Γιαγιά Ελένη
Μία γιαγιά ανοίγει την καρδιά της και μοιράζεται τα 8 μαθήματα ζωής που πήρε από τα εγγόνια της και πως η σκέψη της άλλαξε όταν απέκτησε τον ρόλο της "γιαγιάς".
“Του παιδιού μου το παιδί είναι δύο φορές παιδί μου“, λέει η παροιμία και η αλήθεια είναι πως σαν γιαγιά το υπογράφω! Αποφάσισα να σας ανοίξω την καρδιά μου και να μοιραστώ μαζί σας, τα 8 πράγματα που κάνω διαφορετικά στα εγγόνια μου, από ότι στα παιδιά μου και σίγουρα οι γιαγιάδες και οι παππούδες, θα ταυτιστούν!
Υπάρχουν πολλές αστείες εικόνες στο ίντερνετ και ανέκδοτα για τις γιαγιάδες και τους παππούδες που δεν μπορούν να χαλάσουν χατίρι στα εγγόνια τους. Δεν περίμενα ότι θα ανήκω κι εγώ σε αυτήν την κατηγορία μέχρι που έγινα γιαγιά και κατάλαβα ότι με αυτόν τον νέο μου ρόλο, δεν θα είμαι η ίδια.
Γιατί τα εγγόνια μου, χωρίς να το ξέρουν, μου έδωσαν μαθήματα ζωής που θα κουβαλάω στη καρδιά μου πάντα. Και θα ήθελα αυτά τα μαθήματα ζωής να τα δώσω κι εγώ όσο γίνεται στους νέους ή στους σύγχρονους γονείς. Διαβάστε παρακάτω:
Δεν υπάρχουν όρια στα παγωτά
Θυμάμαι σαν μαμά επέτρεπα στα παιδιά μου να τρώνε παγωτό μόνο τα Καλοκαίρια. Φοβόμουν μην αρρωστήσουν. Όταν όμως έρχονται τα εγγονάκια μου και ζητούν παγωτό Φλεβάρη μήνα, εγώ δεν μπορώ να τους χαλάσω χατίρι.
Διότι από τον ρόλο της γιαγιάς, νιώθω ότι θέλω να προσφέρω μόνο χαρά στις ψυχούλες τους. Και είμαι πρόθυμη να αφήσω το παγωτό να γίνει κρεμούλα, για να έχουμε και το κεφαλάκι μας ήσυχο, παρά να τα δω να μου θυμώνουν ή να στεναχωριούνται.
Photo via: mothersblog.gr
Δυσκολεύομαι να πω “όχι”
Η αλήθεια είναι πως στη θεωρία γνωρίζω ότι κάθε παιδί χρειάζεται όρια και πως το “όχι” είναι απαραίτητο για να πάρει μία σωστή ανατροφή. Όμως πιστεύω ότι η γιαγιά και ο παππούς έχουν διαφορετικό ρόλο στη ζωή ενός παιδιού από ότι η μαμά και ο μπαμπάς.
Η μαμά και ο μπαμπάς μπορούν να πουν όσα “όχι” κρίνουν ότι χρειάζονται. Η γιαγιά και ο παππούς όμως, που όταν περνάνε χρόνο με τα εγγόνια τους έχουν ανάγκη να τα βλέπουν χαρούμενα και να νιώθουν το σπίτι τους, ως το μέρος της αγάπης, της διασκέδασης και της ελευθερίας, δεν θα πουν τόσο εύκολα το “όχι“.
Κι εδώ που τα λέμε, δεν νιώθω άσχημα με αυτό. Γνωρίζω ότι οι γονείς είναι εκείνοι που πρέπει να θέσουν όρια. Εγώ θέλω να είμαι η υποστηρικτική γιαγιά που νιώθουν άνετα να μου πουν τα πάντα και που πραγματικά διασκεδάζουν μαζί μου και όχι μία αυστηρή γιαγιά που δεν τα καταλαβαίνει.
Photo via: infokids.cy
Δεν με νοιάζει πια αν θα λερωθούν
Ήμουν πιο νέα και είχα περισσότερα κουράγια, αλλά κάθε φορά αγχωνόμουν και νευρίαζα που τα παιδιά μου ερχόντουσαν κάθε φορά μετά από το σχολείο με ρούχα χάλια από την κορυφή ως τα νύχια. Σκεφτόμουν τις ώρες που θα περνούσα πάλι στη μπουγάδα και ένιωθα ότι έπρεπε να σεβαστούν τον κόπο μου.
