Αφού επιβίωσα από τον καρκίνο του στήθους, διαγνώστηκα με ρευματοειδή αρθρίτιδα

daddy cool team

Έχω σκεφτεί πολλές φορές αυτά που θα γράψω, στο μυαλό μου. Τώρα που τα γράφω πραγματικά … Συνειδητοποιώ ότι είναι δύσκολο να μοιραστώ αυτές τις σκέψεις. Κάθε φορά που μοιράζομαι κάτι προσπαθώ να μεταδώσω τις εμπειρίες μου, τη ζωή μου, το ταξίδι μου με καρκίνο του μαστού , το διαζύγιό μου, το ταξίδι της μητρότητας, πράγματα για τη δουλειά μου, με αυθεντικό τρόπο που μπορεί ίσως να βοηθήσει και άλλους.

Έγραψα και είπα ότι ποτέ δεν σκέφτηκα,το  “Γιατί εγώ;” όταν πάλευα με τον καρκίνο μου. Έχω πει ότι ήξερα το γιατί. Ένιωσα ότι είχα μια φωνή και έναν τρόπο να βοηθήσω και άλλους. Θα έλεγα ψέματα αν δεν παραδεχόμουν ότι τους τελευταίους μήνες σκεφτόμουν το, “Γιατί εγώ;” Δεν θα ήμουν αυθεντική εάν δεν παραδεχόμουν οτι αισθάνθηκα λύπηση για τον εαυτό μου. Ξέρετε τι … Νομίζω ότι και αυτό είναι μια χαρά επίσης. Έχω περάσει πολλά πέρα ​​από τις χημειοθεραπείας μου και τις θεραπείες ακτινοβολίας.

Μοιράζομαι  ό, τι περνάω τώρα και τα ραντεβού που είχα τους τελευταίους μήνες με τον ογκολόγο μου τον ουρολόγο μου, τον γυναικολόγο μου και τον ρευματολόγο μου ως μια υπενθύμιση. Η υπενθύμιση είναι για όσους από εσάς έχετε ακυρώσει ένα πρόσφατο ραντεβού με τον γιατρό σας  … πιθανώς γιατί αισθανθήκατε ότι δεν χωρούσε στο πρόγραμμά σας. Αυτό που θέλω να σας επισημάνω είναι οτι πρέπει να το ξανά προγραμματίσετε γρήγορα.

Δεν χρειάζεται να είσαστε υστερικοί αλλά αν αισθάνεστε οτι κάτι δεν πάει καλά με το σώμα σας ή εάν παρατηρήσετε κάποια αλλαγή, είναι πολύ σημαντικό να το ελέγξετε. Τα προηγούμενα χρόνια αισθάνθηκα τις ανεπιθύμητες παρενέργειες της χημειοθεραπείας, της ακτινοβολίας, της ανοσοθεραπείας, ενός φαρμάκου για την διακοπή της λειτουργίας των ωοθηκών μου και ενός άλλου φαρμάκου που πρέπει να παίρνω για δέκα χρόνια, που ονομάζεται αναστολέας αρωματάσης, το οποίο θα βοηθήσει στην μη επανεμφάνιση του καρκίνου. Μαζί με όλα αυτά, και ως παρενέργεια, ήρθε και η εμμηνόπαυση, η οποία έχει και τις δικές της παρενέργειες, αν και ευτυχώς πολλές από αυτές έχω μάθει να τις αντιμετωπίζω.

Δείτε ακόμη: Η ζωγραφιά του βοήθησε να εντοπιστεί ο καρκίνος του

Ωστόσο, ένιωθα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Από έναν γιατρό πήγαινα συνέχεια στον άλλον.. Βασικά τώρα ασχολούμαι με ένα υπολογιστικό φύλλο Excel προκειμένου να καταγράψω και να παρακολουθώ τα ονόματα των γιατρών μου,  το τι κάνουν και τι εξηγήσεις είχαν για κάποια από τα αποτελέσματα των εξετάσεων που έκανα. Τα καλά νέα όμως, μετά από πολλή ανησυχία και άγχος, είναι ότι δεν έχω καρκίνο της ουροδόχου κύστης ή του ήπατος, για το οποίο ανησυχούσα. Τώρα καταλαβαίνω γιατί ο γιατρός μου δεν ήθελε ποτέ να κάνω μια τομογραφία ολόκληρου του σώματος. (Δεν την χρειαζόμουν προφανώς!). Αλλά τώρα το καταλαβαίνω. Όσο περισσότερο το ψάχνεις, τόσο πιο πολλά βρίσκεις.

