Γράφει η Αννυ Λιγνού
Έχω ένα σωρό ανύπαντρους φίλους και άλλες τόσες φίλες, όλοι ένας κι ένας, τεφαρίκια. Κάθομαι και σκέφτομαι: «Μα γιατί αυτοί οι πολύ αξιόλογοι άνθρωποι είναι μόνοι?»
Θα μου πεις και πολύ σωστά, ότι αφού όλοι αυτοί είναι τόσο τέλειοι, γιατί δεν κάνεις ένα μπακουροπάρτυ να γνωριστούν μεταξύ τους? Πρώτον γιατί είναι σε μεγάλες αποστάσεις ο ένας με τον άλλο (Ελλάδα και εξωτερικό) και δεύτερον γιατί εξετάζω την περίπτωση για να βρω που είναι το χτύπημα. Ας καταρρίψουμε έναν – έναν τους μύθους κι ας ελπίσουμε να το διαβάσουν οι μπάκουρες οι φίλοι μου και να συμμορφωθούν:
Δεν βρήκα κάποιον να ταιριάζουμε…
Είναι μύθος ότι για να κάνεις χωριό με κάποιον πρέπει να ταιριάζεις απόλυτα. Εδώ με τα αδέρφια μας, που έχουμε την ίδια μάνα και τον ίδιο πατέρα και δεν ταιριάζουμε πολλές φορές! Πως θες να ταιριάζεις με έναν ξένο; Που μεγάλωσε αλλού, αλλιώς και μ’ άλλους; Κι άντε και βρήκες το υπέροχο ταίρι σου. Δε θα σκυλοβαρεθείς με μια κόπια του εαυτού σου?
Θέλω «μια κοπέλα από σπίτι» / έναν άντρα «από τζάκι»
Άλλη καμμιά δε γέννησε, μόν’ η Μαριώ το Γιάννη… Λες και όλοι οι άλλοι είναι γεννημένοι στα χωράφια. Και ποιος σου είπε ότι κάποιος με ευγενή καταγωγή θα έχει και ευγενή χαρακτήρα? Δεν είναι καθόλου μα καθόλου σιγουράκι αυτό. Ξεχάστε το.
«Σαν είναι ό ταύρος δυνατός, δεν τονε στένει η μάντρα
Ο άντρας κάνει τη γενιά, κι όχι η γενιά τον άντρα…»
Τίποτα δεν μπορεί να σας εγγυηθεί ότι ο πρίγκιπας που έχετε βάλει στο μάτι δεν μεταμορφώνεται σε βάτραχο τη νύχτα και τούμπαλιν.
Δε βρίσκω κάποιον να με καταλαβαίνει…
Αν δεν μιλάει ο ένας σουαχίλι κι ο άλλος εσκιμώικα, όλο και κάποιος τρόπος θα υπάρχει να συνεννοηθείτε. Αρκεί να γίνει μια προσπάθεια και όχι να περιμένεις ο άλλος να μυρίσει τα νύχια του για το τι σου αρέσει και τι όχι. Οι ενήλικοι άνθρωποι, σιγά – σιγά, αναπτύσσουν την ικανότητα να θέτουν στο τραπέζι τις προτιμήσεις τους και τα όριά τους αλλά και να αντιλαμβάνονται ποιες από τις απαιτήσεις τους είναι λογικές και ποιες παράλογες.
Εγώ δεν αλλάζω. Σε όποιον αρέσω.
Μωρ΄ τι μας λες! Η μεγαλύτερη βλακεία που έχει ειπωθεί ποτέ. Δεν εννοώ φυσικά να γίνεται ο άλλος χαλάκι του μπάνιου και να προσπαθεί να ταιριάξει με όλο τον κόσμο. Αλλά σε μια σχέση, διαπραγματευόμαστε, λέμε και ακούμε.
Κάνουμε την αυτοκριτική μας, αναθεωρούμε και υποχωρούμε αμοιβαία ώστε να πάψουμε να είμαστε ο ένας από τον Αρη και η άλλη από την Αφροδίτη, αλλά «μια ψυχή σε δύο σώματα». Γενικά, η ακαμψία και δη σε επουσιώδη θέματα δεν είναι άποψη, είναι γεροντοκοριά…
Θέλω κάποιον να είναι ο φίλος, η μάνα, ο αδερφός μου, ο εραστής, ο συνοδοιπόρος μου, η παραδουλεύτρα και ο μπάτλερ μου ταυτόχρονα.
