πως καταφέρατε αυτό που τόσο καιρό θεωρούσατε βουνό: να ζητήσετε άδεια από τον διευθυντή σας.

Και αφού το κάνατε μια φορά μπορείτε να το κάνετε και δεύτερη, και τρίτη.

Κανείς δε γίνεται διεκδικητικός με την πρώτη και κανείς διεκδικητικός δεν παίρνει πάντα αυτό που θέλει.

Αλλά σίγουρα ένα άτομο νιώθει καλύτερα με τον εαυτό του, οι άλλοι ξέρουν τι περιμένει από αυτούς και φυσικά ικανοποιούνται οι ανάγκες του σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από αυτόν που τις κρατάει ως επτασφράγιστο μυστικό.

 

Photo via Anapnoes

Close