Κραξτε: Αυτές που ονειρεύονται το νυφικό

Φιστίκι

Τι θυμήθηκες τώρα…

Αιώνες πριν, η κολλητή σου (ας την λέμε ΣΥΝΘΗΜΑΤΙΚΑ “ΚΑΤΕΡΙΝΑ” ) γνώρισε έναν τύπο (που ΄ξερε έναν τύπο, που ‘ξερε έναν τύπο, που ‘ξερε έναν τύπο…. *μπομπ σφουγγαρακης* )
Τον τύπο αυτό, ας τον λέμε ΣΥΝΘΗΜΑΤΙΚΑ “ΜΑΛΑΚΑ”

Στον έφερε να τον γνωρίσεις ένα βράδυ που βγήκατε για ποτό.
Αν υπάρχει γλοιωδόμετρο, ο τύπος πρέπει να είχε σπάσει τον μετρητή…
Από εμφάνιση, δεν ήταν (σε πρώτη φάση) εντελώς αποκρουστικός. Είχε βέβαια κουνελόδοντα, και τάση να σε πιτσιλάει με σάλια όταν μιλούσε αν δεν κρατούσες απόσταση ασφαλείας, αλλά νταξ… περί ορέξεως, η φίλη σου δε φαινόταν να ζοριζόταν μ αυτό οπότε εσένα δε σου έπεφτε λόγος, στην τελική δε φίλαγε εσένα…
( όπου το έκανες εικόνα όμως , και δυστυχώς στο μέλλον είχες την ατυχία να το δεις κ λάιβ αρκετές φορές… ο τύπος να πρέπει να στρίψει 90 μοίρες το κεφάλι της φίλης σου , ώστε να καταφέρει να τη φιλήσει, δε μπορούσε να βολέψει τα δόντια του αλλιώς – μετά το φιλί , η Κατερίνα έμοιαζε πάντα με
το κοριτσάκι από τον εξορκιστή, που της είχε είχε γυρίσει το κεφάλι το μπρος πίσω, έκανε να σε πλησιάσει κ της έδειχνες το σημάδι του Σταυρού, ου ου ου 666 και τέτοια)
ο τυπάκος, ήτο δημοσιογράφος “λέει” νταξ , ζεις στη χώρα του ότι δηλώσεις είσαι!
Κάποια στιγμή, έπεσε σύρμα να στηθούμε να τον δούμε στην τηλεόραση γιατί θα έκανε ρεπορτάζ στη βουλή. Δεν διευκρίνισε σε ποιό σταθμό, ούτε σε ποια βουλή, ποιας χώρας…
οκ, στην ελληνική βουλή ήταν τελικά, ο σταθμός ήταν ένας τριτοτέταρτος σταθμός που έπαιζε κυρίως γερμανικές τσόντες με κάτι χοντρούς κοκκινομούρηδες που μαμούσαν με κάλτσες και σανδάλι και γκόμενες που έσκουζαν “ιχ κομεν ιχ κομεν” οφφ σκριπτ, στο άκυρο με το που χτυπούσε ο ντελιβεράς την πόρτα ξέρωγω, και στους τίτλους τέλους….. α ναι, είχε και διαφημίσεις ο σταθμός αυτός, η γνωστή γιαγιά με το μαλλί της Μορτίσια Άνταμς που πουλούσε μαγικές λοσιόν για καραφλούς… Ε, σε τέτοιο σταθμό έκανε ρεπορτάζ ο φίλος μας, μία φορά τον είδες δηλαδή, δεν άντεξες το σασπένς… Τέτοια αγωνία να πει τα λόγια του, τέτοιο άγχος που έβγαινε στο γυαλί, τόσο φτύσιμο στον κάμεραμαν (λίγο τα δόντια, λίγο το στρεςς) το ρεπορτάζ ακουγόταν λίγο κάπως έτσι “ο πρόεδρπτφφφφφτχρρτος της βουλπφχτττφφτχττπφης κάλεσχτφφφτσσσε τους αρχηγφφφτσσσςους των κομματπππφχχχρτςων σε σύσκεψψψψπσσσσςςςςη”
Τραγικό, αξιοθρήνητο…