Παρόλα αυτά τα χρόνια πέρασαν και παρόλο που τα κουράγια μου έχουν πια μειωθεί, κατάλαβα ότι χάνεις πολύτιμο χρόνο από την ζωή σου και από τον όμορφο χρόνο που μπορείς να περάσεις με τα εγγόνια σου, ασχολούμενη με τέτοια μικροπράγματα. Άλλωστε πλέον υπάρχουν τα πλυντήρια. Ας περνάνε καλά τα παιδιά και δεν θα τα χαλάσουμε στους λεκέδες.
Photo via: mama365.gr
Μοιράζω λεφτά απλόχερα
Μπορεί σαν μαμά να προσπαθούσα να μάθω στα παιδιά μου την οικονομία και τη σωστή διαχείριση των χρημάτων αλλά η γιαγιά και ο παππούς υπάρχουν για να ενισχύουν οικονομικά τόσο το ζευγάρι όσο και τα παιδιά τους.
Γιατί να μην βγάλω το δικό μου το παιδί, από την δύσκολη θέση να δίνει κάθε τρεις και λίγο λεφτά στα παιδιά του, όταν μπορώ εγώ να του εξασφαλίσω το χαρτζιλίκι; Δεν παίρνω καμία μεγάλη σύνταξη, αλλά προτιμώ να στερηθώ εγώ, παρά τα εγγόνια μου.
Photo via: Pinterest
Έχω προσαρμοστεί με την ακαταστασία
Προέρχομαι από μία γενιά που το νοικοκυριό αφορούσε τις γυναίκες και όταν ένα σπίτι δεν ήταν καθαρό και τακτοποιημένο, η γυναίκα που έπρεπε να το περιποιείται, δεν αποκτούσε καλό όνομα στη γειτονιά. Μπορεί να είχε να κάνει 500 δουλειές, αλλά έπρεπε πάντα να βρίσκει τον τρόπο να έχει το σπίτι καθαρό.
Και φυσικά τα παιδιά μας περπατούσαν μέσα εκεί, λες και βρίσκονταν σε μουσείο με σημαντικά εκθέματα και δεν έπρεπε να σπάσουν το παραμικρό. Αν κάτι παραδέχομαι στη νέα γενιά είναι ότι έχει σταματήσει να ασχολείται με αυτές τις χαζομάρες.
Δεν λέω φυσικά να ζουν σε ένα σπίτι μέσα στη βρώμα και τα μικρόβια, αλλά δεν έγινε κάτι βρε αδερφέ να υπάρχουν και μερικά παιχνίδια πεταμένα στο πάτωμα. Ούτε θα σπάσει κανένα αυγό που λέει ο λόγος, αν οι τοίχοι λερωθούν από τα χεράκια τους ή τα χαλιά γεμίσουν ψίχουλα.
Photo via: athensmagazine.gr
Δεν αγχώνομαι για την ώρα
Μία μαμά κι ένας μπαμπάς είναι λογικό να αγχωθούν για την ώρα. Δουλεύουν, έχουν υποχρεώσεις. Όμως εγώ από το δικό μου μετερίζι μπορώ πλέον να διαθέσω όσο χρόνο έχουν ανάγκη τα εγγόνια μου. Διότι πάντα θα βρω την ώρα και την όρεξη να ασχοληθώ μαζί τους κι ας πάνε μερικές δουλειές πίσω.
Οι νέοι γονείς αυτό δεν το καταλαβαίνουν και δεν τους αδικώ. Η οικονομία στη χώρα πάει από το κακό στο χειρότερο και οι άνθρωποι πλέον ζουν για να δουλεύουν. Όμως αν αρρωστήσεις το αφεντικό σου θα βγει σχεδόν αμέσως αντικαταστάτη.
Αν η επιχείρησή σου πέσει έξω αργά ή γρήγορα θα ξανά σταθείς στα πόδια σου. Μπορεί να γίνεις και πάλι υπάλληλος αλλά δεν έγινε και κάτι. Αρκεί να τα βγάζεις πέρα. Αν όμως αρρωστήσεις ή φύγεις άξαφνα χτύπα ξύλο από αυτή τη ζωή, τα παιδιά σου δεν θα μπορέσουν ποτέ να αναπληρώσουν το κενό σου.
Η μάστιγα της παιδικής χαράς : Ο Μάριος Μάζαρης προειδοποιεί για τον ανταγωνισμό των γονιών
Γι’ αυτό όσο ζεις θα πρέπει να περνάς ποιοτικό χρόνο μαζί τους και όχι μία ζωή να αφήνεις την παιδική χαρά για αργότερα. Να μην τους διαβάζεις παραμύθια γιατί πρέπει να δουλέψεις από το σπίτι. Να μην έχεις χρόνο να ακούσεις τα παράπονα και τις χαρές τους, επειδή έχεις άλλα προβλήματα στο κεφάλι σου.
