Γιατί δεν πρέπει να λέμε “πρόσεχε” στα παιδιά; Οι κίνδυνοι που υπάρχουν πίσω από αυτή τη λέξη

Κωνσταντίνα Σταυριανοπούλου

Τη λέξη αυτή τη έλεγαν οι γονείς μας σε μας, ανά πάσα ώρα και στιγμή, για το οτιδήποτε μπορεί να κάναμε. Η καλύτερα να πούμε ότι το τσίριζαν ακόμη και όταν πηγαίναμε να βάλουμε νερό και κόντευε να μας πέσει πχ το μπουκάλι κάτω.

Και δυστυχώς το υιοθετήσαμε και εμείς στη συμπεριφορά μας, και συχνα το λέμε και εμείς στα παιδιά μας. Χωρίς κάποιον ιδιαίτερο λόγο το φωνάζουμε, περιμένοντας το παιδί να καταλάβει τι ακριβώς είναι αυτό που πρέπει να προσέξει.

Ξέρετε όμως πόσο κακό κάνει αυτή η λέξη στα παιδιά; Μπορεί να τη λέμε από την αγάπη και τη φροντίδα που θέλουμε να δείξουμε αλλά προκαλούμε αντίθετα αποτελέσματα και δεν είχαμε ιδέα. Πάμε να μάθουμε περισσότερα από το manolisischakis.gr

Πρόσεχε!
Μια λέξη που ακούγαμε συνέχεια όταν ήμασταν παιδιά. Μια λέξη που λέμε συχνά ως ενήλικες.
Γιατί όμως η προτροπή αυτή είναι τόσο συνηθισμένη;

Όταν λέμε “Πρόσεχε” είναι μια ενστικτώδης αντίδραση μπροστά στον φόβο κάποιου κινδύνου. Οι γονείς συνηθίζουν να το λένε στα παιδιά τους σε οτιδήποτε..

“Πρόσεχε” όταν τα παιδιά τρώνε
“Πρόσεχε” όταν τα παιδιά βγαίνουν με τους φίλους τους
“Πρόσεχε” όταν η μητέρα έχει σφουγγαρίσει, μην γλιστρήσουν..
Πρόσεχε, πρόσεχε, πρόσεχε…

Ναι, οι γονείς είναι προστάτες. Δεν θέλουν το παιδί τους να βρεθεί αντιμέτωπο με κάποιον κίνδυνο. Δεν θέλουν να πάθει το παιδί τους το οτιδήποτε.. Και είναι λογικό αυτό και σωστό.

Γιατί όμως επαναλαμβάνεται αυτή η φράση όσα χρόνια κι αν περάσουν;

Σκέψου κάτι: Τα παιδιά ακούς από μωρά σχεδόν αυτή την λέξη. Μεγαλώνοντας τα παιδιά αρχίζουν να απαιτούν περισσότερη ελευθερία. Χρειάζονται περισσότερη ελευθερία. Οι γονείς δεν μπορούν να ελέγξουν την κάθε τους κίνηση. Όμως θέλουν να τα προστατέψουν.

Συνεχίζουν λοιπόν να τους λένε “Πρόσεχε”.. έτσι αόριστα. Για ποιον κίνδυνο; Για οποιονδήποτε κίνδυνο. Έχει γίνει ποια συνήθεια στον γονέα να το λέει.. συνέχεια και για τα πάντα.

Ας δούμε όμως κάτι.. Πώς εκλαμβάνει ένα παιδί το ασαφές και αόριστο “Πρόσεχε”. Ένα “πρόσεχε” που ακολουθεί κάθε κατάσταση της ζωής του και κάθε ενέργεια και δράση του;

Αν δεν συνοδέψεις την προτροπή να προσέχει το παιδί με συγκεκριμένες λεπτομέρειες ή οδηγίες, το παιδί δεν θα γνωρίζει τι πρέπει να προσέχει. Χρειάζεται να τους δοθεί μια εξήγηση για το τι πρέπει να προσέξουν και γιατί. Τι θα συμβεί αν δεν κάνει τα βήματα του με προσοχή;

Στην περίπτωση που δεν δώσεις κάποιες κατευθύνσεις το παιδί θα μεγαλώσει φοβισμένο νιώθοντας πάντα μια απειλή πάνω από το κεφάλι του. Το παιδί θα σταματήσει να νιώθει ασφάλεια. Θα φοβάται να συμμετάσχει σε δραστηριότητες με άλλα παιδιά για την επικείμενη πιθανότητα να χτυπήσει. Μελλοντικά θα φοβάται να βγει από την ζώνη άνεσης του. Όλα θα είναι τρομακτικά εκεί έξω. Δεν θα είναι παίκτης στην ζωή. Θα είναι απλός θεατής. Μπορεί να χάσει ευκαιρίες επιτυχίας. Μπορεί να πάψει να έχει φιλοδοξίες και όνειρα και να υποφέρει μέσα σε όλα όσα φοβάται.

Τι μπορείς να κάνεις όμως ώστε να κρατήσεις την ισορροπία ανάμεσα στην προσοχή απέναντι στους κινδύνους ενός παιδιού και στην ελευθερία να τολμήσει πράγματα και να εξελιχθεί μέσα από αυτά;

Καθοδήγησε τα βήματα του, μην τα σταματάς
Επίτρεψε στα παιδιά να προχωράνε με προσοχή, αλλά μην τα κάνει να φοβούνται να κάνουν βήμα. Πρέπει να μάθουν κάποια πράγματα μέσα από την διαδρομή τους. Δείξε τους τι να προσέξουν και οδήγησε τους για το πως να κάνουν τα επόμενα βήματα τους προσεκτικά.

Μην τα αφήνεις με μια αόριστη και ασαφή αίσθηση κινδύνου. Κάντο συγκεκριμένο και βοήθησε τους να επιλέξουν μόνοι τους το σωστό μονοπάτι εξηγώντας τους και γιατί πράγματι αυτή η διαδρομή είναι η καλύτερη. Επίτρεψε τους κάποιες φορές να ανακαλύψουν τα όρια τους. Να ανακαλύψουν τον εαυτό τους και να αντιμετωπίσουν τους φόβους τους.

Περισσότερες πληροφορίες
Αυτό που συμβαίνει είναι ότι τα παιδιά απλά χρειάζονται περισσότερες πληροφορίες. Πρέπει να γνωρίζουν τι ακριβώς πρέπει να προσέχουν και τι μπορεί να συμβεί αν δεν το κάνουν. Και αν το σκεφτείς, όπως συμβαίνει με όλους μας, οι περισσότερες πληροφορίες μας οδηγούν στο να αξιολογήσουμε καλύτερα μια κατάσταση και να αποφασίσουμε τι χρειάζεται να κάνουμε.

Φυσικά κάποια μαθήματα όσο και να είσαι από πάνω τους, όσο και να προσέχουν τα ίδια, θα χρειαστεί να τα πάρουν μόνα τους.

Να θυμάσαι όμως: Εκείνοι που είναι πρόθυμοι να αναλάβουν κινδύνους είναι εκείνοι που αγωνίζονται για επιτυχία αργότερα στη ζωή.

NLP Life & Business Coaching – Μανώλης Ισχάκης

Photo via Pinterest

• παιδι
• Ψυχολογία