Συνήθως η ζαλάδα, η θολούρα στο μάτι και ο πονοκέφαλος δεν είναι συμπτώματα που υποδεικνύουν κάτι πολύ σοβαρό. Τα συμπτώματα αυτά όμως μπορεί να δείχνουν κάποια σοβαρότερη ασθένεια όπως η Σκλήρυνσης κατά πλάκας. Δείτε τα συμπτώματα
Χασιμότο: Ποια είναι η αυτοάνοση ασθένεια την οποία αντιμετώπισε ο Μέμος Μπεγνής
Η σκλήρυνση κατά πλάκας ή πολλαπλή σκλήρυνση (ΣΚΠ / ΠΣ) είναι μια νευρολογική πάθηση που επηρεάζει τα νεύρα του εγκεφάλου και του νωτιαίου μυελού. Προκαλεί βλάβη στη μυελίνη, το προστατευτικό περίβλημα γύρω από τις νευρικές ίνες του νευρικού συστήματος. Μάθετε περισσότερα σχετικά με τα συμπτώματα, τους παράγοντες κινδύνου, τη διάγνωση και την αντιμετώπιση της σκλήρυνσης κατά πλάκας.
Η Neuraxpharm παρέχει εναλλακτικές φαρμακευτικές λύσεις για την αντιμετώπιση της σκλήρυνσης κατά πλάκας και μόλις ο γιατρός σας εξακριβώσει ποιες είναι οι συγκεκριμένες ανάγκες σας, μπορεί να συνταγογραφήσει το προϊόν που προσαρμόζεται καλύτερα στις ανάγκες και την πάθησή σας.
Τι είναι η σκλήρυνση κατά πλάκας (ΣΚΠ);
Η σκλήρυνση κατά πλάκας (ΣΚΠ) είναι μια χρόνια (μακροχρόνια) πάθηση που προκαλεί βλάβη στο κεντρικό νευρικό σύστημα, συμπεριλαμβανομένων των νεύρων του εγκεφάλου, του νωτιαίου μυελού και των οπτικών νεύρων. Στη σκλήρυνση κατά πλάκας, το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται στο περίβλημα μυελίνης (προστατευτική επικάλυψη γύρω από τις νευρικές ίνες).
Αυτή η νευρική βλάβη διακόπτει τη ροή των μηνυμάτων από το κεντρικό νευρικό σύστημα, προκαλώντας μείωση ή απώλεια των λειτουργιών του σώματος. Η σκλήρυνση κατά πλάκας προκαλεί διάφορα συμπτώματα, όπως κόπωση, δυσκολίες στο περπάτημα, προβλήματα όρασης, σκέψης και ικανότητας οργάνωσης.
Ποιοι είναι οι κύριοι τύποι σκλήρυνσης κατά πλάκας;
Υπάρχουν τρεις κύριοι τύποι σκλήρυνσης κατά πλάκας Οι τύποι αυτοί έχουν ονομαστεί ανάλογα με το πώς επηρεάζουν το σώμα με την πάροδο του χρόνου:
Μυασθένεια Gravis: Η Ελένη Τζώρτζη μιλά για το αυτοάνοσο που την ταλαιπωρεί και το έχουν 10 στα 100.000 άτομα
Υποτροπιάζουσα/διαλείπουσα σκλήρυνση κατά πλάκας (ΥΔΣΚΠ): Οι περισσότεροι άνθρωποι στους οποίους γίνεται διάγνωση σκλήρυνσης κατά πλάκας (85%) πάσχουν από την υποτροπιάζουσα/διαλείπουσα μορφή (ΥΔΣΚΠ) και αντιμετωπίζουν τις πρώτες ενδείξεις της νόσου στις αρχές της δεύτερης δεκαετίας της ζωής τους. Ένας ασθενής με ΥΔΣΚΠ αντιμετωπίζει χρονικά διαστήματα όπου παρουσιάζονται έντονες εξάρσεις υφισταμένων ή νέων συμπτωμάτων. Η συγκεκριμένη περίοδος είναι γνωστή ως υποτροπή, έξαρση ή επιδείνωση.
Οι υποτροπές συχνά παρουσιάζονται χωρίς προειδοποίηση, αν και ενδέχεται να σχετίζονται με το στρες ή να εμφανίζονται ύστερα από μια αρρώστια. Συνήθως διαρκούν μερικές ημέρες ή εβδομάδες και έπειτα τα συμπτώματα βελτιώνονται αργά σε ανάλογο χρονικό διάστημα. Η περίοδος μεταξύ των εξάρσεων, κατά την οποία υποχωρούν τα συμπτώματα, ονομάζεται ύφεση.
Ωστόσο, η σκλήρυνση κατά πλάκας εξακολουθεί να είναι ενεργή κατά τη διάρκεια αυτών των περιόδων και η βλάβη στα νεύρα μπορεί να συνεχίζεται. Μετά τη διάγνωση, οι άνθρωποι που πάσχουν από σκλήρυνση κατά πλάκας εμφανίζουν συνήθως υποτροπές κατά καιρούς, που ακολουθούνται από εβδομάδες, μήνες ή ακόμα και χρόνια ύφεσης.