Αυτά τα λάθη τα κάναμε κι εμείς. Που προερχόμαστε από μία γενιά που δουλεύει από 13 και 14 ετών. Και μάθαμε να κρατάμε το σπίτι μας καθαρό, να έχουμε πάντα ένα μεροκάματο και να αφήνουμε τα παιδιά στον αυτόματο γιατί η επιβίωσή τους ήταν πιο σημαντική. Και είναι πιο σημαντική. Αλλά υπάρχει πάντα μία χρυσή τομή. Που δυστυχώς εγώ την ανακάλυψα όταν γέρασα.
Photo via: in.gr
Παίζω περισσότερο μαζί τους από ότι με τα παιδιά μου
Δεν είναι ψέμα πως οι μεγάλοι άνθρωποι ξεμωραίνονται. Δεν ξέρω αν έχει να κάνει με την βιολογία του σώματος ή την ανάγκη του ανθρώπου να μη νιώθει γέρος την στιγμή που η ηλικία του, του δείχνει ότι είναι πια τρίτη ηλικία.
Το γεγονός ότι ο θάνατος κοντοζυγώνει, όσο κι αν δεν θέλουμε να το παραδεχτούμε μας κάνει πιο υπομονετικούς, πιο χαρούμενους, πιο παιχνιδιάρηδες. Διότι πλέον ξέρουμε ότι όλα έχουν μία ημερομηνία λήξης. Και θέλουμε να φύγουμε όσο το δυνατόν πιο χορτάτοι από αυτή τη ζωή. Δεν βαριέμαι να παίζω με τα εγγόνια μου.
Δεν με νοιάζει αν με πονάνε τα πόδια μου και η μέση μου μετά. Ούτε αν με δει η γειτονιά και με σχολιάσει. Με νοιάζει να περνάνε αυτά καλά και όταν φύγω να έχουν να θυμούνται μόνο όμορφες στιγμές μαζί μου. Μα πάνω από όλα, κάθε φορά που παίζω μαζί τους, γίνομαι και πάλι παιδί. Ξεκλέβω λίγο από την νιότη τους και την ανεμελιά τους.
Το νόημα της ζωής: Δημιούργησε ισχυρούς οικογενειακούς δεσμούς για να βρεις την ευτυχία
Και όσοι είναι γονείς, θα πρέπει να δώσουν μεγάλη σημασία σε αυτό που θα τους πω τώρα. Όπως και οι νέοι άνθρωποι γενικότερα. Μην ξοδεύεται όλη σας τη ζωή μόνο στη δουλειά και στις υποχρεώσεις. Μην είστε συνεχώς μέσα στο άγχος. Την υγειά μας να έχουμε και όλα τα άλλα θα γίνουν.
Παίξτε με τα παιδιά σας, μη φοβάστε να τσαλακωθείτε και να κάνετε πράγματα που δεν…ταιριάζουν με την ηλικία σας. Διότι θα φτάσετε στην δική μου ηλικία και θα παρακαλάτε να μπορούσατε να γυρίσετε τον χρόνο πίσω. Τα νιάτα είναι μόνο μία φορά.
Photo via: mothersblog.gr
Είμαι πιο τρυφερή με τα εγγόνια μου
Η τρυφερότητα δεν είναι κάτι που το έχεις από τη γέννησή σου. Είναι κάτι που το καλλιεργείς. Κι εγώ άργησα ίσως να το καλλιεργήσω. Άλλα χρόνια τότε. Οι γονείς έπρεπε να είμαστε αυστηροί και άκαμπτοι. Αλλιώς το παιδί πιστεύαμε ότι θα μπλέξει ή θα βγει παραχαϊδεμένο. Έτσι μας μεγάλωσαν κι έτσι μάθαμε κι εμείς να μεγαλώνουμε τα παιδιά μας.
Όμως αυτό είναι λάθος. Η αγκαλιά είναι κάτι που δεν πρέπει να φοβάσαι να δίνεις. Το φιλί, η αγάπη, η τρυφερότητα, είναι πράγματα που μόνο καλό κάνουν στα παιδιά.
Έχω μετανιώσει που σαν μαμά φοβόμουν τόσο πολύ μη παραχαϊδέψω τα παιδιά μου. Πάλι καλά που αυτά μεγάλωσαν σε άλλα χρόνια και δεν κάνουν τα ίδια λάθη με τα παιδιά τους. Κι εγώ αναπληρώνω τον χαμένο χρόνο, στα εγγόνια μου.
Photo via: ieidiseis.gr
Διαβάστε όλα τα άρθρα για τις σχέσεις στο Daddy-Cool.gr
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του άρθρου χωρίς την γραπτή άδεια από τον εκδότη.