Ελένη Πανταζή
Η Καίτη Φίνου μέσα από μία άκρως εξομολογητική ανάρτηση που έκανε, εξέφρασε την επιθυμία της να φύγει από αυτό το κόσμο, καθώς, όπως τόνισε, νιώθει ότι ο Θεός την τιμωρεί και γι' αυτό της έχει δώσει τόσα προβλήματα
Η Καίτη Φίνου κάνοντας μία ανάρτηση στον προσωπικό της λογαριασμό στο Instagram, συγκίνησε τους διαδικτυακούς της φίλους. Η γυναίκα, σε μία κυριολεκτικά , κατάθεση ψυχής, εξέφρασε τη μεγάλη επιθυμία της να φύγει από αυτό το κόσμο, καθώς όπως τονίζει, δεν έχει κανέναν να μοιραστεί τα προβλήματα της. Πιστεύει ότι ο Θεός την τιμωρεί και θέλει να της δώσει μερικά «γερά» μαθήματα
Η ίδια, αναφέρθηκε στα προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζει και στην ψυχολογική της κατάρρευση. Μάλιστα εξήγησε πως από το 2024 μπαινοβγαίνει στα νοσοκομεία, τονίζοντας πως θα ήθελε να «φύγει» από αυτό τον κόσμο, χωρίς να ταλαιπωρηθεί.
Καίτη Φίνου : «Έχασα όλα τα δόντια μετά τον covid, σάπισαν όλα. Ευχαριστώ τη Ναταλία Γερμανού»
Όπως είπε μέσα από τον προσωπικό της λογαριασμό στο Instagram: «Από το 2024 μπαίνω σε νοσοκομεία, αλλά δεν είναι θέμα το ότι μεγαλώνω, αλλά η ψυχολογία που κάθε μέρα είναι στα τάρταρα. Ξαφνικά, για λίγα λεπτά αρχίζω να χαμογελάω και μετά ξανά πάλι. Δεν θέλω να πάω πουθενά και δεν με ενδιαφέρει, χρόνια τώρα, δεν ξέρω γιατί και δεν θα καθίσω άλλο να ψάξω», εξομολογείται.
Αρκετά έχω ασχοληθεί με αυτά που έχω περάσει όσο ήμουν παιδί και έφηβη και νομίζω ότι στην ηλικία που είμαι δεν έχω χρόνο να διορθώσω το οτιδήποτε. «Δεν ξέρω γιατί το άγνωστο με φοβίζει τώρα πια, ποτέ δεν καθόμουν να ασχοληθώ με το αύριο και τι θα φέρει. Θέλω να κάνω κάποια δουλειά που ταιριάζει στα προβλήματα που έχω, για να έχω κάποια δικά μου χρήματα, να πάρω ένα ταξί και να πάω να καθίσω σε ένα έρημο μέρος, να πιω καφέ και να αγναντεύω τη θάλασσα».
Καίτη Φίνου : Ξέσπα για τον Σταμάτη Γαρδέλη -“Πρώτη φορά μιλάω έτσι γιατί...”
«Για μένα η σωτηρία της ψυχής μου θα ήταν να “φύγω”. Όχι με άσχημο θάνατο και αρρώστιες, γιατί θα βάλω άλλους να κουραστούν και δεν το θέλω. Θέλω να κοιμηθώ και να “φύγω”. Δεν έχω τίποτα και κανέναν εδώ, δεν έχω κάποιον να μοιραστώ αυτά που κρύβω χρόνια ολόκληρα στην καρδιά μου, από τότε που γεννήθηκα. Νομίζω ότι ο Θεός με τιμωρεί για κάποιο λόγο ή με αφήνει εδώ στη Γη να πάρω κάποια μαθήματα – πόσα ακόμη αναρωτιέμαι.
Δεν κλαίω ποτέ, δεν ξέρω… Ζω γιατί με έχει ο Θεός να ζω, όχι γιατί θέλω. Θα ‘θελα να κοιμηθώ και να “φύγω”, να ταξιδέψω εκεί που δεν θα με ξαναδεί κανείς πια».