Δευτεροπαθώς προϊούσα σκλήρυνση κατά πλάκας (ΔΠΣΚΠ) Χωρίς θεραπεία, έως και το 80% των ατόμων με ΥΔΣΚΠ διατρέχουν κίνδυνο εκδήλωσης ΔΠΣΚΠ. Ωστόσο, ο αριθμός αυτός είναι πολύ χαμηλότερος όταν χορηγείται θεραπεία. Αυτό συμβαίνει αργά, συνήθως σε μια περίοδο 10-15 ετών. Σε αυτή τη φάση, το παλιό μοτίβο υποτροπών που ακολουθούνται από περιόδους ύφεσης συνήθως σταματά.
Μερικοί άνθρωποι ενδέχεται να εξακολουθούν να έχουν υποτροπές, αλλά πιθανότατα δεν θα σημειώνουν πλήρη μετέπειτα ανάκαμψη, ενώ ορισμένα συμπτώματα θα τους επηρεάζουν καθ’ όλη τη διάρκεια της νόσου. Στη ΔΠΣΚΠ, τα συμπτώματα επιδεινώνονται σταδιακά με την πάροδο του χρόνου. Η ΔΠΣΚΠ αποτελεί γενικά εξέλιξη της ΥΔΣΚΠ, αν και η διάγνωση της ΔΠΣΚΠ σε έναν μικρό αριθμό ανθρώπων γίνεται εξαρχής.
Πρωτοπαθώς προϊούσα σκλήρυνση κατά πλάκας (ΠΠΣΚΠ): Περίπου το 15-20% των ανθρώπων που πάσχει από ΣΚΠ αντιμετωπίζει ΠΠΣΚΠ. Τα συμπτώματα επιδεινώνονται σταδιακά, με την πάροδο του χρόνου, αντί να εκδηλώνονται με τη μορφή υποτροπών. Ονομάζεται «πρωτοπαθώς προϊούσα» διότι εξελίσσεται προοδευτικά από τα πρώτα (πρωτοπαθή) συμπτώματα της νόσου. Δεν παρουσιάζει υφέσεις, αλλά ενδέχεται να υπάρξουν μεγάλα χρονικά διαστήματα κατά τα οποία η πάθηση φαίνεται να σταθεροποιείται, χωρίς αξιοσημείωτες αλλαγές.
Aγκυλοποιητική σπονδυλοαρθρίτιδα: Το επικίνδυνο αυτοάνοσο και τα συμπτώματα
Πόσοι άνθρωποι πάσχουν από σκλήρυνση κατά πλάκας;
Υπολογίζεται ότι περίπου 2,1–2,2 εκατομμύρια άνθρωποι πάσχουν από σκλήρυνση κατά πλάκας σε όλον τον κόσμο,, ενώ η πάθηση εκδηλώνεται περίπου δύο έως τρεις φορές πιο συχνά στις γυναίκες από ό,τι στους άνδρες,.
Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Πλατφόρμα για τη Σκλήρυνση κατά Πλάκας (EMSP), περισσότεροι από 700.000 άνθρωποι πάσχουν από τη νόσο σε όλη την Ευρώπη. Αυτό σημαίνει ότι η σκλήρυνση κατά πλάκας επηρεάζει πάνω από ένα εκατομμύριο ανθρώπους σε ολόκληρη την ΕΕ, μέσω του ρόλου τους ως φροντιστών και μελών της οικογένειας ασθενών.
Συμπτώματα
Κάθε άνθρωπος βιώνει τη σκλήρυνση κατά πλάκας με διαφορετικούς τρόπους. Υπάρχει ένα ευρύ φάσμα συμπτωμάτων, τα οποία ενδέχεται να ποικίλουν από άνθρωπο σε άνθρωπο και να επηρεάζουν διαφορετικά μέρη του σώματος.
Ποια είναι τα συμπτώματα της σκλήρυνση κατά πλάκας;
Η σκλήρυνση κατά πλάκας μπορεί να προκαλέσει πολλά διαφορετικά συμπτώματα και δεν υπάρχει κάποιο σύνηθες μοτίβο που ισχύει για όλους. Ένα αρχικό σύμπτωμα κάποιου μπορεί να μην εκδηλωθεί ποτέ σε κάποιον άλλο.
Ωστόσο, σε γενικές γραμμές, μερικά από τα πιο συχνά αρχικά συμπτώματα είναι τα εξής:
Κόπωση (περίπου το 80% των ανθρώπων που πάσχουν από σκλήρυνση κατά πλάκας εμφανίζουν υπερβολική κόπωση).
Παραπάτημα λόγω προβλημάτων ισορροπίας ή συντονισμού των ποδιών.
Μούδιασμα ή μυρμήγκιασμα στο δέρμα.
Γνωστικά προβλήματα με τη συγκέντρωση, την επίλυση προβλημάτων και τη μνήμη.
