Πως μπορείτε να προστατεύσετε τα παιδιά σας από τα μικρόβια των θρανίων;

daddy cool team

Όλοι οι γονείς γνωρίζουν ότι μόλις τα παιδιά ξεκινήσουν να πηγαίνουν στον παιδικό σταθμό ή το νηπιαγωγείο, οι βρογχίτιδες, οι ωτίτιδες και τα κρυολογήματα γίνονται εβδομαδιαίο φαινόμενο. Όμως, πέρα από τις εποχιακές ιώσεις, υπάρχουν κι άλλες «εκπλήξεις» που τους επιφυλάσσει η παραμονή των παιδιών τους στο περιβάλλον ενός σχολείου. {Πώς να προστατέψεις το παιδί σου από τα μικρόβια των θρανίων}

της Αφροδίτης Ραυτοπούλου

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο παιδικός σταθμός και το νηπιαγωγείο έχουν αναρίθμητα οφέλη για τους μικρούς συμμετέχοντες. Τα νήπια μαθαίνουν να γίνονται αυτόνομα και αποκτούν τη δυνατότητα της κοινωνικοποίησης και ψυχαγωγίας με συνομηλίκους τους. Δυστυχώς, όμως υπάρχει και η άλλη όψη του νομίσματος: αρρωσταίνουν πολύ εύκολα. Η παραμονή σε σχετικά μικρούς χώρους με άλλα παιδιά ευνοεί τη μετάδοση ιών, βακτηριδίων, παράσιτων και άλλων μικροβίων, μιας και τα παιδιά έχουν τη συνήθεια να βάζουν στο στόμα όχι μόνο τα χέρια τους, αλλά και διάφορα αντικείμενα. Επομένως, η μετάδοση γίνεται όχι μόνο μέσω του αέρα, αλλά και μέσω της στοματικής οδού. Επιπλέον, ο παιδικός οργανισμός είναι ακόμα ανώριμος και ανοχύρωτος στους μικροοργανισμούς γιατί έχει εκτεθεί ελάχιστα σε αυτούς και, επομένως, είναι πιο επιρρεπής στις λοιμώξεις.

Το πρώτο βήμα για τους γονείς είναι να μάθουν να τις αναγνωρίζουν. Ακολουθούν μερικές λοιμώξεις/διαταραχές με τις οποίες οι γονείς των νηπίων θα κληθούν αργά ή γρήγορα να αναμετρηθούν.

1. Οστρακιά

Κάποτε όποιος κολλούσε οστρακιά, έπρεπε να απομονωθεί από τον κοινωνικό περίγυρο και να μπει σε καραντίνα. Σήμερα, για την αντιμετώπισή της αρκούν μερικές μέρες θεραπευτικής αγωγής. Όμως, δεν παύει να μην προκαλεί ανησυχία. Πρώτα απ’ όλα, θα πρέπει να γνωρίζετε ότι η συγκεκριμένη λοίμωξη οφείλεται σε ένα μικρόβιο που λέγεται β-αιμολυτικός στρεπτόκοκκος. Διαφέρει από τις άλλες εξανθηματικές ασθένειες στο γεγονός ότι δεν παρουσιάζει ανοσία σε αυτήν όποιος την έχει περάσει ήδη μία φορά, αφού το ένοχο βακτήριο έχει πολλά διαφορετικά στελέχη.

Πώς μεταδίδεται: Με τον αέρα, με το σάλιο ή μέσω της επαφής με μολυσμένα παιχνίδια και αντικείμενα πάνω στα οποία ο στρεπτόκοκκος επιβιώνει για πολλές μέρες. Εκδηλώνεται με υψηλό πυρετό, ερεθισμένο λαιμό και συχνά αίσθημα ναυτίας και εμετό. Έπειτα από 12-48 ώρες, στο σώμα του παιδιού εμφανίζεται εξάνθημα με κόκκινες μυτούλες αρχικά στην περιοχή της βουβωνικής χώρας, τις μασχάλες και το λαιμό και στη συνέχεια μπορεί να επεκταθεί σε όλο το σώμα. Στο πρόσωπο, συνήθως κοκκινίζουν πολύ τα μάγουλα και η γλώσσα. Υπάρχει, ωστόσο, περίπτωση το εξάνθημα να μην εμφανιστεί καθόλου, αναλόγως το υπεύθυνο στέλεχος του βακτηριδίου.

