"Είμαι εδώ, μέχρι να βρεις και πάλι τον εαυτό σου" Για τις μητέρες που αντιμετωπίζουν την επιλόχεια κατάθλιψη

Ένα υπέροχο κείμενο αφιερωμένο σε όλες εκείνες τις μητέρες που ήρθαν ή βρίσκονται αντιμέτωπες με την επιλόχεια κατάθλιψη.

Για εκείνες που προσπαθούν να αντιμετωπίσουν τη νέα πραγματικότητα στη ζωή τους και μέσα σε αυτήν την προσπάθεια, χάνουν τον εαυτό τους και τον σκοπό τους. Που χρειάζονται βοήθεια να βγουν από αυτόν τον συναισθηματικό λαβύρινθο που χάθηκαν, και δεν ξέρουν πως να το παλέψουν.

Ένα κείμενο που αξίζει να διαβάσετε…γιατί η μητρότητα είναι δύσκολη και χρειάζεται προσπάθεια υπομονή και επιμονή…

Δείτε επίσης Για όλες τις μητέρες «Εσύ, φίλη μου που περπατάς το μονοπάτι της μητρότητας, αξίζεις.»

Πως να είναι όταν η μητρότητα χρωματίζεται από την επιλόχειο κατάθλιψη?
Πως να είναι όταν η αρχή της της κοινής ζωής ανάμεσα στην μητέρα κ στο μωρό της σκοτεινιάζει?

Η επιλόχειος κατάθλιψη συμβαίνει γιατί κάθε συναισθηματική δυσκολία ανήκει στον Άνθρωπο, στην Σχέση και σε ότι άλυτο κουβαλάει.

Κάθε γυναίκα που μεταμορφώνεται σε μητέρα, κάθε γυναίκα που με προσμονή περιμένει να αγκαλιάσει τον καινούργιο άνθρωπο που μόλις έφερε στην ζωή, που προσμένει να αγκαλιάσει την δική της Υπόσταση ως η μορφή που θα φτιάξει το πρώτο περιβάλλον του παιδιού και μέσα του θα ανθίσει η σχέση είναι ένας Άνθρωπος που βρίσκεται ανάμεσα σε δύο δικές εσωτερικές πραγματικότητες.

Την Προσμονή και την Πραγματικότητα.
Κάποιες μητέρες χάνονται, σκοτεινιάζουν. Κυρτώνουν.

Η μητρότητα είναι ένα τεράστιο συναισθηματικό άνοιγμα στην Ζωή και στον Κόσμο.
Και κάθε νέα μητέρα που χάνεται μέσα σε συναισθήματα που την τρομάζουν, μέσα σε μονοπάτια που την μπερδεύουν υποφέρει.

Χάνει την εμπιστοσύνη στον εαυτό της και πολλές φορές τον ίδιο τον Εαυτό της.
Πως είναι να είσαι χαμένη, κυρτωμένη και να Νιώθεις μόνη;

Αν υπάρχει κάτι που μπορούμε να κάνουμε είναι να την ακούσουμε χωρίς να υποτιμήσουμε αυτό που νιώθει.
Να την αγκαλιάσουμε χωρίς να την βιάσουμε να το ξεπεράσει.
Χρειάζεται χρόνο να υπάρχει στο συναίσθημα της, χώρο να έρθει σε επαφή με ότι καινούργιο έχει αναδυθεί μέσα της και την τρομάζει.
Χρειάζεται το δικό μας χέρι για να ταξιδέψει στο σκοτάδι της.
Χρειάζεται τα δικά μας μάτια για να την βοηθήσουμε να εμπιστευθεί τα δικά της μάτια, την δική της ματιά.

Φροντίδα και μόνο φροντίδα. Από το περιβάλλον της, από τους ανθρώπους στο περιβάλλον της.
Γιατί κάθε δάκρυ Ανθρώπου από Άνθρωπο απαλύνεται, κάθε φόβος μέσα από στήριξη μεταμορφώνεται σε δύναμη, κάθε σπαραγμός μέσα από ενσυναίσθηση γίνεται λύτρωση, κάθε άνθρωπος μέσα από άνθρωπο ενδυναμώνει.

Δείτε επίσης Οι μητέρες πολλές φορές νιώθουν μόνες και κουρασμένες! Μην σας ξεγελούν τα ιδανικά πρότυπα που προβάλλουν

Από την προσωπική σελίδα της  Antigoni Simeonidou

Photo via thedailybeast.com

Δείτε όλα τα νέα μας άρθρα με ένα κλικ εδω

* Τα άρθρα, έχουν καθαρά πληροφοριακό χαρακτήρα και δεν αναπληρώνουν την γνώμη του θεράποντα ιατρού. Το περιεχόμενο των άρθρων είναι για ενημερωτικό σκοπό και δεν θα πρέπει να αντικαθιστά οποιαδήποτε συμβουλή, διάγνωση ή και θεραπεία που χορηγείται από τον θεραπευτή, εξειδικευμένο επιστήμονα υγείας. Κάθε οργανισμός είναι μοναδικός και έχει διαφορετικές ελλείψεις, ανάγκες, παθολογικά ευρήματα και ψυχολογικά χαρακτηριστικά. Ζητήστε την βοήθεια ειδικών αποκλειστικά για την δική σας περίπτωση. Το daddy-cool.gr και οι συντάκτες του δεν φέρουν καμία ευθύνη για την οποιαδήποτε χρήση.

Close