Προβλήματα με την όραση, όπως θολή όραση, τυφλά σημεία, συσπάσεις ή πόνος κατά τη διάρκεια των κινήσεων των ματιών.
Δείτε ποια είναι τα 7 αυτοάνοσα νοσήματα που εμφανίζονται συχνότερα στις γυναίκες!
Παρακάτω παρατίθενται και άλλα συμπτώματα της σκλήρυνσης κατά πλάκας, τα οποία όμως εκδηλώνονται λιγότερο συχνά στα αρχικά στάδια της πάθησης και συνήθως εμφανίζονται σε μεταγενέστερο στάδιο.
Δυσκολίες στο περπάτημα.
Ίλιγγος.
Ζάλη.
Αδυναμία στους μυς.
Σπαστικότητα (δυσκαμψία στους μυς που προκαλείται από παρατεταμένες μυϊκές συσπάσεις).
Δυσκολίες στην ομιλία.
Προβλήματα με την κατάποση (δυσφαγία).
Κατάθλιψη και άγχος.
Προβλήματα με τον έλεγχο της ουροδόχου κύστης.
Προβλήματα με τη λειτουργία του εντέρου.
Προβλήματα με τον ύπνο.
Σεξουαλικά προβλήματα.
Χρόνιος πόνος.
Τρεμούλιασμα (τρόμος).
Ευαισθησία στην υψηλή θερμοκρασία.
Προβλήματα με την ακοή.
Ανάλογα με τη μορφή σκλήρυνσης κατά πλάκας από την οποία πάσχει ένα άτομο, τα συμπτώματα μπορεί να έρχονται και να φεύγουν σε φάσεις, και σταδιακά να επιδεινώνονται με την πάροδο του χρόνου.
Ποια είναι τα στάδια της ΣΚΠ;
Δεν υπάρχει τρόπος να προβλεφθεί το πώς θα εξελιχθεί η σκλήρυνση κατά πλάκας σε συγκεκριμένους ασθενείς. Διάφοροι ασθενείς μπορεί να αντιμετωπίζουν διαφορετικά συμπτώματα σε διαφορετικές χρονικές στιγμές.
Μούδιασμα στο κεφάλι: Όλες οι ασθένειες που μπορεί να έχετε
Η Διεθνής Συμβουλευτική Επιτροπή Κλινικών Δοκιμών για τη ΣΚΠ παρέχει τυποποιημένους ορισμούς για τις τέσσερις βασικές μορφές της ΣΚΠ:
Υποτροπιάζουσα/διαλείπουσα σκλήρυνση κατά πλάκας (ΥΔΣΚΠ)
Δευτεροπαθώς προϊούσα σκλήρυνση κατά πλάκας (ΔΠΣΚΠ)
Πρωτοπαθώς προϊούσα σκλήρυνση κατά πλάκας (ΠΠΣΚΠ)
Προϊούσα υποτροπιάζουσα σκλήρυνση κατά πλάκας (ΠΥΣΚΠ)
Το «κλινικώς απομονωμένο σύνδρομο» (ΚΑΣ) δεν συμπεριλαμβανόταν στους αρχικούς κλινικούς ορισμούς της σκλήρυνσης κατά πλάκας. Ωστόσο, αναγνωρίζεται πλέον ως το πρώτο επεισόδιο νευρολογικών συμπτωμάτων που μπορεί να αντιμετωπίσει κάποιος και το οποίο διαρκεί, συνήθως, τουλάχιστον 24 ώρες.
Ένα κλινικώς απομονωμένο σύνδρομο μπορεί να αποτελέσει την πρώτη ένδειξη ότι ένας άνθρωπος πάσχει από σκλήρυνση κατά πλάκας. Ωστόσο, μερικοί άνθρωποι μπορεί να μην εμφανίσουν ποτέ περαιτέρω συμπτώματα.
Μια μαγνητική τομογραφία μπορεί να επιβεβαιώσει την ύπαρξη αλλοιώσεων (περιοχές που έχουν υποστεί βλάβη) στον εγκέφαλο ή στον νωτιαίο μυελό. Σε αυτή την περίπτωση, οι πιθανότητες εμφάνισης περαιτέρω επεισοδίων είναι υψηλότερες και η διάγνωση της σκλήρυνσης κατά πλάκας είναι πιο πιθανή.
Υπάρχει επίσης ένα όψιμο (ή προχωρημένο) στάδιο της σκλήρυνσης κατά πλάκας, στο οποίο οι περισσότεροι άνθρωποι δεν θα φτάσουν ποτέ. Εάν η σκλήρυνση κατά πλάκας φτάσει στο προχωρημένο στάδιο, ο ασθενής μπορεί να χάσει την ικανότητά του να περπατάει και μπορεί να αντιμετωπίσει άλλα συμπτώματα που επηρεάζουν σε εξαιρετικό βαθμό τη ζωή του, όπως το να μην μπορεί να μιλήσει ή να γράψει. Αυτοί οι άνθρωποι μπορεί να χρειαστούν ειδική φροντίδα και υποστήριξη, προκειμένου να καλύπτονται οι καθημερινές τους ανάγκες.
