Τι είναι γαστρο-οισοφαγική παλινδρόμηση;
Στη γαστρο-οισοφαγική παλινδρόμηση (ΓΟΠ) οξύ του στομάχου ή το φαγητό από το στομάχι ανεβαίνει πίσω στον οισοφάγο (αναγωγή). Αυτό είναι πολύ συχνό στα βρέφη γιατί ο μυς πάνω από το στομάχι δεν είναι ακόμα καλά αναπτυγμένος. Πρόκειται για φυσιολογικό παροδικό αναπτυξιακό φαινόμενο.
Η ΓΟΠ είναι το συχνότερο αίτιο εμέτων στη βρεφική ηλικία.Όλοι μας έχουμε επεισόδια αναγωγών από καιρό σε καιρό. Στη ΓΟΠ όμως το πρόβλημα είναι συχνό και προκαλεί πόνο και εμετούς.
*Γράφει o Επιστημονικός Συνεργάτης Στέλιος Παπαβέντσης Παιδίατρος – Σύμβουλος Γαλουχίας MBBS MRCPCH DCH IBCLC
Δείτε ακόμα: Γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση – Όλα όσα πρέπει να ξέρετε
Ποια είναι τα συμπτώματα της νόσου ΓΟΠ;
Το πιο συχνό είναι πόνος από το οξύ του στομάχου. Το μωρό μπορεί να είναι ανήσυχο και να κλαίει στο φαγητό ή μετά. Το μωρό χειροτερεύει ανάσκελα και ανακουφίζεται όταν κρατιέται όρθιο. Συχνά ταλαιπωρείται από έντονους εμετούς ή αναγωγές. Άλλα συμπτώματα μπορεί να είναι βήχας, ρινική συμφόρηση. θορυβώδης αναπνοή και σε βαριές περιπτώσεις κακή ανάπτυξη.
Τι επιπλοκές μπορεί να έχει η νόσος ΓΟΠ;
Τα περισσότερα μωρά σταδιακά σε μερικούς μήνες ξεπερνούν το πρόβλημα.
Σε μερικά μωρά με σοβαρή νόσο ΓΟΠ δημιουργείται φλεγμονή στον οισοφάγο (οισοφαγίτιδα), προκαλώντας έντονο πόνο. Αναιμία, κακή ανάπτυξη μπορεί να συμβούν. Τέλος η σοβαρή ΓΟΠ πιθανό να σχετίζεται με άσθμα και συχνές αναπνευστικές λοιμώξεις.
Πως γίνεται η διάγνωση της ΓΟΠ;
Στις περισσότερες περιπτώσεις ο παιδίατρος θα βασίσει τη διάγνωση στο ιστορικό και την κλινική εξέταση.
Σε βαριές, επίμονες ή αμφίβολες περιπτώσεις θα παραπέμψει στο νοσοκομείο για να γίνουν εξετάσεις όπως ειδική ακτινογραφία, μελέτη PH ή ενδοσκόπηση.
Δείτε ακόμα: Επίμονο ρέψιμο: Πότε πρέπει να σας ανησυχήσει;
Πως θεραπεύεται η ΓΟΠ;
Οι επιλογές θεραπείας είναι οι εξής:
– Μη φαρμακευτική αντιμετώπιση στις ήπιες περιπτώσεις καθώς η ΓΟΠ θα περάσει από μόνη της. Το μωρό να κρατιέται στον ώμο για 20-30 λεπτά μετά το φαγητό. Μωρά που θηλάζουν έχουν λιγότερη ΓΟΠ. Τα γεύματα να δίνονται πιο συχνά και μικρά. Περιορίστε τον αέρα που παίρνει το μωρό και βγάλτε τον αέρα πολλές φορές κατά τη διάρκεια του φαγητού. Το μωρό να ξαπλώνει σε ημικληνή θέση. Τα μεγαλύτερα παιδιά να αποφεύγουν λιπαρά και τηγανιτά φαγητά, καφείνη, μέντα, σοκολάτα, χυμούς και ντομάτα. Να καταπολεμάται η παχυσαρκία.