Όμως αυτά δεν πτοούσαν την Κατερίνα.
Βασικά η Κατερίνα είχε φάει ένα πρόσφατο κόλλημα… Ήθελε να ΠΑΝΤΡΕΥΤΕΙ… νο μάττερ γουάτ..
δεν το κατανοούσες αυτό, γιατί σε μία φάση της ζωής σας που όλοι και όλες ήσασταν με το βρακί στο χέρι και αγαπηδιόσασταν στα μπάρια και στα κλάμπια ,στις τουαλέτες των σχολών σας (καλά όχι, ιου) σαν να μην υπάρχει αύριο, η Κατερίνα ντε και σώνει έπρεπε να γίνει κυρία Κοκοβίκου..
Το συζητήσατε κάνα δυο τρεις είκοσι φορές, αντιδρούσε, έκανε κ μούτρα που της το έλεγες, ε στην τελική στ αρτίδια μας και μας, κωστής παλαμάς, τι να σου πω!

Έτσι λοιπόν, είχε κολλήσει με τον γλείτσουλα
Το πόσο ΕΝΤΟΝΑ γλοιώδης και σιχαμένος ήταν, δεν άργησε να φανεί δυστυχώς..

Κατ αρχήν, την βάραγε!
Μιλάμε για κοπέλα , που στο σπίτι της δεν την είχαν αγγίξει ποτέ, έτσι? ο πατέρας της αρνί του θεού, ένας υπέροχος άνθρωπος που δούλευε 25 ώρες την ημέρα, κι αν έκλεβε κάνα δίλεπτο μέσα στη μέρα (σπάνια) κοίταζε να μοιράσει αγάπη στα παιδιά του, όχι ξύλο!!!
Η μάνα της μπορεί να της είχε τραβήξει κάνα κοτσίδι όταν ήταν μικρή και παίζανε μπουνίδια με τον αδερφό της, αλλά ως εκεί! Από που κι ως που, καθόταν να την κοπανάει ο κουνελοδόντης, να την προσβάλει και να την υποτιμάει, ακόμα και μπροστά σε παρέες, μέσα στον κόσμο, ανάβυσσος η ψυχή του αΘρώπου να ΄ουμ…

Κάποια στιγμή σ ένα μαγαζί, το είδες σε σλοου μόσιον… εσύ με άλλα παιδιά καθόσασταν παραπέρα και κάνατε χαβαλέ, και εκείνη με τον ΜΑΛΑΚΑ σε μια άκρη, να έχει σκύψει το κεφάλι και αυτός να λέει να λέει, προφανώς της έχωνε γκάζια… και ξαφνικά σηκώνει το κωλόχερι του και πάει να της τραβήξει καρασκαμπιλίδι και ΕΥΤΥΧΩΣ εκτός από εσένα το είδαν και οι υπόλοιποι της παρέας, όπου τον έβγαλαν καροτσάκι από το μαγαζί, μετά βα’i’ων και κλάδων…

Τι τα θες όμως, η Κατερίνα είχε κάνει τόσο πολύ φόκους στο “ΘΕΛΩΝΑΠΑΝΤΡΕΥΤΩλεμε” mode, που δεν μάσαγε ούτε με την κακοποίηση από τον τυπάκο, έτσι σε λίγο καιρό ξενέρωσαν και οι φίλοι μαζί της και σταμάτησαν να ασχολούνται, αφού κάθε φορά έβρισκαν και τον μπελά τους μάλιστα, από την ίδια την Κατερίνα “ζηλεύουν όλοι” έλεγε ( φέηςπαλμ)

Εσύ δεν έκοψες. Την αγαπούσες την Κατερίνα. Δεν ήσασταν κολλητές πια, αλλά ήσουν εκεί, όποτε έπαιρνε άδεια τηλεφωνήματος ή μισάωρου καφέ σπίτι σου, από τον Κιμ Γιονγκ Ουν. Καλά για ποτάκι και διακοπές μαζί, ούτε λόγος πια!!!