Στο όψιμο/προχωρημένο στάδιο, ο ασθενής μπορεί να αντιμετωπίζει ταυτόχρονα πολλαπλά συμπτώματα της σκλήρυνσης κατά πλάκας και σωματική αναπηρία. Στα συμπτώματα του όψιμου σταδίου της σκλήρυνσης κατά πλάκας περιλαμβάνονται τα εξής:
Αναπνευστική δυσκολία.
Αυξημένη ευαισθησία σε θωρακικές (αναπνευστικές) λοιμώξεις.
Σοβαρά προβλήματα με τη λειτουργία της ουροδόχου κύστης και του εντέρου.
Δυσκολία στην κατάποση.
Κίνδυνος εμφάνισης επικίνδυνων θρομβώσεων.
Έλκη κατάκλισης λόγω μειωμένης κινητικότητας.
Αυξημένη αίσθηση σύγχυσης και αποπροσανατολισμού.
Αύξηση επιπέδων πόνου. Σπαστικότητα και μυϊκοί σπασμοί.
Έλλειψη συντονισμού (αταξία).
Λεπτοσπείρωση ή νόσος του Βάιλ : Μια πολύ επικίνδυνη ασθένεια Χρόνος επώασης συμπτώματα και θεραπεία
Πολλά από τα συμπτώματα στο όψιμο στάδιο της σκλήρυνσης κατά πλάκας είναι τα ίδια με εκείνα άλλων μορφών της νόσου. Ωστόσο, η διαφορά είναι ότι πολλά από τα συμπτώματα στο όψιμο στάδιο της σκλήρυνσης κατά πλάκας είναι πιθανό να παρουσιάζονται ταυτόχρονα και η ιατρική τους αντιμετώπιση να είναι δύσκολη.
Αίτια, παράγοντες κινδύνου και προσδόκιμο ζωής
Επί του παρόντος, δεν γνωρίζουμε γιατί μερικοί άνθρωποι εμφανίζουν σκλήρυνση κατά πλάκας. Είναι πιθανό ότι η πάθηση προκαλείται από συνδυασμό γενετικών και περιβαλλοντικών παραγόντων.
Τι προκαλεί τη σκλήρυνση κατά πλάκας;
Η σκλήρυνση κατά πλάκας είναι ένα αυτοάνοσο νόσημα, που σημαίνει ότι το ανοσοποιητικό σύστημα του σώματος αντιμετωπίζει ορισμένα μέρη του σώματος ως ξένη ουσία και επιτίθεται στους ίδιους του τους ιστούς. Στη σκλήρυνση κατά πλάκας, το ανοσοποιητικό σύστημα προσβάλλει το περίβλημα μυελίνης, που προστατεύει και καλύπτει τις νευρικές ίνες στον εγκέφαλο και τον νωτιαίο μυελό.
Παρουσιάζεται φλεγμονή σε μικρές περιοχές της μυελίνης, το οποίο διαταράσσει τα μηνύματα (σήματα) που μεταφέρονται κατά μήκος των νεύρων, επιφέροντας τις νευρολογικές ενδείξεις και τα συμπτώματα της σκλήρυνσης κατά πλάκας.
Αν και δεν κατανοούμε ακόμη τι ωθεί το ανοσοποιητικό σύστημα στο να επιτεθεί στη μυελίνη, ορισμένοι από τους παράγοντες που μπορεί να διαδραματίζουν έναν ρόλο στην εκδήλωση της σκλήρυνσης κατά πλάκας είναι οι εξής:
Γονίδια: Η πιθανότητα εκδήλωσης σκλήρυνσης κατά πλάκας είναι υψηλότερη εάν ένας στενός συγγενής (για παράδειγμα, ένας γονέας ή αδελφός/αδελφή) πάσχει από τη νόσο.
Περιβάλλον: Η έλλειψη ηλιακού φωτός και τα χαμηλά επίπεδα βιταμίνης D συνδέονται με μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης σκλήρυνσης κατά πλάκας.
Αιμολυτικός στρεπτόκοκκος ή νόσος του GAS: Συμπτώματα και ασθένειες που προκαλεί σε παιδιά
Κάπνισμα: Οι καπνιστές διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο εκδήλωσης σκλήρυνσης κατά πλάκας από τους μη καπνιστές.
Βάρος: Οι άνθρωποι που ήταν παχύσαρκοι κατά την εφηβεία τους διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο εκδήλωσης σκλήρυνσης κατά πλάκας.
Φύλο: Η πιθανότητα εκδήλωσης σκλήρυνσης κατά πλάκας στις γυναίκες είναι δύο έως τρεις φορές μεγαλύτερη από ό,τι στους άνδρες.
Είναι κληρονομική η σκλήρυνση κατά πλάκας;
Η σκλήρυνση κατά πλάκας δεν κληρονομείται άμεσα. Ωστόσο, εάν κάποιος άνθρωπος έχει αδελφό/αδελφή με σκλήρυνση κατά πλάκας, ο κίνδυνος εκδήλωσης της νόσου είναι υψηλότερος. Ο κίνδυνος εκτιμάται ότι είναι περίπου 2–4% σε αυτή την περίπτωση, σε σύγκριση με 0,2% στον γενικό πληθυσμό.