Δεν γίνεται. Και δεν χρειάζεται. Με κάποιον άνθρωπο είσαι μαζί γιατί σου είναι ευχάριστη η παρέα του, γιατί έχετε κοινές ηθικές αξίες κι αποφασίζετε να βαδίσετε στο ίδιο μονοπάτι. Δεν είναι ελβετικός σουγιάς για κάθε χρήση. Κάνε φίλους, πολλούς και διαφορετικούς και κάλυψε τα κενά που έχεις.
Θέλω μια σοβαρή σχέση που θα καταλήξει σε γάμο.
Και που το ξέρεις εκ των προτέρων πως η σχέση θα είναι σοβαρή? Είσαι σοβαρός? Κορυφαίοι ψυχολόγοι και σύμβουλοι σχέσεων (όπως εγώ) υποστηρίζουν ότι κάθε σχέση είναι μοναδική. Και με κάθε άνθρωπο που σχετιζόμαστε είμαστε διαφορετικοί, επειδή –πολύ απλά- είναι άλλος άνθρωπος! Οπότε που το ξέρεις?
Όλοι οι άντρες είναι γουρούνια / όλες οι γυναίκες είναι… (έχει διάφορα εδώ).
Δεν είναι. Υπάρχουν θαυμάσιοι άντρες και υπέροχες γυναίκες. Δώσε μια ευκαιρία να σου δείξει ο άλλος τον καλύτερο εαυτό του. Και μάλιστα βοήθησέ τον να τον ανακαλύψει! Είναι το πιο όμορφο κομπλιμέντο που μπορεί να ακούσει κανείς το: «Μαζί σου γίνομαι καλύτερος άνθρωπος».
Μα που θα γνωρίσω κάποιον / κάποια;
Σίγουρα όχι στο σπίτι σου. Μην περιμένεις να χτυπήσει η πόρτα (εκτός κι αν έχεις παραγγείλει πίτσα). Βγες, κάνε παρέες, μίλα, συστήσου, ΚΟΥΝΗΣΟΥ!
Έχω τον μαλακομαγνήτη
Αυτό παίζει να είναι αλήθεια. Η αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Ξεκινάς με την παραδοχή ότι όλοι είναι βλάκες και ακατάλληλοι για σένα και τελικά, όλο τέτοιους γνωρίζεις. Πάρτο αλλιώς. Μην κρίνεις αμέσως κάποιον. Δώσε την ευκαιρία να ξετυλίξει τον εαυτό του. Και χαμήλωσε τον αμανέ! Κανείς δεν είναι τόσο κελεπούρι όσο ο ίδιος νομίζει!
Δεν έχω αισθανθεί ΤΟΝ έρωτα.
Ε και; Θα τον αισθανθείς μετά! Δεν έχεις ακούσει που λένε: «εγώ πρώτα αγαπάω και μετά ερωτεύομαι?» Όταν κάποιος σε μια πιο ώριμη ηλικία γνωρίσει ένα αξιόλογο άτομο, πρέπει να κάνει τη δοκιμή. Μην περιμένετε το «κλικ» και το «κλακ» και τις πεταλούδες στο στομάχι αν είστε πάνω από 17 χρονών. Παίζει να είναι και έλκος…
Η όρεξη έρχεται τρώγοντας κι οι άνθρωποι αγαπιούνται με τα χαρίσματά τους. Ο έρωτας είναι μια υπέροχη εφεύρεση της φύσης για να έρχονται οι άνθρωποι κοντά. Έλα κοντά και θα ‘ρθει κι αυτός…
Μου αρέσει, αλλά είμαστε τόσο διαφορετικοί…
Άμα σου αρέσει σκάσε και κολύμπα. Βρες τα κοινά σημεία και τόνισέ τα. Και όλο θα αυξάνονται. Μην κοιτάς τις διαφορές. Μην ψειρίζεις τα πράγματα.
Μιζέρια μιρμιροκωλίαση και γκρίνια!
