Μηνύματα που δεν απαντώνται ποτέ. Προσκλήσεις που απορρίπτονται. Αναπάντητες κλήσεις… Για τους ανθρώπους που ζουν μέσα στο άγχος, ακόμα και οι πιο απλές πτυχές της καθημερινότητας φαντάζουν δυσβάσταχτες. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι άνθρωποι αυτοί δεν έχουν ανάγκη από την οικογένεια και τους φίλους τους. Ούτε ότι δεν νοιάζονται γι’αυτούς. Σημαίνει, όμως, ότι το περιβάλλον τους, όσοι τους αγαπούν πραγματικά, χρειάζεται να «ακούσουν» καλύτερα τις ανάγκες τους, αν θέλουν να τους βοηθήσουν.
20 πράγματα που θα ήθελαν να ξέρετε όσοι πνίγονται από το άγχος
Τι θέλουν, λοιπόν, οι άνθρωποι που υποφέρουν από το άγχος, να γνωρίζουν οι αγαπημένοι τους:
-«Δεν ξέρω ποτέ πότε θα με πιάσει κρίση άγχους. Όταν με πιάνει, όμως, πραγματικά έχω ανάγκη την στήριξή σας.»
-«Μη με παρεξηγείτε που κάθε φορά αρνούμαι τις προτάσεις σας. Μου είναι εξαιρετικά δύσκολο να κάνω πλάνα, ενώ εξίσου δύσκολο μου είναι μερικές φορές ακόμα και να μιλήσω στο τηλέφωνο. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχω απελπισμένα ανάγκη να σας δω και να μιλήσουμε. Απλά δεν μπορώ.»
-«Μη με εγκαταλείπετε κάθε φορά που απομονώνομαι.»
-«Πράγματα που σε εσάς ακούγονται παράλογα, εμένα με αγχώνουν πραγματικά.»
-«Απλά και μόνο το να έχεις κάποιον που αγαπάς και εμπιστεύεσαι, ο οποίος κάποιες στιγμές θα σου θυμίζει ότι χρειάζεται να αναπνεύσεις, βοηθά πραγματικά.»
-«Έχετε υπομονή μαζί μου. Αυτό που παθαίνω δεν εκδηλώνεται πάντα ως μια μεγάλη κρίση-έκρηξη. Κάποιες φορές εμφανίζεται με τη μορφή θυμού ή έντονης αναστάτωσης.»
-«Ακόμα κι όταν όλα πάνε καλά, έχω πάντα την αίσθηση πως κάτι πολύ κακό πρόκειται να συμβεί.»
-«Όταν είμαι αμίλητη, δεν είμαι λυπημένη, κουρασμένη, ούτε βαριέμαι ή έχω κάτι. Απλά συμβαίνουν τόσα πολλά μέσα στο μυαλό μου που μερικές φορές δεν μπορώ να συντονιστώ με αυτά που συμβαίνουν γύρω μου.»
-«Μου είναι αδύνατο να το σταματήσω.»
-«Κάποιες φορές, νιώθω άγχος, χωρίς να ξέρω πραγματικά τι είναι αυτό που με αγχώνει.»
-«Τα πάντα μπορούν να αλλάξουν σε λιγότερο από 30 δευτερόλεπτα: π.χ. Πάρα πολλοί άνθρωποι μέσα σε μια αίθουσα, καμία εμφανής έξοδος κινδύνου… η λίστα με όλα αυτά που μπορεί να σκεφτώ εκείνη τη στιγμή είναι ατελείωτη…»