Ποιοι άνθρωποι παθαίνουν σκλήρυνση κατά πλάκας;
Η σκλήρυνση κατά πλάκας δεν είναι μεταδοτική και δεν κληρονομείται. Οι επιστήμονες έχουν εντοπίσει ορισμένους παράγοντες που μπορεί τελικά να ανακαλυφθεί ότι διαδραματίσουν ρόλο στην εμφάνιση της σκλήρυνσης κατά πλάκας:
Φύλο: Τα άτομα θηλυκού φύλου είναι πιο πιθανό να εμφανίσουν σκλήρυνση κατά πλάκας, το οποίο υποδηλώνει ότι οι ορμόνες μπορεί να αποτελούν παράγοντα.
Ηλικία: Στους περισσότερους ανθρώπους, η διάγνωση της σκλήρυνσης κατά πλάκας γίνεται στη ηλικία μεταξύ 20 και 40 ετών, αν και η νόσος μπορεί να εμφανιστεί τόσο σε παιδιά όσο και σε ενήλικες άνω των 40.
Γεωγραφία: Η σκλήρυνση κατά πλάκας εμφανίζεται πιο συχνά σε περιοχές του πλανήτη που βρίσκονται μακριά από τον ισημερινό.
Εθνοτική καταγωγή: Αν και η σκλήρυνση κατά πλάκας εμφανίζεται στις περισσότερες εθνοτικές ομάδες, εκδηλώνεται πιο συχνά στους λευκούς ανθρώπους με καταγωγή από τη βόρεια Ευρώπη.
Λοιμώξεις: Ορισμένες ιογενείς λοιμώξεις μπορεί να πυροδοτήσουν το ανοσοποιητικό σύστημα, οδηγώντας στην εμφάνιση σκλήρυνσης κατά πλάκας σε μερικούς ανθρώπους. Διερευνώνται διάφοροι ιοί, προκειμένου να διαπιστωθεί αν συμβάλλουν στην εμφάνιση της σκλήρυνσης κατά πλάκας, συμπεριλαμβανομένου του ιού Epstein-Barr και του ανθρώπινου ερπητοϊού 6.
Πόσο καιρό μπορεί να ζήσει κανείς όταν πάσχει από σκλήρυνση κατά πλάκας;
Η σκλήρυνση κατά πλάκας συνήθως δεν είναι θανατηφόρα. Είναι σπάνιο να πεθάνει κανείς από τη νόσο καθαυτή. Ωστόσο, μερικοί άνθρωποι μπορεί να εμφανίσουν αναπηρίες που τους καθιστούν πιο ευάλωτους σε σοβαρές επιπλοκές, οι οποίες μπορεί να αποβούν μοιραίες.
Αν έχεις αυτή την ομάδα αίματος έχεις αυξημένη πιθανότητα εγκεφαλικού
Το μέσο προσδόκιμο ζωής για ανθρώπους που πάσχουν από σκλήρυνση κατά πλάκας είναι περίπου 5-10 χρόνια χαμηλότερο σε σχέση με τον γενικό πληθυσμό, αλλά η διαφορά αυτή έχει μειωθεί δραστικά τα τελευταία χρόνια.
Διάγνωση
Η διάγνωση της σκλήρυνσης κατά πλάκας δεν γίνεται εύκολα. Πρόκειται για μια σύνθετη νόσο με πολλά διαφορετικά συμπτώματα. Εάν προκύψουν πιθανά συμπτώματα σκλήρυνσης κατά πλάκας, πρώτος σταθμός σας θα πρέπει να είναι ο γιατρός σας.
Πώς γίνεται η διάγνωση της σκλήρυνσης κατά πλάκας;
Οι πρώτες ενδείξεις και συμπτώματα της σκλήρυνσης κατά πλάκας διαφέρουν από άνθρωπο σε άνθρωπο και ενδέχεται να είναι δύσκολο να εξακριβωθεί ακριβώς πότε άρχισαν να παρουσιάζονται. Μπορεί να χρειαστούν αρκετοί μήνες για να γίνει ακριβής διάγνωση, επειδή οι γιατροί πρέπει να διερευνήσουν όλες τις πιθανές αιτίες των συμπτωμάτων, κάνοντας πολλές διαφορετικές εξετάσεις.
Εάν ένας γιατρός πιστεύει ότι ένας ασθενής μπορεί να έχει σκλήρυνση κατά πλάκας, θα τον παραπέμψει σε νευρολόγο (ειδικό σε διαταραχές που προσβάλλουν το κεντρικό νευρικό σύστημα) για αξιολόγηση.
