Αύριο Τρίτη πρόκειται να ανακοινωθεί και επίσημα η απόφαση της κυβέρνησης για το άνοιγμα των σχολείων της χώρας, έπειτα από τη μείωση της εξάπλωσης του κορονοϊού. Μάλιστα το άνοιγμα των σχολείων πρόκειται να γίνει σε δύο στάδια, καλώς εχόντων των πραγμάτων. Μέχρι τέλος Μαΐου, με τα τωρινά δεδομένα θα λειτουργούν και τα Δημοτικά σχολεία, με αυστηρούς κανόνες υγιεινής, αντισηπτικά και θρανία ανά μαθητή.
Τι θα γίνει με τα νηπιαγωγεία και τους παιδικούς σταθμούς όμως; Πότε θα γίνει το άνοιγμα των νηπιαγωγείων και των παιδικών σταθμών έπειτα από την αναστολή λειτουργίας στην οποία βρίσκονται.
Μπορεί για τα σχολεία ή επαναλειτουργία να συζητιέται, γνωρίζοντας ότι υπάρχει και η δυνατότητα τηλεδιάσκεψης για τους μαθητές, ή η δυνατότητα να κρατούν αποστάσεις ασφαλείας και συχνή χρήση αντισηπτικών, για τα νηπιαγωγεία και τους Π.Σ. όμως δεν συμβαίνει το ίδιο.
Τα μωρά και τα μικρά παιδιά που πάνε σχολείο για να μάθουν μέσα απο το παιχνίδι και την συναναστροφή με άλλα παιδιά, δεν μπορούν να διατηρούν προφανώς αποστάσεις ασφάλειας, καθότι όλη η διαπαιδαγώγηση και η μάθηση έγκειται στα αγγίγματα και την αλληλεπίδραση μεταξύ τους. Δεν μπορούν να χρησιμοποιούν αντισηπτικά συχνά, ούτε να είναι απομακρυσμένα από τις δασκάλες τους.
Και φυσικά δεν νοείται να γίνουν μαθήματα διαπαιδαγώγησης, συμπεριφοράς και οτιδήποτε μαθαίνουν στα νηπιαγωγεία και του Π.Σ. μέσω ίντερνετ.
Πόσες λοιπόν δυσκολίες καλούνται να αντιμετωπίσουν παιδικοί σταθμοί και νηπιαγωγεία κατά το άνοιγμά τους μετά την καραντίνα; Πως θα διατηρηθούν μέτρα ασφαλείας σε αυτές τις περιπτώσεις που έχουμε να κάνουμε με μικρά παιδιά, που όλη η μάθηση βασίζεται στην άμεση αλληλεπίδραση με παιδιά και δασκάλες;
Οι Π.Σ. πρώτα απ’ όλα και εκτός από χώροι φύλαξης είναι χώροι κοινωνικοποίησης και ψυχοσυναισθηματικής ανάπτυξης για τα πολύ μικρά παιδιά, κάτι το οποίο βέβαια δεν γίνεται εξ αποστάσεως. Μεταξύ των παιδαγωγών και των βρεφών/παιδιών δημιουργούνται συναισθηματικές σχέσεις, απαραίτητο και πρωταρχικό στοιχείο ώστε να καταστεί δυνατή ακόμα και η είσοδος ενός παιδιού μέσα στο σταθμό.
Υπάρχουν και μερικά άλλα ζητήματα που είναι βασικά και χρειάζονται εξέταση:
1) το γεγονός ότι πολλά παιδιά την περίοδο του απότομου κλεισίματος του σταθμού δεν είχαν ακόμα ολοκληρώσει τον κύκλο προσαρμογής τους και άρα η διαδικασία προσαρμογής θα χρειαστεί να γίνει από την αρχή,
2) θα υπάρχουν παιδιά τα οποία θα έχουν παλινδρομήσει και δεν θα θέλουν να επιστρέψουν ή θα δυσκολεύονται πολύ,
3) βρέφη που δεν θα είναι σε θέση να κατανοήσουν το τι ακριβώς έγινε,
4) παιδιά τα οποία εξ αιτίας διαφόρων τύπων δυσκολιών των γονιών τους δεν πέρασαν καλά αυτό το διάστημα της απομόνωσης,
5) πιθανές παθολογικές συμπεριφορές,
Συνεπώς είναι σημαντικό να αναδειχθεί το πώς έχει καταγραφεί η πανδημία στον ψυχισμό των παιδιών. Κι αυτό είναι κάτι το οποίο χρειάζεται να αναδειχθεί με βάση συγκεκριμένη βοήθεια που θα παρασχεθεί από ειδικούς, έτσι ώστε να προληφθούν ή να αναδειχθούν, τυχών ψυχικές διαταραχές κ.λπ. κ.λπ.
Είναι αλήθεια ότι θα υπάρχουν πολλών ειδών προβλήματα τα οποία οι παιδαγωγοί θα χρειαστεί να τα αντιμετωπίσουν ως άνθρωποι και ως επιστήμονες. Για να γίνει όμως αυτό θα χρειαστεί οι παιδαγωγοί να είναι σε θέση να τα αντιμετωπίσουν. Θα χρειαστεί λοιπόν και γι’ αυτούς να υπάρξει στήριξη και βοήθεια.
.
