“Όταν σε πρωτοείδα…” Η συγκινητική εξομολόγηση της Λεμονιάς Ματσουρη για τη γέννηση της kόρης της

daddy cool team

Πάνε ήδη δυόμιση χρόνια από τη μέρα που ανταμώσαμε για πρώτη φορά, από τη μέρα που ήρθες στον κόσμο και αναγκάστηκες να ζήσεις έξω από το σώμα το δικό μου. Όμως κάθε φορά που το σκέφτομαι, είναι σα να ζω εκείνες ακριβώς τις στιγμές, εκείνα ακριβώς τα λεπτά, ξανά και ξανά, σαν να μην πέρασε ούτε μια μέρα, ούτε καν μια ώρα, με κάθε λεπτομέρεια! Και είναι εκείνη ακριβώς η στιγμή που μου έχει εντυπωθεί περισσότερο από όλες.

Δείτε επίσης Όταν σε πρωτοείδα…- Η Λένα Γατσή συγκινεί με την εξομολόγησή της για την μικρή της kόρη

Η στιγμή που η μαία δίπλα μου, μου είπε…”άνοιξε τα μάτια σου και κοίτα”. Και είδα! Είδα το θαύμα να βγαίνει από τα σπλάχνα μου, είδα το δημιούργημα από την ένωση δυο ανθρώπων να παίρνει σάρκα και οστά, είδα τον καρπό ενός έρωτα να ανθίζει… είδα εσένα!!!

Χρειάστηκαν δώδεκα ώρες από τη στιγμή της εισαγωγής μου στην κλινική για να έρθεις στο φως… δύσκολη περίπτωση… Αρχικά γιατί ενώ οι συσπάσεις της μήτρας ήταν απόλυτα συγχρονισμένες, ολοένα και πιο συχνές και με μεγάλη διάρκεια, από την άλλη ο τράχηλος παρουσίαζε σχεδόν μηδενική διαστολή!

Παρόλα αυτά έγινε η εισαγωγή και ο τοκετός ξεκίνησε! Χρειάστηκε να μου χορηγήσουν τεχνητούς πόνους προκειμένου να επισπεύσουμε τη διαδικασία, αλλά και πάλι η διαδικασία καθυστέρησε αφού σε μια από τις ψηλαφίσεις που έκανε ο γιατρός κατά τη διάρκεια του τοκετού, διέγνωσε πως θα ερχόσουν με προκεφαλή! Αυτός ήταν ο λόγος που πέρασαν τόσες ώρες μέχρι να σε σφίξω στην αγκαλιά μου.

Δείτε επίσης Όταν σε πρωτοείδα… Η συγκινητική εξομολόγηση της Μυρτώς Κάζη

Καταρχάς μου εξήγησαν τί σήμαινε να γεννηθείς με προκεφαλή, ώστε να είμαι προετοιμασμένη γι’ αυτό που θα αντικρίσω και για να μην ανησυχώ, αφού πρόκειται για κάτι προσωρινό. Έπειτα μου επεσήμαναν να οπλιστώ με υπομονή καθώς ο τοκετός θα διαρκούσε αρκετές ώρες μιας και δεν θα ήταν δυνατή η χρήση κάποιου εργαλείου εμβρυουλκίας, προκειμένου να βοηθηθούμε εσύ κι εγώ!

Οι ώρες που ακολούθησαν, ήταν επώδυνες αλλά αρκετά γενναίες από μέρους σου, αφού ούτε για μια στιγμή δε σταμάτησες να προσπαθείς να ξεκολλήσεις από το σημείο στο οποίο είχες κολλήσει, αλλά ούτε και έδειξες κανένα σημάδι κόπωσης!

