Το σπίτι είναι χάλια….Με έχεις παραμελήσει….Παίρνω βαθιά ανάσα και ξεκινάω…Δεν ξέρω αν θα με διαβάσετε αν θα με νιώσετε εγώ όμως από σήμερα απεργώ!

Τα έχω φτύσει πως το λένε!

Ξυπνάω το πρωί,έχω αργήσει για τη δουλειά (το κολοξυπνητήρι πάλι δε χτύπησε)

 Τρέχω σα τη τρελή να βάλω ένα τζιν(ντροπή μου τη μπλούζα δεν την άλλαξα!  την άφησα και έβαλα μια ζακέτα από πάνω).Πλένω δόντια ζεσταίνω γάλα και αρχίζω να ξυπνάω τη μικρή

-Ηρώ.. κοριτσάκι μου??? (Δε κουνιέται!) καρδούλα μου γλυκιά ξύπνα έχουμε αργήσει…

-Άσε μας ρε μαμά νυσταζωωωω (κουκουλωνεται με τη κουβέρτα)

-Έλα αγαπούλα μου δε θα προλάβω, έχουμε αργήσει

-Όχι σου είπα μη με ενοχλείς (Τη τύχη μου μέσα θα τσιρίξω!)

Με πιο έντονο ύφος

– Ηρώ το ξέρω ότι νυστάζεις αλλά πρέπει να ετοιμαστούμε και να φύγουμε!

-Ουφ καλά …

Ακολουθεί το φτιάξε μου γάλα, ντύσε με, δε μου αρέσουν αυτά τα ρούχα, δε θέλω να πάω στο σχολείο πονάει το αυτί μου/κεφάλι/κοιλιά/νύχι(ναι το έχουμε πει και αυτό)…..

Τρέχω με το παιδί αναμαλλιασμενη χωρίς καφέ ,χωρίς τσιγάρο ,να τη πάω σχολείο.

Σφαίρα επίσης πάω γραφείο ανοίγω υπολογιστή, και ξεκινάω να γράφω.

τα τηλέφωνα χτυπάν ασταμάτητα, τα δάχτυλά μου έχουν πάθει αγκύλωση, τα μάτια μου έχουν γίνει κουμπότρυπες από τις 14 ώρες και βάλε που είμαι μπροστα στον υπολογιστή…

Εννιά το βράδυ πότε πάει ειλικρινά δε το καταλαβαίνω όσο και να σας φαίνεται περίεργο…

Φεύγω από το γραφείο ,πάω παίρνω τη μικρή

Γκρινιάζει….Πάντα όμως όταν γυρνάω!!!

-Μαμά δεν έπρεπε να λείπεις τόση ώρα

-Ελα αγαπούλα μου αφού ξέρεις πρεπει να πάω στη δουλειά δε γίνεται αλλιώς…

Και συνεχίζω να τρέχω …Να παίξουμε λίγο, να τη κάνω μπάνιο να πλύνουμε δόντια, να της πω παραμύθι, να της πω τραγούδι, να τη πείσω να πάει για ύπνο … (Συχνά πυκνά η μέρα τελειώνει εδώ γιατί κοιμάμαι πρώτη απτην Ηρω)

Συνεχίζω και τρέχω….Να μαγειρέψω να συμμαζέψω το σπίτι.. ποοοοοοοο το σίδερο έχει γίνει βουνό να σιδερώσω να να να….

Ερχέται η κολόνα του σπιτιού,  ανοίγει τηλεόραση, τρώει

-Έλα δω να κάτσουμε λίγο… (ξέρετε τώρα τι θέλει) …Θα κάνω και από αυτό…

Φτάνει η ώρα 2 για να κοιμηθώ…. Και το πρωί, πάλι από την αρχή!

Και φτάνουμε στο θέμα μας…

Χτυπάει το τηλέφωνο…Και έχει μούτρα…. Γιατί? Γιατί το σπίτι είναι μπουρδέλο

γιατί δε του κάτσαμε το βράδυ…Γιατί κανένας μα κανένας άντρας δε καταλαβαίνει πόσα κάνουμε γιατί ειλικρινά δεν μπορούν ούτε καν να το διανοηθούν!!!

Ε λοιπών όχι!!!!

Η μαμά από σήμερα απεργεί!!!!

Ναι ξέρω το πόσο βοηθάς!

Δε φτάνει όμως!!Πρέπει να έχεις και κατανόηση

Ναι το ξέρω ότι δε σου κάνω μασάζ όπως παλιά,δεν έχεις τα ρούχα στο χέρι, δε σηκώνομαι το πρωί να σου φτιάξω πρωινό,δεν είμαι η sexmachine που είχες γνωρίσει απλά γιατί, για να τα κάνω όλα αυτά, πρεπει η μέρα να έχει 45 ώρες και όχι 24!!!

Για να είναι το σπίτι στην εντέλεια πρεπει το πιο σημαντικό από όλα εγώ να βρίσκομαι μέσα σε αυτό και όχι να λείπω 14 ώρες τη μέρα!

Απεργώ λοιπών …Κλείσαμε πως το λένε!!!!

Λενα-