Το παιδί σας δεν διαβάζει; 3 αιτίες και Τι πρέπει να κάνετε!

12 Σεπτεμβρίου 2018 | 07:30

Η λύση είναι απλή και πολλές φορές ο γονιός ξαφνιάζεται από την τεράστια αλλαγή. Μην παραλείψετε βήμα, γιατί όχι απλώς δε θα έχετε αποτελέσματα, αλλά μάλλον θα χειροτερέψει και η κατάσταση.

1. Συνειδητοποιήστε ποιανού είναι η ευθύνη της μελέτης

Εύκολα μπορούμε να πούμε ότι την ευθύνη την έχουν τα παιδιά, όμως πόσο αλήθεια το πιστεύουμε και πόσο τελικά το εφαρμόζουμε; Συνήθως οι παρεκτροπές και τα μαλώματα ξεκινάνε πάνω κάτω στον εξής διάλογο: «Διάβασε», «Σε λίγο, παίζω, δεν έχουμε τίποτα κτλ.». Μην αγχώνεστε περισσότερο από όσο σας αναλογεί και κυρίως μην αγχώνεστε περισσότερο από το παιδί σας. Μην σκέφτεστε ότι αν δεν τον πιέσω θα μείνει πίσω γιατί αυτό σας κάνει να κοιτάτε το δέντρο και όχι το δάσος. Το παιδί μαθαίνει να μην νοιάζεται, μιας και κάποιος άλλος το κάνει αυτό. Σε λίγο γίνεται δυνάστης, δεν ενδιαφέρεται για τίποτα και παράλληλα μένει και πίσω στα μαθήματα. Και τι κάνουμε;

Δείτε ακόμη Διαδεδομένες τιμωρίες για τα παιδιά που όμως είναι πολύ επικίνδυνες

2. Συμμαχείστε με τον δάσκαλο

Ενημερώνετε τον εκπαιδευτικό ότι ξεκινάτε να μην τον ελέγχετε. Αυτό σημαίνει ότι μπαίνουμε σε περίοδο στενότερου ελέγχου από την μεριά του και συμφωνούμε από κοινού την τακτική που θα ακολουθήσουμε ώστε να τον οδηγήσουμε να αναλάβει τις ευθύνες. Είναι αναγακαίο πέρασμα. Μην κοιτάτε το παιδί της γειτόνισσας που διάβαζε από μόνο του από τη Δευτέρα Δημοτικού, γιατί πολύ απλά κάθε παιδί έχει διαφορετικούς ρυθμούς! Τα μέτρα ποικίλουν ανάλογα την περίπτωση και αναλαμβάνει ο δάσκαλος να μας κάνει τις προτάσεις. Ας θυμόμαστε πάντα, ο δάσκαλος είναι σύμμαχος… Σε βασικές γραμμές κρατάμε την ακόλουθη τακτική:

2.α. Συζητείστε με το παιδί σας

Συζητείστε με το παιδί, αν μπορεί και θέλει να αναλάβει την ευθύνη της μελέτης του. Συνήθως η συζήτηση φέρνει σε καλύτερη θέση το θέμα από την απλή ενημέρωση. Το σίγουρο είναι ότι πρέπει να του δείξουμε με συνέπεια ότι το εμπιστευόμαστε. Βασικά… Όχι να το δείξουμε, να το εμπιστευθούμε. Και στη συνέχεια ούτε νύξη. Το θέμα το αναλαμβάνει ο παιδαγωγός.

2. β. Ενημερωθείτε για την τακτική αντιμετώπισης και την πρόοδο

Ο εκπαιδευτικός τώρα, έχοντας και την ενημέρωση από εσάς, θα χρησιμοποιήσει τις κατάλληλες παιδαγωγικές μεθόδους ώστε να συνειδητοποιήσει ο μαθητής τον ρόλο και τις υποχρεώσεις του. Συνήθως ακολουθείται η παρακάτω σειρά: Ο μαθητής ενθουσιάζεται με την ελευθερία και δεν κάνει τις εργασίες, στη συνέχεια υποχρεώνεται να υποστεί τις αρνητικές συνέπειες, πχ. να κάνει τις ασκήσεις στο σχολικό ωράριο (διάλειμμα) και τέλος αντιλαμβάνεται τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να κινηθεί. Κατόπιν επιλέγοντας, ίσως αναγκαστικά, να εργαστεί, κερδίζει θετικά σχόλια από το δάσκαλο αλλά και ικανοποίηση από την ατομική του επιτυχία. Στις σπάνιες περιπτώσεις όπου ο μαθητής φαίνεται πλήρως αδιάφορος στη σχολική κοινότητα, πρέπει πρώτα να διευθετηθούν θέματα κοινωνικοποίησης και στη συνέχεια να εφαρμοστούν τα παραπάνω. Όπως και να έχει, από την συνεργασία σχολείου-σπιτιού διαπιστώνεται αν χρήζει κάποια περαιτέρω παρέμβαση.

3. Χτίστε μια νέα σχέση!

Δημιουργείστε μια νέα σχέση όπου γονείς και παιδιά μαθαίνουν παίζοντας, τραγουδώντας, δημιουργώντας, συζητώντας, περπατώντας… Οι οθόνες να γίνουν εργαλεία και όχι κουτιά απομόνωσης. Ζήστε τη χαρά της μάθησης! Εδώ συγκεκριμένες τακτικές δεν υπάρχουν. Ο χαρακτήρας και η φαντασία του καθενός γίνονται πυξίδα.