Ούτε για μια στιγμή δεν έπεσαν οι παλμοί σου! Οπότε, από εσένα αντλούσα δύναμη και έπαιρνα κουράγιο κι εγώ! Όσο δεν τα παρατούσες εσύ, τόσο δεν τα παρατούσα κι εγώ! Η πρόγνωση για έξι έως οκτώ ώρες τοκετού, ξαφνικά άλλαξε και οι ώρες έγιναν δέκα, και αργότερα δώδεκα. Και τότε ήταν που τα δώσαμε όλα… και που πραγματικά είπα “επιτέλους, τώρα θα τον σφίξω στην αγκαλιά μου!”

Δείτε επίσης Όταν σε πρωτοείδα… η συγκινητική εξομολόγηση της Χριστίνας Κοροβέση

Όταν σε αντίκρισα, από την κούραση δεν μπορούσα να εκφραστώ! Τα συναισθήματα ήταν ανάμεικτα! Από τη μία, ένιωθα λύτρωση που οι πόνοι είχαν πλέον σταματήσει και ανακούφιση που όλη αυτή η αμοιβαία και αξιέπαινη προσπάθεια είχε αίσιο τέλος, από την άλλη όμως αν και ήμουν προετοιμασμένη γι’ αυτό που θα δω, το θέαμα ήταν έως τρομακτικό…

Σε πήρε η μαία να σε σκουπίσει, να σε μετρήσει και να σε ζυγίσει! Κοιταχτήκαμε με τον πατέρα σου, με φίλησε τρυφερά που όλα είχαν πάει καλά και σε είχαμε στη ζωή κοντά μας, κι όμως ήμασταν και οι δυο μουδιασμένοι από το θέαμα της προσωρινής σου παραμόρφωσης…. άλλο να το ακούς και άλλο να το βλέπεις!

Όσο σε είχε η μαία, εσύ έκλαιγες ασταμάτητα κι εγώ άρχισα να μην αντέχω να σε ακούω να κλαις και να σε νιώθω μακριά μου… θυμάμαι σκέφτηκα εκείνη τη στιγμή: “άντε τί το έχει τόση ώρα εκεί και κλαίει το καημένο…” και πριν προλάβω να ολοκληρώσω τη σκέψη μου, γύρισε και μου έδωσε αυτό το πλάσμα που κλαψουρίζετε σα γατάκι… και ως δια μαγείας, με το που σε ακούμπησε στο στέρνο μου, εσύ σταμάτησες να κλαις! Εντελώς!

Σαν κάποιος να σου πάτησε ένα κουμπί… ήταν η πιο μαγική και ταυτόχρονα πιο ανατριχιαστική στιγμή! Όμως στην πραγματικότητα ήταν ο ήχος από τους χτύπους της καρδιάς μου, τους οποίους αναγνώριζες όλους αυτούς τους μήνες που ήσουν στην κοιλιά μου, που σε έκαναν να αισθανθείς ασφάλεια και να σταματήσεις το κλάμα!

Δείτε επίσης «Όταν σε πρωτοείδα… Η εξομολόγηση της μανούλας Αναστασίας Φωκά που θα σας συγκινήσει

Αντιλήφθηκες ενστικτωδώς ότι σε κρατούσε ο άνθρωπος που τόσο καιρό γνώριζες μόνο εκ των έσω και άνοιξες τα τεράστια μάτια σου με κοίταξες βαθιά και άρχισες τότε, να τους κοιτάς όλους έναν προς έναν πολύ σοβαρός, λες και έβλεπες καθαρά, πράγμα αδύνατον.

Μόλις περιεργάστηκες το χώρο, το βλέμμα σου σταμάτησε και πάλι σε εμένα. Η συγκίνηση τεράστια! Τα συναισθήματα είχαν αρχίσει να επανέρχονται και ήσουν εσύ εκείνος που με επανέφερε στην πραγματικότητα!

Είχα αρχίσει ήδη να κλαίω, δεν πίστευα όλο αυτό που ζούσα και το σημαντικότερο από όλα, πλέον δεν έβλεπα καν την κάκωση που σου είχε προκαλέσει ο πολύωρος τοκετός! Στα μάτια μου δεν υπήρχε πια! Αν δεν υπήρχαν κάποιες φωτογραφίες να μου το υπενθυμίζουν, πίστεψε με δε θα το θυμόμουν καν! Στα μάτια μου εκείνη τη στιγμή υπήρχαν μόνο τα δικά σου!