Η θεραπεία

Βασίζεται στη χορήγηση αντιβιοτικών. Έπειτα από 1-2 ημέρες, το παιδί δεν μπορεί να μεταδώσει τον ιό. Πιθανές επιπλοκές της οστρακιάς όπως η μέση οξεία ωτίτιδα, απόστημα στο φάρυγγα ή πίσω από τις αμυγδαλές, ρευματικές ή νεφρικές παθήσεις είναι σπάνιες.

2. Εντεροβίωση

Και μόνο η σκέψη παρουσίας σκουληκιών στο έντερο των παιδιών προκαλεί ανατριχίλα στους γονείς. Όμως, πρόκειται για ένα αρκετά συχνό φαινόμενο. Τα πιο κοινά σκουληκάκια είναι οι οξύουροι που ευθύνονται για τις μισές περιπτώσεις εντερικής παρασίτωσης στα παιδιά. Η μόλυνση ξεκινά με την ασυναίσθητη κατάποση των μικροσκοπικών αυγών τους, που φωλιάζουν κάτω από τα νύχια των παιδιών και μπορούν εύκολα να μολύνουν τα κλινοσκεπάσματα, τις πετσέτες, τα ρούχα, τα τρόφιμα, τα ποτήρια και τα παιχνίδια τους. Πάνω στα αντικείμενα αυτά, τα αυγά μπορούν να επιβιώσουν και να παραμείνουν μολυσματικά έως και τρεις βδομάδες.

Από τη στιγμή της κατάποσής τους, τα αυγά περνάνε στο στομάχι και από εκεί φτάνουν στο έντερο όπου ωριμάζουν. Κατά τη διάρκεια της νύχτας τα θηλυκά φτάνουν μέχρι τον πρωκτό όπου τοποθετούν νέα αυγά. Γι’ αυτόν το λόγο, η μόλυνση χαρακτηρίζεται από έντονο αίσθημα κνησμού στην περιπρωκτική περιοχή. Η μόλυνση μπορεί να επιδεινωθεί εάν το παιδί, αφού ξυστεί, βάλει τα χέρια του στο στόμα, καταπίνοντας έτσι περισσότερα αυγά. Αν λοιπόν το παιδί παρουσιάζει περιπρωκτικό κνησμό, κάνει άστατο ύπνο και είναι ανήσυχο, τότε θα πρέπει να παρατηρήσετε τα πρωινά κόπρανά του. Οι οξύουροι είναι ορατοί με γυμνό μάτι και μοιάζουν με μικρά λευκά νήματα.

Δείτε ακόμα: Η Οστρακιά στα παιδιά.Τι Συμπτώματα και επιπλοκές εχει;Ποια είναι η θεραπεία. Απο τον κύριο Αδαμο Χατζηπαναγη

Η θεραπεία

Βασίζεται σε χορήγηση αντιπαρασιτικών φαρμάκων, η οποία θα πρέπει να ακολουθηθεί από όλα τα μέλη της οικογένειας προς αποφυγή επαναμόλυνσης. Επιτακτική ανάγκη αποτελεί και το πλύσιμο των χεριών ύστερα από κάθε καθάρισμα των γεννητικών οργάνων των παιδιών.

3. Ψείρες

Μένουν στα βρώμικα σημεία, προτιμούν τα μακριά και σγουρά μαλλιά, πηδάνε από κεφάλι σε κεφάλι και προλαμβάνονται μόνο με πλύσεις ξυδιού: αυτές είναι μόνο μερικές από τις κοινές λανθασμένες αντιλήψεις σχετικά με τις ψείρες, ένα πρόβλημα πολύ συχνό για το οποίο όμως επικρατεί ακόμα μεγάλη σύγχυση. Πρόκειται για μικρά έντομα, τα οποία μολύνουν το τριχωτό της κεφαλής και εντοπίζονται κυρίως στα σημεία πίσω από τα αυτιά και στον αυχένα. Τσιμπάνε το δέρμα για να τραφούν με ανθρώπινο αίμα και τα αυγά τους, οι λεγόμενες κόνιδες, συγχέονται με την όψη της πιτυρίδας επειδή έχουν ανοιχτό χρώμα και είναι πολύ μικρά. Σε αντίθεση όμως με την πιτυρίδα, παραμένουν αγκιστρωμένες πάνω στα μαλλιά λόγω μιας κολλώδους ουσίας που εκκρίνουν τα έντομα.