Εξετάσεις για τη διάγνωση της σκλήρυνσης κατά πλάκας
Δεν υπάρχει μία μοναδική εξέταση που επαρκεί για τη διάγνωση ή την επιβεβαίωση της σκλήρυνσης κατά πλάκας. Αντ’ αυτού, ο γιατρός κάνει μια αρχική αξιολόγηση και μπορεί να συνταγογραφήσει ορισμένες εξετάσεις αίματος, ώστε να αποκλείσει άλλα πιθανά αίτια των συμπτωμάτων. Στη συνέχεια, παραπέμπει τον ασθενή σε νευρολόγο για περαιτέρω αξιολογήσεις, εφόσον χρειάζεται.
Στις εξετάσεις που χρησιμοποιούν οι νευρολόγοι για τη διάγνωση της σκλήρυνσης κατά πλάκας περιλαμβάνονται οι εξής:
Νευρολογική εξέταση: Μια φυσική εξέταση για τον έλεγχο τυχόν ανωμαλιών, αλλαγών ή αδυναμίας στην κίνηση των ματιών και της όρασης, της δύναμης των χεριών και των ποδιών, της ισορροπίας, του συντονισμού, των αισθήσεων, του λόγου και των αντανακλαστικών.
Μαγνητική τομογραφία: Μια εξέταση που παρέχει μια λεπτομερή εικόνα του εσωτερικού του εγκεφάλου και του νωτιαίου μυελού. Αποτελεί έναν πολύ ακριβή τρόπο επιβεβαίωσης ή αποκλεισμού της ύπαρξης φλεγμονής, βλάβης ή ουλών (αλλοιώσεων).
Τα πρώιμα σημάδια του καρκίνου που το 90% των ανθρώπων αγνοούν
Εξέταση προκλητών δυναμικών: Υπάρχουν διάφορα είδη εξετάσεων προκλητών δυναμικών, αλλά το πιο συνηθισμένο αξιολογεί τον χρόνο που χρειάζεται ο εγκέφαλος για να λάβει μηνύματα από τα μάτια. Πρόκειται για μια ανώδυνη εξέταση, κατά την οποία απεικονίζονται φωτεινά μοτίβα σε μια οθόνη, ενώ παρακολουθούνται τα εγκεφαλικά κύματα.
Οσφυονωτιαία παρακέντηση: Μια ιατρική πράξη που πραγματοποιείται με τοπική αναισθησία, κατά την οποία λαμβάνεται λίγο από το υγρό που περιβάλλει τον εγκέφαλο και τη σπονδυλική στήλη, με την εισαγωγή μιας βελόνας στο κάτω μέρος της πλάτης. Στη συνέχεια, το υγρό ελέγχεται για την ύπαρξη ανοσοκυττάρων και αντισωμάτων, κάτι που αποτελεί πιθανή ένδειξη σκλήρυνσης κατά πλάκας. Αν και η οσφυονωτιαία παρακέντηση είναι ασφαλής διαδικασία, μπορεί να προκαλέσει δυσφορία, καθώς και πονοκέφαλο που μπορεί να διαρκέσει για μερικές μέρες σε ορισμένους ανθρώπους.
Αντιμετώπιση και φαρμακευτική αγωγή
Δεν υπάρχει ριζική θεραπεία για την σκλήρυνση κατά πλάκας. Αντ’ αυτού, η αντιμετώπιση και η φαρμακευτική αγωγή επικεντρώνονται στον έλεγχο των συμπτωμάτων, στη μείωση του αριθμού των υποτροπών και στην επιβράδυνση της εξέλιξης της νόσου.
Πώς αντιμετωπίζεται η σκλήρυνση κατά πλάκας;
Η θεραπεία για σκλήρυνση κατά πλάκας εξαρτάται από το εκάστοτε άτομο και τα συμπτώματα ή προβλήματα που αντιμετωπίζει.
Φαρμακευτική αγωγή
Υπάρχουν διάφορα φάρμακα για την επιβράδυνση της εξέλιξης της σκλήρυνσης κατά πλάκας και τη διαχείριση των συμπτωμάτων.
Στις θεραπευτικές επιλογές περιλαμβάνονται:
Στεροειδή (αντιφλεγμονώδη φάρμακα) για την αντιμετώπιση υποτροπών και την επιτάχυνση του χρόνου ανάκαμψης.
Ειδικά φάρμακα για την ανακούφιση μεμονωμένων συμπτωμάτων της σκλήρυνσης κατά πλάκας. Για παράδειγμα, μυοχαλαρωτικά για δυσκαμψία και σπασμούς, παυσίπονα για νευροπαθητικό πόνο ή πόνο στις αρθρώσεις, αναστολείς της φωσφοδιεστεράσης για σεξουαλικά προβλήματα και καθαρτικά για προβλήματα με τη λειτουργία του εντέρου.
Φάρμακα που ονομάζονται τροποποιητικές της νόσου θεραπείες, για τη μείωση του αριθμού και της σοβαρότητας των υποτροπών, συμβάλλουν επίσης στην επιβράδυνση ή την άμβλυνση της εξέλιξης της νόσου.
