Μήπως έχετε εθιστεί στην πλαστική χειρουργική;

 Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα που πραγματοποιήθηκε στις ΗΠΑ τα 2/3 των ασθενών που καταφεύγουν σε αισθητικές επεμβάσεις είναι άτομα που το έχουν ξανακάνει στο παρελθόν. Αυτό σημαίνει ότι η πλαστική χειρουργική αποτελεί μια ακόμη έκφραση εθισμού που όμως λόγω των ανεπαρκών – ακόμη – στοιχείων, δεν είναι κάτι που έχει γίνει αντικείμενο αναλυτικής μελέτης.

Επιστημονικά ευρήματα:

Αυτό που σίγουρα γνωρίζουμε είναι ότι ο εθισμός στην πλαστική χειρουργική είναι μια ακόμη ψυχολογική εξάρτηση η οποία πιθανόν να οφείλεται στην αδυναμία ικανοποίησης του ατόμου με την εικόνα του. Η γκάμα των ασθενών είναι περιορισμένη και συνήθως απαρτίζεται από οικονομικά εύρωστα στρώματα της κοινωνίας λόγω του υψηλού κόστους που συνοδεύει την επανάληψη των αισθητικών επεμβάσεων στο ίδιο άτομο.

Ο ανεξέλεγκτος και υπερβολικός αριθμός αισθητικών επεμβάσεων είναι βέβαιο ότι θα επιφέρει ακριβώς τα αντίθετα από τα προσδοκώμενα αποτελέσματα: η προσπάθεια για συνεχή βελτίωση που επιδιώκει κάποιος μπορεί να προκαλέσει ανεπανόρθωτη βλάβη στη δομή του σώματός του. Παρόλα αυτά πολλοί, που κυρίως προέρχονται από το χώρο του θεάματος, παίρνουν αυτό το ρίσκο και υποβάλλονται σε συνεχείς πλαστικές επεμβάσεις.

Ψυχολόγοι και ψυχοπαθολόγοι έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι πολλαπλές θεραπείες λιποαναρρόφησης, μείωσης και αύξησης στήθους καθώς και χημικού peeling είναι ενδεικτικές της επιθυμίας μερικών ατόμων για την τελειότητα, στο βωμό της οποίας δε διστάζουν να ρισκάρουν την υγεία τους καταφεύγοντας σε επικίνδυνες ακρότητες.

Ο πρωταρχικός λόγος που έκανε τους ανθρώπους να καταφεύγουν σε αισθητικές επεμβάσεις για τη βελτίωση της εμφάνισής τους είναι η επιθυμία τους να δείχνουν νεότεροι. Αυτός όμως πλέον δεν είναι και ο μοναδικός. Πολλοί κυριεύονται από την αντίληψη ότι μια καλή εμφάνιση μπορεί να αλλάξει τη ζωή τους και έτσι θεωρούν ότι η αλλαγή της εικόνας τους θα οδηγήσει στην αλλαγή της προσωπικότητάς τους. Πολλοί πλαστικοί χειρουργοί σε συζητήσεις με τους ασθενείς τους ακούνε φράσεις όπως : «Κάνε με να μοιάζω σαν αυτήν / αυτόν» και αυτό αποτελεί την ένδειξη ότι υπάρχει μεγάλη έλλειψη αυτοπεποίθησης και αυτοσεβασμού.

ΚΟΚΚΙΝΗ ΣΗΜΑΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΘΙΣΜΟ

Υπάρχουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά τα οποία μαρτυρούν τον εθισμό στις αισθητικές επεμβάσεις σύμφωνα με τους ψυχολόγους. Ασθενείς οι οποίοι δεν είναι ιδανικοί υποψήφιοι για μια επέμβαση πλαστικής χειρουργικής τείνουν να είναι υπερβολικά απαιτητικοί και ιδιότροποι. Πολλοί από αυτούς επισκέπτονται τον πλαστικό χειρουργό κρατώντας τη φωτογραφία ενός διασήμου προσώπου στο οποίο θέλουν να μοιάσουν και λένε στον ιατρό τους : «Θέλω να γίνω σαν κι αυτόν». Θα ήταν πιο λογικό δείχνοντας τη φωτογραφία να πουν : «Μου αρέσει το στήθος της. Μπορώ να αποκτήσω κάτι παρόμοιο;» ή «Μπορώ να γεμίσω τα χείλη μου σαν κι αυτής;». Όμως δε λαμβάνουν υπόψη τους ότι τις περισσότερες φορές η δομή του σώματός τους είναι τελείως διαφορετική από του ατόμου που θέλουν να μοιάσουν και συνεπώς η ομοιότητά τους είναι πρακτικά αδύνατη.

Πολλοί ασθενείς καταφεύγουν σε πολλαπλές επεμβάσεις στο ίδιο μέρος του σώματός τους. Αυτό συνήθως σχετίζεται με το αίσθημα της ανασφάλειας που πηγάζει από το φόβο για την καριέρα τους και την αδυναμία να δεχθούν ή ακόμη και να αντιμετωπίσουν την κριτική των άλλων απέναντι στην εμφάνισή τους. Αυτό προκαλεί μια μορφή μανίας για να κρύψουν τα χαρακτηριστικά τους εκείνα που νιώθουν ότι το περιβάλλον τους σχολιάζει.

Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι όλοι μας περιστασιακά νιώθουμε ότι δε δείχνουμε όμορφοι ή όπως θα θέλαμε να είμαστε. Η αυτοκριτική σε λογικά πλαίσια βοηθάει στις θετικές αλλαγές της εμφάνισής μας οι οποίες δεν απαιτούν τόσο ριζικά μέτρα όπως οι πολλαπλές πλαστικές επεμβάσεις. Τα άτομα που είναι εθισμένα στις αισθητικές επεμβάσεις έχουν πρόβλημα περισσότερο με τον τρόπο σκέψης τους και λιγότερο με την εμφάνισή τους. Δεν πρόκειται ποτέ να φτάσουν στο σημείο της τελειότητας που έχουν φανταστεί ότι θα τους κάνει ευτυχισμένους και αυτό ακριβώς είναι που αποδεικνύει ότι τα συμπτώματα που παρουσιάζουν πηγάζουν από λόγους πολύ πιο βαθύς από την εξωτερική τους εμφάνιση. Γι’ αυτό και τις περισσότερες φορές έχουν περισσότερη ανάγκη την ψυχολογική βοήθεια από ότι τη βοήθεια που μπορεί να προσφέρει η πλαστική χειρουργική.