όσο οι γονείς όσο και οι Λογοθεραπευτές εκφράζουν την ανησυχία τους ως προς τις επιπτώσεις που μπορεί να έχει το μπιμπερό ή/και η πιπίλα, στην ανάπτυξη του λόγου και της ομιλίας των παιδιών. Ο θηλασμός είναι ο φυσιολογικός τρόπος προκειμένου να παρέχει μια μητέρα στο βρέφος της τα θρεπτικά συστατικά που χρειάζεται για την ανάπτυξή του (Word Health Organization, 2015).
Το μπιμπερό είναι ένας άλλος τρόπος σίτισης των παιδιών, ο οποίος όμως δεν προτιμάται-ιδιαίτερα τους πρώτους μήνες της ζωής ενός βρέφους (Barbosa et al., 2009).
Κατά την διάρκεια του μητρικού θηλασμού, εμφανίζεται έντονη κίνηση των χειλιών, της γλώσσας, της κάτω και άνω γνάθου και των παρειών (μάγουλα), που έχει μεγάλα οφέλη στην ανάπτυξη του στοματικού μηχανισμού (Sanches, 2004). Πιο συγκεκριμένα, οι Harrison & McLeod (2010) σε έρευνά τους, υποστήριξαν πως ο μητρικός θηλασμός για περισσότερο από εννέα (9) μήνες, αποτελεί μια προστατευτική ασπίδα απέναντι στα προβλήματα ομιλίας των παιδιών που δημιουργούνται από τη χρήση της πιπίλας.
Επιπροσθέτως, ο μητρικός θηλασμός έχει αποδειχθεί πως έχει ευνοϊκή επίδραση στους μασητήριους μύες, ενώ το μπιμπερό προκαλεί διαφορετικά λειτουργικά ερεθίσματα. Αυτά τα ερεθίσματα μπορούν να θέσουν σε κίνδυνο την ανάπτυξη του στοματικού μηχανισμού, τη θέση και τη δύναμη των στοματογναθικών δομών με επιπτώσεις στις στοματικές λειτουργίες όπως για π.χ. της μάσησης (Sakashita et al., 1996; Neiva et al., 2003; Medeiros et al., 2009).
Ακόμη, σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποίησε ο Boshart (2001) πρότεινε πως τα οδοντικά προβλήματα τα οποία είναι συνδεδεμένα με παρατεταμένη χρήση της πιπίλας, μπορούν να οδηγήσουν σε προβλήματα άρθρωσης, όπως για παράδειγμα αλλοίωση των χειλικών και φατνιακών φωνημάτων (/t/,/d/,/n/,/r/,/l/,/f/,/v/). Εκτός από προβλήματα στην άρθρωση μπορεί να προκαλέσουν προβλήματα στην ανάπτυξη της ομιλίας με διαφορετικούς τρόπους. Ειδικότερα, με τη στοματική κοιλότητα μερικώς καλυμμένη από τη πιπίλα, το βάβισμα και η μίμηση λέξεων και προτάσεων μπορεί να είναι περιορισμένα ( Larsson, 2003; Shotts et al., 2008).
Οι πιπίλες επίσης, προκαλούν αλλαγές και στη γλώσσα κάνοντάς την πλαδαρή και εγκαθιδρύοντας λανθασμένη θέση της γλώσσας (ή ακόμη και παθολογική προώθηση της). Αυτές οι αλλαγές έχουν αρνητικό αντίκτυπο για την κατάποση και αργότερα για την μάσηση. Επιπλέον, η πιπίλα αναγκάζει τη γλώσσα να ισιώνει σε κατάσταση ηρεμίας ή να σπρώχνεται ανάμεσα στα δόντια, προκαλώντας διαφόρων ειδών προβλήματα στη σύγκλειση των δοντιών. Αυτοί οι οδοντικοί περιορισμοί ενδέχεται να προκαλέσουν στα παιδιά αλλοιώσεις στην εκφορά των συριστικών φωνημάτων (όπως είναι /s/,/z/).
Συμπερασματικά λοιπόν, όσον αφορά τη χρήση της πιπίλας και του μπιμπερού, βρέθηκε πως η συχνότητα (ώρες ανά ημέρα) δεν επηρεάζει την ομαλή ανάπτυξη της ομιλίας των παιδιών σε αντίθεση με τη διάρκεια (σε μήνες), η οποία βρέθηκε να επηρεάζει την ανάπτυξη της ομιλίας τους. Αυτό που προτείνεται είναι η διακοπή της πιπίλας να γίνεται στους 12-18 μήνες , καθώς αυτή η ηλικία αποτελεί ορόσημο στη γλωσσική ανάπτυξη και στην ανάπτυξη της ομιλίας.
ΟΔΗΓΙΕΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ:
Περιορίστε την συλλογή σας από πιπίλες. Είναι πιο εύκολο να διακοπεί η σχέση μετηνπιπίλα παρά μετις πιπίλες.
Σταματήστε την χρήση τουμπιμπερό. Διαλέξτε παρέα ένα ποτήρι που αρέσει στο παιδί και ορίστε το ως το “ποτήρι που θα πίνει το γάλα”. Έτσι το παιδί νιώθει ότι μεγαλώνει και εξελίσσεται.
Αποφεύγετε να χρησιμοποιείτε την πιπίλα ως μέσο ηρεμίας, όταν το παιδί κλαίει.
Αποφύγετε να βάζετε το παιδί για ύπνο με την πιπίλα. Αντικαταστήστε την συνήθεια αυτή με ένααρκουδάκι, μιααγαπημένη κουβέρταή κάποιο άλλο αντικείμενο.
Προετοιμάστε το παιδί για την διακοπή της πιπίλας. Ορίστε μαζί μια ημέρα (π.χ. γενέθλια, γιορτή κ.α.) και προτρέψτε το να βάζει αυτοκόλλητα ή να σβήνει με μαρκαδόρους τις ημέρες έως ότου επιτυχώς θα διακόψει την χρήση της.
Διαβάστε παραμύθια με θέμα την διακοπή της πιπίλας. Αρκετά παιδιά ωφελούνται από αυτό (π.χ.Οι πιπίλες δεν είναι για πάντα– εκδόσεις Μεταίχμιο,Πιπίλα μου γλυκιά– εκδόσεις Ψυχογιός, κ.α.).
Χρησιμοποιείστε τοπαιχνίδιως μέσοπαραδειγματισμού. Τα παιδιά μαθαίνουν μέσα από το παιχνίδι και μιμούνται ρόλους. Παίξτε ρόλους και υποδυθείτε το παιδί που σταδιακά μεγαλώνοντας αποφάσισε να πετάξει μόνο του την πιπίλα γιατί του χαλούσε τα δόντια.
«Η διακοπή κάποιας συνήθειας, οποιαδήποτε και αν είναι αυτή, δεν είναι εύκολη υπόθεση και χρειάζεται υπομονή και επιμονή»
Πηγή:paidagogiko.gr
