Την ερώτηση αυτή, την κάνουν οι περισσότεροι γονείς στα παιδιά τους που πηγαίνουν σχολείο. Ρωτάμε “τι κάνατε σήμερα”, είτε γιατί θέλουμε να δείξουμε το ενδιαφέρον μας και να μάθουμε πως πέρασε το παιδί στο σχολείο, είτε γιατί απλά θέλουμε να ανοίξουμε συζήτηση με το παιδί και να μάθουμε αν συνέβη κάτι.
Άλλα παιδιά ενδεχομένως να μιλάνε ακατάπαυστα και με ενθουσιασμό για την μέρα τους, και τα πράγματα που έμαθαν, και άλλα απαντάνε το κλασικό “τίποτα”. Γιατί λοιπόν σε αυτήν την περίπτωση δεχόμαστε τέτοια απάντηση; Θα πρέπει να ανησυχούμε ότι το παιδί δεν θέλει να μας μιλήσει για την μέρα του; Και τι μπορούμε να κάνουμε σαν γονείς για να βοηθήσουμε το παιδί να κουβεντιάζει για τις εμπειρίες του;
Πάμε να δούμε λοιπόν στο παρακατω άρθρο από τι μπορούμε να κάνουμε για να μαθαίνουμε τα νέα του παιδιού μας.
Όμως είναι γεγονός πως τα περισσότερα παιδιά δε λένε τίποτα! Αν το σκεφτεί κανείς λογικά, ύστερα από τόσες ώρες στο σχολείο (8 ώρες για τα παιδιά των ολοήμερων τμημάτων), προσθέτοντας και το χρόνο της μελέτης στο σπίτι, πολλά παιδιά έχουν πια «μπουχτίσει» με το θέμα και δεν θέλουν να αναφερθούν ξανά σ’ αυτό μέχρι το επόμενο πρωί!
Μερικές φορές όμως μπορεί να συμβεί το εξής παράδοξο:
Κάποιοι γονείς να έχουν ήδη λάβει από το παιδί τους την μονολεκτική απάντηση «τίποτα», ύστερα από την ερώτησή τους » τί κάνατε σήμερα στο σχολείο;», και λίγα λεπτά αργότερα να το ακούν να μιλά με ενθουσιασμό και πολλές λεπτομέρειες, σε έναν φίλο του, για κάτι που συνέβη εκείνη την ημέρα στο σχολείο. Κάτι που κι εκείνοι πολύ θα ήθελαν να ακούσουν!
Μερικά παιδιά δεν θέλουν να μιλούν στους γονείς τους για θέματα που αφορούν το σχολείο, γιατί πιθανόν να νιώθουν ότι οι γονείς τους όταν τα ρωτούν «τί έκαναν» και » τί έμαθαν», μ’ αυτό τον τρόπο τα ελέγχουν, τα δοκιμάζουν και τα αξιολογούν.
Εξάλλου όλη την ημέρα στο σχολείο απαντούν σε ερωτήσεις (με τη μορφή μάλιστα διαταγών πολλές φορές…) και ίσως θα προτιμούσαν να μην τους συμβαίνει το ίδιο και στο σπίτι.
Επομένως λοιπόν οι γονείς ίσως θα ήταν καλύτερα να σταματήσουν να επιμένουν κάνοντας την ίδια ερώτηση κάθε μέρα στα παιδιά τους. Ίσως το κλειδί θα ήταν να δώσουν στα παιδιά τη δυνατότητα και το χρόνο, να έρθουν εκείνα να τους μιλήσουν όταν το θέλουν. Να δώσουν στα παιδιά να καταλάβουν ότι το ενδιαφέρον τους για το πώς πέρασαν τη μέρα τους στο σχολείο, είναι ειλικρινές, χωρίς καμιά διάθεση να τα δοκιμάσουν ή να ασκήσουν κριτική εις βάρος τους.
Τώρα αν κάποιοι γονείς δεν είναι και ιδιαίτερα υπομονετικοί σε ζητήματα χρόνου, θα μπορούσαν έστω να τροποποιήσουν κάπως τις ερωτήσεις που απευθύνουν στα παιδιά τους, κάνοντάς τες λίγο πιο συγκεκριμένες, όπως «Για πες μου κάτι που συνέβη σήμερα στο διάλειμμα;» ή » Ποιο είναι το πιο ανόητο πράγμα που συνέβη σήμερα;»
…και μπορεί να δουλέψει…
…μερικές φορές!