Κι έρχεται καλοκαίρι, έχουν κλείσει ενάμιση χρόνο μαζί πια, και το πάνε για σοβαρά ξέρωγω, και θα πήγαιναν διακοπές μαζί πρώτη φορά στο πατρικό των γονιών του, στο ΝΗΣΙ…

Σε παίρνει κλαίγοντας η φίλη σου, ανήμερα 15αύγουστου και σου διηγείται το χρονικό…

Σκάνε λέει στο νησί, απ όπου έχουν έρθει να τους πάρουν οι γονείς του. Οι οποίοι πέφτουν πάνω στο μπαγκς μπάνυ γιο τους και κλαίνε και τον αγκαλιάζουν και του πιάνουν χέρια πόδια να δουν αν είναι αρτιμελής ή αν στο 5ωρο ταξίδι από τον Πειραιά έσκασε καμιά χειροβομβίδα και τον έκανε να σέρνεται φωνάζοντας ‘λουτένεντ ΝΤΑΝ λουτένεντ ΝΤΑΝ’ ένα πράμα… λογικές αντιδράσεις όλα αυτά, είχαν να τον δουν κανά 10ήμερο… duh
Παίρνουν τα πράγματα του, τα χώνουν στο αμάξι, και πάνε να φύγουν.. Η Κατερίνα, παγωτό. ποπσικλ!
Δε λέμε να την χαιρετήσουν, ούτε να της βάλουν την τσάντα της στο αμάξι… Λέμε ότι ΕΦΕΥΓΑΝ, χωρίς εκείνη!!! Προφανώς ο ρότζερ ράμπιτ κάτι τους είπε όμως, και τελικά της έκαναν νόημα να μπει κ εκείνη στο αυτοκίνητο (με ύφος σεσίλιαν μομπ, γκουντ φέλλας ΓΚΕΤ ΙΝ ΝΤΑ ΚΑΡ Λουτσιάνο….. σέι χαλλό του μάι λίτλλ φρέντ)

Οι μέρες που κύλησαν στο πατρικό του γκόμενου, μέλλοντα αρραβωνιάρη υπήρξαν ειδυλλιακές… Τα πεθερικά σπάνια της απηύθυναν το λόγο, αναφέρονταν σε εκείνη ως “αυτή” λες και ήταν το βαφτιστικό της όνομα, και εν τη παρουσία της (φανταστείτε εν τη απουσία της) έκαναν μορφασμούς τύπου “ξορκισμένη στον απήγανο” , ίσως να της ψέκαζαν και με αγιασμό, δεν αποκλείεται..

Η Κατερίνα όμως εκεί ΒΡΑΧΟΣ!!! Δεν τους έφτυσε στα μούτρα να σηκωθεί να φύγει, ο σκοπός άλλωστε αγιάζει τα μέσα, εκείνη ήθελε να παντρευτεί είπαμε, ε σου λέει, τι τίμημα της επιτυχίας θα είναι αυτό!!!!
Το ζευγάρι κοιμόταν σε καναπέ κρεβάτι στο σαλόνι… Η πεθερά έκοβε βόλτες όλη νύχτα, κάθε νύχτα Night Watch στο Τείχος να φυλάει καραούλι για white walkers και μην τυχόν τον χώσει ο γιος της στην εξαποδώ… Ανέπνεε στο σβέρκο τους, για να ξυθούν έπρεπε να βγουν αναφορά κ να πάρουν άδεια…
Ούτε αυτό πτόησε την Κατερίνα.. Είπαμε… ήθελε να φορέσει νυφικό. Τέλος!!

