Είμαι νέα μανούλα, κι έχω ένα πανέμορφο μωράκι 40 ημερών. Μόλις σαράντισα και είμαι πανευτυχής. Δεν ένιωσα ούτε στιγμή ανασφάλεια, φόβο ή δυσαρέσκεια για το μωρό μου. Άλλωστε είναι δική μου επιλογή, καθότι από 2 μηνών έγκυος ήξερα ότι θα είμαι εγώ κι εκείνη, οι δυο μας σ΄αυτή τη ζωή.
Ο σύντροφος που είχα για 3 ολόκληρα χρόνια, ο άνθρωπος που αγαπούσα και ζούσαμε μαζί, δεν ήθελε να φέρω στον κόσμο αυτό το μωρό, εγώ ήμουν αποφασισμένη από την πρώτη στιγμή, ότι το ήθελα και δεν έκανα πίσω ούτε για μια στιγμή. Το μεγαλώνω μόνη μου.
Χωρίσαμε αμέσως μετά τη κατάληξη της συζήτησης. Από τότε δεν έχει ούτε έχω επαφή και ίσως είναι καλύτερο για εμάς.
Σας γράφω, για να εκφράσω τη συμπαράσταση μου και σε άλλες μανούλες που έχουν βιώσει κάτι ανάλογο. Αν και στην περίπτωση μου, ο πρώην μου, αιτιολόγησε το λόγο που είναι αρνητικός να γίνει πατέρας και χωρίσαμε.
Η ζωή μου έχει αλλάξει! Έχω πλέον σκοπό ύπαρξης και μου αρέσει να τη χαζεύω γιατί εκείνη με κάνει καλύτερη. Είναι κούκλα.
Ξέρω ότι θα δοκιμαστούμε πολλές φορές. Αλλά έχω δύναμη μέσα μου να κάνω πράγματα. Είναι ωραίο να έχεις οικογένεια δική σου. Κι εγώ έχω.
Μη φοβάστε φίλες μου να γίνεται μανούλες, να αγαπήσετε, να φροντίσετε, να θηλάσετε, να αφιερώσετε τη ζωή σας, στο δημιούργημα σας. Είναι δώρο Θεού σας λέω. Μόνες ή με τον άνδρα σας, ακόμα κι αν συμβεί αναπάντεχη εγκυμοσύνη, κρατήστε το δώρο σας.