Θεραπεία
Πολλοί άνθρωποι που πάσχουν από σκλήρυνση κατά πλάκας βασίζονται σε θεραπείες, στις οποίες περιλαμβάνονται και συμπληρωματικές θεραπείες, για να διαχειριστούν τα συμπτώματά τους και να ενισχύσουν την αίσθηση ευεξίας τους. Αυτές οι θεραπείες μπορούν να χρησιμοποιηθούν επιπλέον των συμβατικών θεραπειών, όπως οι τροποποιητικές της νόσου θεραπείες.
Στις θεραπείες ενδεχομένως να περιλαμβάνονται τα εξής:
Φυσιοθεραπεία: eΔιατάσεις και ασκήσεις ενδυνάμωσης για την κάλυψη συγκεκριμένων αναγκών και ικανοτήτων. Ο φυσιοθεραπευτής μπορεί να συμβάλλει στη βελτίωση της ακαμψίας και των μυϊκών σπασμών (σπαστικότητα), στην ανακούφιση του πόνου, στη βελτίωση της κινητικότητας, της ισορροπίας, της στάσης του σώματος, της κόπωσης και των προβλημάτων με την ουροδόχο κύστη.
Γνωστική συμπεριφορική θεραπεία (ΓΣΘ – CBT):Για την καταπολέμηση της κόπωσης ή της κατάθλιψης.
Εργοθεραπεία: Αξιολόγηση της οικίας του ασθενή, ώστε να προταθούν προσαρμογές και εξοπλισμός που μπορούν να βοηθήσουν στις καθημερινές δραστηριότητες.
Πιθανά συμπτώματα καρκίνου του θυρεοειδούς στις γυναίκες
Κλινική ψυχολογία: Για προβλήματα με τη σκέψη, τη μάθηση και τη μνήμη ή συναισθηματικές δυσκολίες. Ένας κλινικός ψυχολόγος αξιολογεί τα ζητήματα που υπάρχουν και προτείνει τρόπους αντιμετώπισης.
Συμβουλευτική σχέσεων ή σεξουαλική θεραπεία: Συμβουλευτική σχέσεων ή σεξουαλική θεραπεία: Συμβουλές για άτομα που αντιμετωπίζουν σεξουαλικά προβλήματα.
Λογοθεραπεία και γλωσσική θεραπεία: Μπορεί να βοηθήσουν ανθρώπους με σκλήρυνση κατά πλάκας να βρουν τρόπους να ξεπεράσουν τα προβλήματα με τον λόγο και την κατάποση.
Συμπληρωματικές θεραπείες: Μερικοί άνθρωποι βρίσκουν χρήσιμες συμπληρωματικές θεραπείες όπως η ρεφλεξολογία, το μασάζ, η γιόγκα, η χαλάρωση, ο διαλογισμός, η αρωματοθεραπεία και ο βελονισμός.
Παρέμβαση
Είναι εξαιρετικά σημαντικό να γίνονται τακτικοί έλεγχοι των ασθενών με σκλήρυνση κατά πλάκας σε συνεργασία με την ομάδα φροντίδας τους, καθώς και ένας ενδελεχής έλεγχος των αναγκών τους όσον αφορά τη φροντίδα και την υποστήριξη τουλάχιστον μία φορά τον χρόνο. Έτσι, διασφαλίζεται η αντιμετώπιση τυχόν νέων συμπτωμάτων ή προβλημάτων, η πρόσβαση στη σωματική, ψυχολογική και συναισθηματική στήριξη που χρειάζονται, καθώς και η ενημέρωσή τους για τυχόν νέες θεραπευτικές επιλογές.
Διατροφή
Δεν υπάρχει κάποια καθορισμένη δίαιτα που προτείνεται για την επιβράδυνση της εξέλιξης της σκλήρυνσης κατά πλάκας, αλλά συνιστάται μια υγιεινή ισορροπημένη διατροφή. Η επιστημονική έρευνα υποστηρίζει ότι η υιοθέτηση μιας υγιεινής διατροφής μπορεί να βοηθήσει τους ανθρώπους με σκλήρυνση κατά πλάκας να ενισχύσουν τη σωματική και ψυχική τους υγεία.Μπορεί επίσης να συμβάλλει στην ανακούφιση των συμπτωμάτων της σκλήρυνσης κατά πλάκας, όπως η δυσκοιλιότητα και η κόπωση.
Μια υγιεινή, ισορροπημένη διατροφή πρέπει να περιλαμβάνει μια ευρεία ποικιλία τροφίμων στα οποία περιλαμβάνονται τα εξής:
Φρέσκα φρούτα και λαχανικά
Άπαχες πρωτεΐνες
Γαλακτοκομικά προϊόντα χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά ή εναλλακτικά προϊόντα (για παράδειγμα, σόγια).
Ψάρια με υψηλή περιεκτικότητα σε ωμέγα-3 λιπαρά οξέα και βιταμίνη D (π.χ. σολομός, τόνος, σκουμπρί).
Σιτηρά ολικής αλέσεως.
Υγιεινά λιπαρά (για παράδειγμα, ελαιόλαδο, λάδι καρύδας, αβοκάντο).