Είναι απίστευτο πόσο ακαριαία άλλαξαν τα συναισθήματα μου και η στάση μου! Από μια γυναίκα που έφερε στον κόσμο ένα μωρό, στη μάνα που έβλεπε το μωρό της σαν το ομορφότερο στον κόσμο! Και πραγματικά ήσουν τόσο όμορφος!

Δείτε επίσης Όταν σε πρωτοείδα… Η Λένα Γατσή συγκινεί με την εξομολόγησή της για την kορη της

Είναι απίστευτο πόσο γρήγορα κατάφερες να μετατρέψεις το μούδιασμα που αρχικά αισθάνθηκα, σε αστείρευτη και ανιδιοτελής αγάπη! Όταν για πρώτη φορά γεύτηκες το γάλα μου, ήταν σαν να τραβούσες από επάνω μου όλη την ψυχική, συναισθηματική και σωματική φόρτιση την οποία είχα υποστεί! Είχες τέτοια δύναμη και θέληση που πραγματικά με γέμιζες ενέργεια, παρά την κούραση που αισθανόμουν!

Τις επόμενες 8 ώρες η κάκωση από τον τοκετό, είχε σχεδόν σβήσει! Δεν μπορούσα να πάρω τα μάτια μου από πάνω σου! Δε χόρταινα να σε κοιτάζω! Δεν άντεχα λεπτό μακριά σου κι όταν το δεύτερο βράδυ ανέβασες ίκτερο και χρειάστηκε να σε πάρουν απ’ το πλευρό μου για να μπεις στη λάμπα, ένιωθα κενή…

Έμενα ξάγρυπνη όλη νύχτα να προσπαθώ να συλλέξω το λιγοστό για την ώρα (αφού ακόμη δεν είχε κατέβει το κανονικό γάλα) αλλά πολυτιμότατο αγαθό που μπορούσα να σου προσφέρω, ώστε να είμαι έτοιμη κάθε φορά που σε έφερναν στο δωμάτιο…!

Ακόμη κι όταν ο παιδίατρος της κλινικής, με απαράδεκτο τρόπο, μου είπε πως το γάλα μου δεν επαρκεί για να σε θρέψει, εγώ δεν πτοήθηκα… δεν τα παράτησα! Το πάλεψα και τα κατάφερα χάρη σε εσένα!

Δυο ολόκληρα χρόνια δε σου στέρησα στιγμή το γάλα που τόσο πρόθυμα ο οργανισμός μου παρήγαγε για εσένα!

Δείτε επίσης Από την πρώτη σου μπουκιά μέχρι σήμερα έχεις οργώσει τον κόσμο όλο!

Δε δίστασα να φύγω και από τη δουλειά μου ακόμη, προκειμένου να μη στερηθείς τη μάνα σου, όπως κι εγώ δε στερήθηκα τη δίκη μου! Έτσι ακόμη και τώρα δεν σταματάω να προσπαθώ για εσένα, κάνοντας πολλά και διαφορετικά πράγματα τη νύχτα, μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες κι ενώ εσύ κοιμάσαι, προκειμένου να μη στερηθείς τίποτα.

Παρά την όποια κούραση μπορεί το σώμα μου να αισθάνεται και παρά το γεγονός ότι περιμένουμε ήδη τον αδερφό σου, το πνεύμα μου είναι απόλυτα συγκεντρωμένο στο στόχο του, να μπορέσω να σου προσφέρω το καλύτερο δυνατό. Να καταφέρω να προσφέρω και στους δυο σας, όσα περισσότερα μπορώ!

Γιατί όταν είσαι μαμά, θέλεις το καλύτερο για τα παιδιά σου, by Δέλτα Advance.

• Όταν σε πρωτοείδα