Ένα άλλο γεγονός την ζόρισε λίγο…. Το σπίτι είχε ένα μπάνιο. Μία μέρα, μπαίνει ο μαλάκας τουαλέτα.Κανά μισάωρο αργότερα, βγαίνει… Καπάκι ήθελε να πάει και η Κατερίνα. Μπαίνει στο μπάνιο, Η ΜΠΟΧΑ Η ΑΣΥΛΛΗΠΤΗ, το ΕΡΕΒΟΣ, Η 7Η ΠΥΛΗ ΤΗΣ ΚΟΛΑΣΕΩΣ!!!! τι ψόφια φίδια, τι βρώμα του θανάτου, δεν υπήρχαν λόγια!!!! Ο τύπος δεν είχε αφοδεύσει απλά, είχε ξεκοιλιαστεί λες και τρεφόταν αποκλειστικά με παστουρμά καμήλας και σουτζούκι ιπποπόταμου τα τελευταία 30 χρόνια της ζωής του, δεν παλευόταν η μυρωδιά! Και το καλυτερότερο ήταν, πως δεν είχε τραβήξει καζανάκι.. Ή, αν είχε τραβήξει δεν είχαν φύγει!!! Μέσα στην λεκάνη έπλεαν υποβρύχιες εκπλήξεις (καλή όρεξη παιδιά σε όποιον τρώει) και τα πεθερικά μόλις είχαν μπει σπίτι… Θα νόμιζαν πως η Κατερίνα τα είχε κάνει και τα είχε αφήσει έτσι…
Και ναι κυρίες και κύριοι… ΝΑΙ… έκατσε η άλλη, 22 χρονών κοπέλα σαν τα κρύα τα νερά, μοσχαναθρεμμένη, με τα πτυχία της, με τα γαλλικά τα αγγλικά και το πιάνο της και ΕΣΠΑΓΕ ΚΟΥΡΑΔΕΣ ΜΕ ΤΟ ΠΙΓΚΑΛ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΣΠΡΩΧΝΕ ΓΙΑ ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ ΚΑΤΩ…ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΣΠΑΓΑΝ ΚΙ ΟΛΑΣ, ΤΙ ΔΙΑΛΟ ΤΣΙΜΕΝΤΟ ΕΧΕΖΕ Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ!!

Για να παντρευτεί παιδιά… ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΝΤΡΕΥΤΕΙ!Το μαρτύριο της σύντομα έλαβε τέλος, τη λυπήθηκε ο Βούδας… Κάποια στιγμή το πεθερικό είχε κόσμο σπίτι, γείτονας και φίλοι είχαν έρθει για καφέ. Και καθόταν και η Κατερίνα εκεί σε μια γωνίτσα σαν τον φτωχό συγγενή, αμίλητη με χαμόγελο προκάτ “καλή νύφη” … για κακή της τύχη όμως, εκεί που καθόταν σαν βαλσαμωμένο θήραμα, προσγειώθηκε πάνω της μια αράχνη αλεξιπτωτιστής, που έκανε ελεύθερη πτώση από το κουρτινόξυλο της πεθεράς… Η Κατερίνα ήθελε μεν να παντρευτεί, δεν πάλευε τα ζωύφια δε… Η κραυγή “ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ΑΡΑΧΝΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗ” που βγήκε από το στόμα της μπροστά στους επισκέπτες ήταν και η ταφόπλακα στα όνειρα της για γάμο με τον μαμούχαλο οδοντωτό δημοσιογράφο του κώλου με τα μακριά χέρια…. Η πεθερά σαλτάρισε, σου λέει με πρόσβαλε η παστρικιά, μπροστά στον κόσμο ότι είμαι ανοικοκύρευτη κι έχω αράχνες σπίτι μου?ότι δεν ξεσκονίζω????!!!!! και βουτάει φίλε μια σκούπα, κι αρχίζει να κυνηγάει την Κατερίνα μέσα στο σπίτι να την χτυπήσει!!! από πίσω ο άντρας της, μετά ο γιος και οι καλεσμένοι το λες και μπένυ χιλ σόου… τρέχει η άλλη να γλιτώσει, βγαίνει στην αυλή, την κλείνουν έξω , 5 λεπτά αργότερα της πέταξαν και την τσάντα…

Κάπως έτσι έληξε αυτή η σχέση της φίλης σου που γύρισε κακήν κακώς Αθήνα και από την ασφάλεια του σπιτιού της πλέον, σε πήρε τηλέφωνο και θρηνούσε τον άτυχο έρωτα της και τα συντρίμμια των ονείρων της για γάμο.. όμως όχι για πολύ!

Η Κατερίνα έκανε το όνειρο της πραγματικότητα, σέ κάνα δυο χρόνια όντως παντρεύτηκε… έναν άλλο, ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ από τον προηγούμενο που έχεζε μπετόν αρμέ.… το πεπρωμένον φυγείν αδύνατον, ΝΟΜΟΣ!