Πριν βάλεις το παιδί σου τιμωρία, διάβασε ποιος είναι ο σωστός τρόπος…

daddy cool team

Όλα τα παιδάκια είναι άτακτα. Άλλα περισσότερο και άλλα λιγότερο. Ο δικός σου ρόλος είναι να τα μαθαίνεις πoιο είναι το σωστό και πρέπον, να τους διδάσκεις ευγενικούς τρόπους συμπεριφοράς και να τους δώσεις τις κατάλληλες βάσεις για να γίνουν καλοί άνθρωποι και χρήσιμοι στην κοινωνία. Ορισμένες φορές, στην προσπάθειά σου αυτή, αναγκάζεσαι να βάλεις τιμωρία το παιδί σου, γιατί θεωρείς ότι είναι κι αυτός ένας τρόπος να μην επαναλάβει κάτι «κακό» που έκανε και να μάθει από το λάθος του. Δεν έχεις και άδικο. Αλλά εξαρτάται τι είδους είναι αυτή η τιμωρία! Οι παρακάτω είναι ορισμένοι από τους πιο συνήθεις τρόπους τιμωρίας που χρησιμοποιούν οι γονείς. Ας τους δούμε, εξετάζοντας ταυτόχρονα το αντίκτυπο που έχουν στα παιδιά:

– Ορισμένοι γονείς σηκώνουν το χέρι τους στα παιδιά, για να τα φοβίσουν και να σταματήσουν αυτό που κάνουν. Η απειλή της σφαλιάρας, είναι ο πιο γνωστός τρόπος να συμμορφώσεις ένα παιδί, αλλά δεν είναι καθόλου σωστός. Πόσω μάλλον αν τελικά βαράς καμιά φορά το παιδί σου, έστω και με ένα απαλό σκαμπίλι στα οπίσθια, για να καταλάβει ότι αυτό που έκανε, δεν πρέπει να το επαναλάβει. Μην το κάνεις! Δημιουργείς φόβο στο παιδί και το απομονώνεις. Προσπάθησε να του τραβήξεις την προσοχή και να του μιλήσεις, εξηγώντας του ότι αυτό που μόλις έκανε απαγορεύεται να το ξανακάνει, γιατί είναι κακό. Μίλησέ του ήρεμα και αργά, χωρίς φωνές, ένταση και απότομες κινήσεις. Μη σηκώσεις όμως το χέρι σου, για να το απειλήσεις. Το ξύλο, είναι μια τραυματική εμπειρία για τα παιδιά, την οποία πάντα θυμούνται και κουβαλούν στην ψυχή τους. Αν συνεχίσεις να το εφαρμόζεις σαν εναν τρόπο τιμωρίας και ταυτόχρονα συμμόρφωσης, αυτό που τελικά θα καταφέρεις είναι να δημιουργήσεις στο παιδί σου φόβο, ανασφάλεια, άγχος, ίσως και κατάθλιψη.
Γιατί λέμε ΟΧΙ στην τιμωρία!

– Κάποιες φορές, υψώνεις τη φωνή σου, με σκοπό να σε προσέξει, να το φοβίσεις και να καταλάβει ότι κάνει κάτι που δεν πρέπει. Καμιά φορά, βέβαια, οι φωνές σου προκύπτουν λόγω του ότι έχει εξαντληθεί η υπομονή σου. Πάρε μια βαθιά ανάσα και συγκράτησε τα νεύρα σου. Μη του φωνάξεις! Μπορεί να τον τρομάξεις εκείνη τη στιγμή και να σε ακούσει, αλλά δεν καταφέρνεις κάτι μελλοντικά. Το φοβίζεις, αλλά δεν του μαθαίνεις. Τις περισσότερες φορές, όταν φωνάζουμε από τα νεύρα μας, λέμε λόγια που δεν έχουν ουσία. Είναι λόγια οργής και αγανάκτησης που σε ένα παιδί δεν προσφέρουν ουσιαστικά τίποτα, εκτός από φόβο και στενοχώρια. Μη γίνεσαι κακό παράδειγμα στο παιδί σου, άθελά σου. Ξεκίνα ένα διάλογο μαζί του. Ρώτησέ το γιατί το κάνει αυτό κι εξήγησέ του ότι είναι κακό. Δώσε του εναλλακτικές, ώστε να ασχοληθεί με κάτι άλλο.

– Μην το κλειδώνεις μόνο του σε κάποιο δωμάτιο. Αρκετοί γονείς προτιμούν αυτό τον τρόπο τιμωρίας και είναι λάθος! Το ότι δεν σηκώνεις χέρι ή δεν του φωνάζεις και απλά το απομονώνεις, Δε σημαίνει ότι ενεργείς σωστά. Αυτή η τιμωρία θα κάνει πολύ κακό στο παιδί σου. Θα νιώσει ότι δεν το αγαπάς και θα πλημμυρίσει από αρνητικά συναισθήματα, τα οποία θα το συντροφεύουν σε όλη του τη ζωή. Τα παιδιά που απομονώνονται είναι εκείνα που αναπτύσσουν βίαιη συμπεριφορά μεγαλώνοντας . Αντί γι’ αυτό, βάλε σε μια γωνιά του σπιτιού ένα σκαμνάκι και κάθε φορά που το παιδί σου κάνει κάτι που δεν θέλεις να το επαναλάβει, αν δεν σε υπακούει, οδήγησέ το εκεί και πες του να κάτσει να σκεφτεί το λάθος του. Ζήτησέ του να μείνει εκεί μέχρι να του πεις να σηκωθεί. Μην του φωναξεις. Αν θέλεις κάθισε δίπλα του και συζήτησέ το μαζί του.

– Οι απειλές είναι ο τρόπος τιμωρίας που χρησιμοποιούν οι γονείς, όταν βαριούνται να εξηγήσουν στο παιδί τους το λάθος. Αν το απειλείς ότι θα το πας στη γιαγιά του, ή ότι δεν θα φάει παγωτό, χωρίς να του εξηγήσεις γιατί, το παιδί σου θα μπερδευτεί. Βρες χρόνο να του εξηγήσεις τι είναι αυτό που βρίσκεις λάθος στη συμπεριφορά του.

– Μην το συγκρίνεις συνέχεια με άλλα παιδάκια. Το παιδί σου θα νιώσει απόρριψη. Θα του δημιουργηθεί μέσα του η ανασφάλεια ότι δεν είναι αρκετά καλό και ότι δεν είσαι περήφανη γι’ αυτό, με αποτέλεσμα να αποκτήσει χαμηλή αυτοπεποίθηση και αδύναμο χαρακτήρα.

Ο καλύτερος και πιο σωστός τρόπος διαπαιδαγώγησης, είναι η συζήτηση. Τα παιδιά χρειάζονται υπομονή. Πολλή υπομονή. Κι επειδή είναι πολύ ευαίσθητα σε αυτή την ηλικία και απορροφούν σα σφουγγάρι λόγια και συμπεριφορές, να είσαι πολύ προσεκτική πώς φέρεσαι. Αποτέλεις παράδειγμα για τα παιδιά σου. Φρόντισε να είσαι το καλύτερο!

Πηγή: followme.gr