Τα τρία κακά της μοίρας! Κανείς άνθρωπος δεν μπορεί να τα αντέξει για πολύ! Κάποιοι μάλιστα καθόλου! Κόφτε το και θα δείτε φως!
Ζηλεύω και νοιώθω ανασφάλεια γιατί είναι τόσο πολύ όμορφος / όμορφη. Κι αν με παρατήσει;
Έτσι που κάνεις, θα σε παρατήσει. Για να είναι μαζί σου πάει να πει ότι σε βρίσκει εξίσου όμορφο, αξιόλογο και χαριτωμένο. Μην αφήνεις την ανασφάλεια να σε οδηγεί σε λάθος μονοπάτια. Μην προσπαθείς να φυλακίσεις κάτι που ήρθε μόνο του κοντά σου. Σ’ αυτούς που αγαπάμε φοράμε φτερά. Όχι χειροπέδες.
Δεν ξέρω τι θέλω!
Δεν πειράζει. Μάθε τι ΔΕΝ θέλεις! Γνώριζε τι είναι αδιαπραγμάτευτο για σένα και μη χάνεις το χρόνο σου. Όλα τα άλλα διορθώνονται! Γεγονός είναι ότι με κάποιους ανθρώπους πραγματικά δεν μπορούμε να κάνουμε χωριό με τίποτα. Πάρε δρόμο και πήγαινε παρακάτω!
Αυτοπεριορίσου!
Δεν μπορούμε να αλλάξουμε κανέναν, αλλά μπορούμε τον εαυτό μας. Κάθε φορά που βγαίνεις εκτός εαυτού και πας να κάνεις έναν καυγά σκέψου καλά πριν μιλήσεις: «Έχει άραγε αυτό που θα πω τόοοοοσο μεγάλη σημασία πραγματικά?» κι αν όχι, μην το πεις.
Τελικά, υπάρχει συνταγή για την τέλεια σχέση;
Όχι, γιατί αυτό που μου αρέσει εμένα μπορεί εσένα να σου δίνει στα νεύρα. Τέλεια σχέση είναι αυτή που λειτουργεί και για τους δύο σε πλαίσια αγάπης, αλληλοεκτίμησης, σεβασμού κι ελευθερίας.
It takes two to tango
Είναι ψέμμα ότι οι σχέσεις είναι καλές ή κακές από μόνες τους. Απαιτούν συνεχή προσπάθεια, αμοιβαιότητα, βελτίωση, ανανέωση, επαναδιαπραγμάτευση και πολύ χιούμορ για να επιβιώσουν και να θεωρηθούν επιτυχείς.
Ένας πολύ απλός κανόνας χρυσός πραγματικά είναι ο εξής: Να κοιτάει ο ένας τι αρέσει στον άλλο και να σπεύδει να το κάνει. Δεν υπάρχει μεγαλύτερο αφροδισιακό, από το να ξέρεις ότι ο σύντροφός σου σκίζεται για πάρτη σου, κάνει τα πάντα για να χαρείς. Σου δίνει ασφάλεια, στοργή και ανείπωτη χαρά.
Αλλά μην είστε κορόϊδα! Χωρίς να μετράτε πόντους (μία σου και μία μου) ο κανόνας θα πρέπει να ισχύει και για τους δυο για να είναι χρυσός! Αλλιώς υπάρχει ανισορροπία και η βάρκα θα μπατάρει.
Αγάπα με να σ΄αγαπώ
Θέλε με να σε θέλω
Γιατί θε να ΄ρθει ένας καιρός
Να θες και να μη θέλω!
Έλα ν’ αγαπηθούμε
Σαν τ’ άγρια πουλιά
Που σμίγουν στα κλαράκια
Κι αλλάζουνε φιλιά!
Έχω ένα σωρό ανύπαντρους φίλους και άλλες τόσες φίλες, όλοι ένας κι ένας, τα καλύτερα παιδιά. Εγγυημένα! Αν ξέρετε κι εσείς κανέναν εξίσου καλό ή καλή για σχέση στείλτε μου φωτογραφία και βιογραφικό να τους ταιριάξουμε! Από προξενιό έχουν γεννηθεί οι μεγαλύτερες αγάπες! Τι πιο μοντέρνο;
Εαν σας αρεσε κοινοποιήστε το με το μαγικο κουμπάκι του facebook κάτω από την ανάρτηση