– Φαρμακευτική θεραπεία. Δίνονται δύο κατηγορίες φαρμάκων: Ρανιτιδίνη και ανάλογα. Αυτά μειώνουν το οξύ του στομάχου. Δομπεριδόνη και ανάλογα. Αυτά καλυτερεύουν την προώθηση του φαγητού από το στομάχι προς τα κάτω στο έντερο.
– Ειδικά γάλατα. Αυτά είναι δύο κατηγορίες: Συμπυκνωμένα γάλατα για να μένουν στο στομάχι Γάλατα με περισσότερες θερμίδες για μωρά που δεν παίρνουν βάρος
– Χειρουργική επέμβαση στο σφιγκτήρα του οισοφάγου γίνεται σε βαριές περιπτώσεις ΓΟΠ.
Τι να περιμένω στο μέλλον;
Στα περισσότερα μωρά, ο σφιγκτήρας του οισοφάγου ωριμάζει και το πρόβλημα μέχρι 12-18 μηνών έχει εξαφανιστεί. Αν το παιδί παίρνει βάρος και βγάζει αβίαστα γάλα κάντε υπομονή, θα περάσει!
Οι τελευταίες κατευθυντήριες γραμμές όλων των διεθνών οργανισμών (AAP, ABM, NICE, NASPGHAN, ESPAGHAN) δίνουν έμφαση στα εξής:
– Την προσπάθεια να ορίζεται ως νόσος η παλινδρόμηση (GORD, disease) ΜΟΝΟ όταν τα συμπτώματα είναι τόσο έντονα που δημιουργούν προβλήματα στο παιδί. Η μεγάλη πλειονότητα των παιδιών έχουν απλές μη επώδυνες αναγωγές ή εμετούς που αποτελούν μια ΝΟΡΜΑΛ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΗ κατάσταση που καλυτερεύει με τον χρόνο και χρειάζεται μόνο εκπαίδευση των γονιών και συντηρητικά μέτρα.
– Η έμφαση δίνεται στο να περιοριστεί η υπερδιάγνωση της νόσου παλινδρόμησης – να βαφτίζεται χωρίς να είναι – και στο να περιοριστεί η υπερθεραπεία των παιδιών – υπερβολική χορήγηση αντιόξινων ρανιτιδίνης ή προκινητικών φαρμάκων όταν δεν χρειάζεται.
– Αναφέρεται ρητά ότι ΔΙΑΚΟΠΗ ΤΟΥ ΜΗΤΡΙΚΟΥ ΘΗΛΑΣΜΟΥ σε βρέφος με νόσο παλινδρόμησης ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΝΙΣΤΑΤΑΙ.
– Αναφέρεται ρητά ότι μόνο σε ΜΕΡΙΚΑ ΒΡΕΦΗ με την νόσο – όχι στα περισσότερα με νόσο παλιδρόμησης, όχι σε όλα με απλή παλινδρόμηση – διατροφή αποκλεισμού της μητέρας που θηλάζει από γαλακτοκομικά και αυγό ΙΣΩΣ αποδειχθεί ωφέλιμη.Αυτό για να σταματήσει η ΤΡΕΛΑ υπερβολική αντιμετώπιση με αναίτιες στερητικές δίαιτες σε πολλές μητέρες με βρέφη που θηλάζουν και έχουν γαστρο-οισοφαγική παλινδρόμηση.
– Δεν απαιτείται ΚΑΜΙΑ παρακλινική εξέταση για την διάγνωση παλινδρόμησης. Για την απλή παλινδρόμηση αρκεί το ιστορικό και η κλινική εξέταση. Για την σοβαρή παλινδρόμηση προτείνονται συγκεκριμένες εξετάσεις (PH monitoring, intraluminar impendance, endoscopy, barium contrast). O απλός υπέρηχος κοιλίας δεν έχει ΚΑΜΙΑ θέση στην διάγνωση ούτε της απλής παλινδρόμησης ούτε της σοβαρής παλινδρόμησης. Δεν έχει κανένα νόημα και σκοπό να δούμε στον υπέρηχο ότι το γάλα πηγαίνει από το στομάχι προς τα πάνω προς τον οισοφάγο, γιατί ούτως ή άλλως το ξέρουμε ήδη από τα συμπτώματα του παιδιού – αναγωγές κλπ.