Σε γενικές γραμμές, παρατηρείται έντονος κνησμός, που αποτελεί αντίδραση στο υγρό που αφήνει η ψείρα όταν τσιμπάει το δέρμα του κεφαλιού. Σε αντίθεση με την κοινή αντίληψη, οι ψείρες δεν πηδάνε από κεφάλι σε κεφάλι, αλλά μεταδίδονται με την άμεση και παρατεταμένη επαφή ανάμεσα σε δύο κεφάλια ή με τη χρήση μιας μολυσμένης βούρτσας, χτένας ή μαξιλαριού. Το παιδί παραμένει μολυσματικό όσο συνεχίζει να «φιλοξενεί» τις ψείρες ή τις κόνιδες στο κεφάλι του. Η μέση ζωή μιας ψείρας στο κεφάλι ενός ανθρώπου είναι περίπου ένας μήνας, αλλά μπορεί να επιβιώσει και μακριά από το ανθρώπινο σώμα για 2-3 ημέρες. Για τον εντοπισμό της μόλυνσης, αρκεί να παρατηρήσετε καλά τις ρίζες των μαλλιών του παιδιού σας, χρησιμοποιώντας μία χτένα με στενά δοντάκια.

Όλοι οι γονείς γνωρίζουν ότι μόλις τα παιδιά ξεκινήσουν να πηγαίνουν στον παιδικό σταθμό ή το νηπιαγωγείο, οι βρογχίτιδες, οι ωτίτιδες και τα κρυολογήματα γίνονται εβδομαδιαίο φαινόμενο

Η θεραπεία

Για την αντιμετώπισή τους, θα χρειαστεί να προμηθευτείτε ειδικά αντιπαρασιτικά φάρμακα, που είναι διαθέσιμα με τη μορφή σαμπουάν, ζελέ ή σκόνης, και δρουν στα νευρικά κύτταρα των ψειρών επιφέροντάς τους παράλυση και τελικά θάνατο. Τα πιο αποτελεσματικά ενεργά συστατικά είναι οι φυσικές πυρεθρίνες και τα συνθετικά παράγωγά τους, όπως η περμεθρίνη και το μαλαθείο. Θα χρειαστείτε επίσης μια ειδική χτένα με πολύ στενά δοντάκια για να απομακρύνετε τα αυγά και τις ψείρες που θα εξοντώσει το εντομοκτόνο προϊόν.

Δείτε ακόμα: Πώς να σταματήσουμε την οικογένεια και τους ξένους από το να βάζουν τα χέρια τους που είναι γεμάτα με μικρόβια πάνω στο μωρό

4. Κοξάκι

Το κοξάκι, ή αλλιώς η Νόσος του Στόματος-Χεριών-Ποδιών, είναι μία εξανθηματική νόσος που προκαλείται από διάφορα στελέχη των εντεροϊών. Μεταδίδεται μέσω της άμεσης επαφής με μολυσμένες εκκρίσεις, όπως βλέννα και σάλιο, αλλά και μέσω του αέρα με τα σταγονίδια που διαχέονται με το φτέρνισμα ή το βήχα. Μεταδίδεται όμως και μέσω της στοματο-πρωκτικής οδού, δηλαδή το πέρασμα των ιών των κοπράνων (που παραμένουν μολυσματικοί ακόμα και για ένα μήνα μετά τη θεραπεία) από τα χέρια στο στόμα έπειτα από το σκούπισμα της περιπρωκτικής περιοχής.

Τα πρώτα συμπτώματα είναι αυτά της φαρυγγο-αμυγδαλίτιδας, δηλαδή πονόλαιμος και πυρετός, καθώς και γενική αδιαθεσία και ανορεξία. Ύστερα από μερικές μέρες, εκδηλώνεται και εξάνθημα αρχικά με μικρές κόκκινες κηλίδες στη γλώσσα, τον ουρανίσκο και τους βλεννογόνους της στοματικής κοιλότητας, οι οποίες στη συνέχεια σπάνε δημιουργώντας επώδυνα έλκη που καθιστούν δύσκολη τη μάσηση της τροφής και την ομιλία. Μπορεί ακόμα να παρουσιαστούν κόκκινες κηλίδες στη ράχη και τις παλάμες των χεριών, ανάμεσα στα δάχτυλα, αλλά και στα πέλματα και τις πατούσες. Ορισμένες φορές, το εξάνθημα μπορεί να επεκταθεί και στην περιγεννητική περιοχή, ενώ μπορεί να συνοδεύεται και από αίσθημα ναυτίας και εμετού.