Συνεχίζω. Συνεχίζω να ζώ. Συνεχίζω να γελάω. Είμαι ζωντανή  και ως επί το πλείστον είμαι τόσο χαρούμενη γι ‘αυτό.

Αλλά τώρα είναι ο πρόσφατος λόγος για το “Γιατί εγώ;” Πρόσφατα διαγνώστηκα με μια αυτοάνοση ασθένεια που ονομάζεται Ρευματοειδής Αρθρίτιδα. Ρώτησα αμέσως να μάθω αν αυτό οφειλόταν σε κάποια από τις θεραπείες που έκανα. Η απάντηση ήταν ότι είναι πολύ πιθανό. Αλλά θέλω να ξεκαθαρίσω γιατί το μοιράζομαι αυτό. Όταν έμαθα για αυτό, έμεινα στο κρεβάτι όλη μέρα και έκλαιγα. Αυτό δεν το είχα κάνει πριν. Ξέρετε τι, με έκανε να αισθανθώ καλά. Είναι τόσο απλό. Επίσης, μου θύμισε για όσους από εσάς περνάτε από τις δικές σας θεραπείες, ότι ο καθένας είναι διαφορετικός. Κάθε θεραπεία είναι διαφορετική. Κάθε άτομο αποκρίνεται διαφορετικά. Δεν υπάρχουν δύο άτομα ίδια. Μου υπενθύμισε πόσο σημαντικό είναι να κάνω πράγματα που με κάνουν να νιώθω καλά. Μου υπενθύμισε τη σημασία του να αφήνω πίσω πράγματα που δεν έχουν καμία σημασία. Μου υπενθύμισε για μια ακόμη φορά πως από πολλές απόψεις είμαι τόσο τυχερή.

Δείτε ακόμη: Καρκίνος ενδομητρίου: Τα 5 προειδοποιητικά σημάδια που πρέπει να γνωρίζουν οι γυναίκες

Ήμουν τυχερή με τη διάγνωση του καρκίνου. Αν και είναι αστείο να το σκεφτεί κάποιος αυτό. Μου υπενθύμισε ότι, ενώ ένιωθα λύπηση για τον εαυτό μου, οτι άλλοι πάλεψαν με τον καρκίνο και έχασαν τη ζωή τους φέτος. Υπενθύμισα στον εαυτό μου ότι ενώ μπορεί να είμαι άτυχη με κάποιο τρόπο… Είμαι ακόμα εδώ. Μπορώ ακόμα να κάνω πράγματα για να νιώθω καλά. Μπορώ ακόμα να απολαμβάνω τη ζωή με τα παιδιά και την οικογένειά μου.

Μπορώ ακόμα να ταξιδεύω με τα παιδιά μου. Μπορούμε να ταξιδέψουμε και να εξερευνήσουμε τον κόσμο μαζί όπως κάναμε στην Ισλανδία αυτό το καλοκαίρι. Ήμουν σε θέση να ζήσω την Blue Lagoon ( γεωθερμικό σπα στην Ισλανδία). Ήμουν σε θέση να περιηγηθώ σε ένα μια παγωμένη σπηλιά. Ήμουν σε θέση να πάρω ένα αεροπλάνο για το ταξίδι μιας ζωής (αν και έπρεπε να σηκώνομαι και να τεντώνομαι συνέχεια!)

Δείτε ακόμη: Καρκίνος στον λαιμό: Πότε βήχας και πονόλαιμος είναι πρώιμα σημάδια

Χρειάζεται χρόνος για να σηκωθώ από το κρεβάτι το πρωί. Πρέπει να σκύψω και να φτάσω στο πάτωμα πολλές φορές την ημέρα. Πρέπει να αλλάζω θέσεις συχνά. Ναι, αφού κάθομαι στην ίδια θέση για πάνω από 20 λεπτά, μοιάζω με μια γυναίκα 80 ετών όταν πάω να σηκωθώ.

Αλλά τότε είμαι εντάξει. Συνεχίζω. Συνεχίζω να ζώ. Συνεχίζω να γελάω. Είμαι ζωντανή  και ως επί το πλείστον είμαι τόσο χαρούμενη γι ‘αυτό.