Φασόλια, όσπρια, ξηροί καρποί και σπόροι
Άσκηση
Η τακτική άσκηση είναι σημαντική για την υγεία και την καλή φυσική κατάσταση. Έρευνες δείχνουν ότι η άσκηση βελτιώνει αποτελεσματικά τόσο την αερόβια αντοχή όσο και τη μυϊκή δύναμη όσων έχουν ήπια έως μέτρια αναπηρία από σκλήρυνση κατά πλάκας. Μπορεί επίσης να αυξήσει την κινητικότητα, να μειώσει την κόπωση και να βελτιώσει τις πτυχές της ποιότητας ζωής που σχετίζεται με την υγεία.
Οι άνθρωποι που κάνουν τακτικά αερόβια άσκηση επωφελούνται από:
Καλύτερη καρδιαγγειακή υγεία.
Βελτιωμένη δύναμη.
Καλύτερη λειτουργία της ουροδόχου κύστης και του εντέρου
Λιγότερη κόπωση και κατάθλιψη.
Μια πιο θετική στάση
Αυξημένη συμμετοχή σε κοινωνικές δραστηριότητες.
Kλοπή ανοσίας: Τί είναι και πως επηρεάζει ο Covid-19
Πρόληψη
Επί του παρόντος, δεν υπάρχει αποδεδειγμένος τρόπος για την πρόληψη της σκλήρυνσης κατά πλάκας ή για τη ριζική θεραπεία της νόσου.
Οι ειδικοί θεωρούν ότι ένας συνδυασμός γενετικών και περιβαλλοντικών παραγόντων συμβάλλει στην εκδήλωση της σκλήρυνσης κατά πλάκας. Αφότου γίνουν καλύτερα κατανοητοί οι παράγοντες αυτοί, μπορεί να ανοίξει ο δρόμος για την εξεύρεση μεθόδων πρόληψης και αποτελεσματικών θεραπευτικών επιλογών στο μέλλον.
Επιστημονικές μελέτες
Παρά το γεγονός ότι οι ερευνητές δεν έχουν ακόμη καταφέρει να προσδιορίσουν τα αίτια της σκλήρυνσης κατά πλάκας ή τρόπους για να την αποτρέψουν, έχει σημειωθεί σημαντική πρόοδος στη βελτίωση της διάγνωσης, των θεραπειών και της υποστήριξης.
Έρευνες δεκαετιών για τη σκλήρυνση κατά πλάκας και τη λειτουργία του ανοσοποιητικού και του νευρικού συστήματος έχουν θέσει σταθερά θεμέλια στα οποία μπορεί να οικοδομηθεί περαιτέρω επιστημονική πρόοδος. Σημαντικές επενδύσεις στην έρευνα της ΣΚΠ έχουν οδηγήσει στα παρακάτω αποτελέσματα:
Νέες θεραπείες, ειδικά εγκεκριμένες για την αντιμετώπιση και τη διαχείριση της σκλήρυνσης κατά πλάκας.
Ταχύτερη διάγνωση της σκλήρυνσης κατά πλάκας, η οποία επιτρέπει την πρόσβαση σε αποτελεσματικότερες θεραπευτικές επιλογές για την επιβράδυνση της εξέλιξης της νόσου.
Περισσότερη ευαισθητοποίηση για τα συμπτώματα της σκλήρυνσης κατά πλάκας και κατανόηση του τρόπου βελτίωσής τους.
Σημαντικές ανακαλύψεις στον εντοπισμό των παραγόντων κινδύνου που μπορούν να αυξήσουν την ευπάθεια απέναντι στη σκλήρυνση κατά πλάκας, γεγονός που θα συμβάλλει στην εξεύρεση τρόπων πρόληψης της νόσου.
Νέες ανακαλύψεις αλλάζουν συνεχώς τις επιλογές θεραπείας για τη σκλήρυνση κατά πλάκας, σύμφωνα με το www.neuraxpharm.com και βοηθούν στη μείωση των αναπηριών που σχετίζονται με τη νόσο.
Διαβάστε όλα τα άρθρα για την υγειά στο Daddy – Cool.gr
* Τα άρθρα, έχουν καθαρά πληροφοριακό χαρακτήρα και δεν αναπληρώνουν την γνώμη του θεράποντα ιατρού. Το περιεχόμενο των άρθρων είναι για ενημερωτικό σκοπό και δεν θα πρέπει να αντικαθιστά οποιαδήποτε συμβουλή, διάγνωση ή και θεραπεία που χορηγείται από τον θεραπευτή, εξειδικευμένο επιστήμονα υγείας. Κάθε οργανισμός είναι μοναδικός και έχει διαφορετικές ελλείψεις, ανάγκες, παθολογικά ευρήματα και ψυχολογικά χαρακτηριστικά. Ζητήστε την βοήθεια ειδικών αποκλειστικά για την δική σας περίπτωση. Το daddy-cool.gr και οι συντάκτες του δεν φέρουν καμία ευθύνη για την οποιαδήποτε χρήση.