Η θεραπεία

Στις περισσότερες περιπτώσεις η μόλυνση υποχωρεί από μόνη της μέσα σε 7-10 ημέρες, ενώ έπειτα από μερικές βδομάδες δεν είναι ορατά τα σημάδια του εξανθήματος. Κατά περίπτωση, για την ανακούφιση των συμπτωμάτων, μπορεί να χρειαστεί η χορήγηση αντιπυρετικών και αναλγητικών.

5. Λοιμώδης μονοπυρήνωση

Γνωστή και ως η «νόσος του φιλιού», η λοιμώδης μονοπυρήνωση προκαλείται από τον ιό Epstein-Barr που ανήκει στην κατηγορία των ιών του απλού έρπητα. Είναι εξαιρετικά μεταδοτικός και μεταδίδεται μέσω της άμεσης επαφής με το σάλιο ενός μολυσμένου ατόμου (για παράδειγμα με το φιλί, το φτέρνισμα ή τη χρήση ενός μολυσμένου ποτηριού). Η περίοδος επώασης κυμαίνεται στα παιδιά από 1 έως 3 βδομάδες και τα συμπτώματα είναι υψηλός πυρετός, έντονος πονόλαιμος, πονοκέφαλος, κατάσταση γενικής αδιαθεσίας, μυϊκοί πόνοι και πρήξιμο των λεμφαδένων κυρίως στην περιοχή του λαιμού. Η διάγνωση γίνεται μέσω αιμοληψίας προς αναζήτηση συγκεκριμένων αντισωμάτων ενάντια στον ιό της μονοπυρήνωσης.

Η θεραπεία

Σε ό,τι αφορά τη θεραπεία, δεν υπάρχουν αντιικά ή άλλα φάρμακα που να καταπολεμούν τον υπαίτιο ιό. Η νόσος τείνει να υποχωρεί από μόνη της μέσα σε διάστημα δύο εβδομάδων, κατά τη διάρκεια των οποίων συστήνεται ξεκούραση για το παιδί, προκειμένου να μην εξασθενήσει περαιτέρω ο οργανισμός του. Για την αντιμετώπιση του πυρετού, χορηγούνται αντιπυρετικά φάρμακα, ενώ τα αντιβιοτικά θα πρέπει να αποφεύγονται, γιατί αφενός δεν μπορούν να εξοντώσουν τον ιό και αφετέρου περιέχουν μόρια που στην περίοδο αυτή μπορεί να προκαλέσουν έντονο δερματικό εξάνθημα, παρόμοιο της κνίδωσης.

Δείτε ακόμα: Πώς να προφυλάξετε τα παιδιά από τα μικρόβια στους χώρους άθλησης!

Κανόνες πρόληψης

Για να προλάβετε μία μεταδοτική ασθένεια, δεν έχετε παρά να υιοθετήσετε μερικούς απλούς τρόπους προφύλαξης. Ο πιο προφανής κανόνας, στον οποίο όμως συχνά δεν δίνεται η δέουσα προσοχή, είναι το συχνό πλύσιμο των χεριών.

Πολύ σημαντική είναι, επίσης, η αυστηρά προσωπική χρήση ατομικών αντικειμένων, όπως πετσέτες, χαρτοπετσέτες, οδοντόβουρτσες, χτένες, λευκά είδη, παπούτσια και καπέλα.

Ενάντια στις ψείρες και την εντεροβίωση, η αντιμετώπιση περιλαμβάνει απαραιτήτως και την απομάκρυνση των υπεύθυνων παράσιτων από το σπίτι (τουαλέτες, σεντόνια, μαξιλάρια και πετσέτες), τα αντικείμενα (παιχνίδια, βούρτσες, λαστιχάκια για τα μαλλιά) και τα ρούχα προς αποφυγή επαναμόλυνσης.

• back to school