Η φημολογούμενη «κατάρα» όσων υποδύθηκαν τον Ιησού φαίνεται πως «χτύπησε» και τον Αλέξη Γκόλφη, που πρωταγωνίστησε στην μεταφορά του βιβλίου του Νίκου Καζαντζάκη «Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται»: από τα φώτα της δημοσιότητας, τα εξώφυλλα και την αναγνωρισιμότητα, βρέθηκε άστεγος, ρακένδυτος και νεκρός σε πλατεία της Αθήνας, ενώ ουδείς αναζήτησε την σορό του…
Γεννημένος στις 9 Μαρτίου του 1948, ο Αλέξης Γκόλφης έκανε τα πρώτα του βήματα στον κινηματογράφο παίζοντας μικρούς ρόλους σε ταινίες του Θανάση Βέγγου. Η μεγάλη του στιγμή ήταν όταν ο σκηνοθέτης Βασίλης Γεωργιάδης του ανέθεσε τον πρωταγωνιστικό ρόλο του Μανωλιού – Χριστού στη συγκλονιστική σειρά, το 1975 – 1976. Επίσης, συμμετείχε και σε πολλές άλλες παραγωγές της ελληνικής τηλεόρασης που σημείωσαν επιτυχία, όπως τα «Λόγω Τιμής» και «Η Απόδραση».
Το «Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται» άλλαξε την ζωή του από την μια στιγμή στην άλλη, καθώς γνώρισε μέρες δόξας. Παράλληλα, όμως, υπήρξε και το Βατερλώ του, αφού, μετά το τέλος της σειράς, βρέθηκε στην αφάνεια, ακολουθώντας τα «χνάρια» κι άλλων ηθοποιών που υποδύθηκαν τον Θεάνθρωπο.
«Ήμουν ένας ροκ… Χριστός! Οι άνθρωποι στον δρόμο δεν με έβλεπαν σαν τον Αλέξη Γκόλφη, αλλά με αντιμετώπιζαν σαν Θεάνθρωπο! Αργότερα, δεν ήθελα να προσβάλω την εικόνα που είχα δημιουργήσει με τον Χριστό με κάποια άλλη δουλειά. Έτσι, στράφηκα στη μουσική. Οργάνωνα συναυλίες και έφτιαξα κλαμπ που έγιναν φυτώρια για μουσικούς, όπως ο Παύλος Σιδηρόπουλος. Έτσι έμεινα μία δεκαετία στην αφάνεια. Αν ξαναζούσα τη ζωή μου, θα ήθελα έναν σύντροφο ή πολλά λεφτά, αν και ξέρω πως ό,τι σου δίνει η ζωή, σου το παίρνει πάλι πίσω…», δήλωνε, στην εφημερίδα «Έθνος», 23 χρόνια μετά την σειρά.
Αν και ο ίδιος δεν πίστεψε ποτέ στην «κατάρα», ο κατήφορος άρχισε όταν έχασε την μητέρα του και, μετά από λίγο καιρό, του έκαναν έξωση από το σπίτι του. Τσακισμένος ψυχολογικά, βρήκε καταφύγιο σε μια εγκαταλελειμμένη μονοκατοικία στα Πατήσια, ενώ πήγαινε στην ενορία της γειτονιάς του για να πάρει ένα κομμάτι ψωμί από το συσσίτιο αστέγων!
«Ούτε από τα σκουπίδια τρώω, ούτε στα παγκάκια κοιμάμαι!», έλεγε στην «Espresso», το 2006 και συνέχιζε: «ζω αξιοπρεπώς, αλλά πολύ δύσκολα, με 1.000 ευρώ το χρόνο, που μου έδωσε ως επίδομα το υπουργείο Πολιτισμού, έχω κάνει κατάληψη σε ένα παλιό σπίτι, τρώω από το συσσίτιο του Αγίου Λουκά… Τα λεφτά δεν τα υπολογίζω, ποτέ μου δεν τα υπολόγισα!».
Στις 3 Αυγούστου του 2007, με το αλκοόλ να έχει μπει για τα καλά στη ζωή του, ο Αλέξης Γκόλφης βρέθηκε στην πλατεία Κολιάτσου, σε κακή κατάσταση, σχεδόν ημιλυπόθημος και μεταφέρθηκε στον «Ερυθρό Σταυρό», με οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου. Δύο μέρες μετά, σε ηλικία 59 ετών, άφησε την τελευταία του πνοή, μόνος και ξεχασμένος σε ένα ντιβάνι του νοσοκομείου…
Η τραγωδία, όμως, δεν σταμάτησε εκεί: η σορός του έμεινε στα αζήτητα για δύο μήνες, αφού κανείς δεν τον είχε αναγνωρίσει! Μάλιστα, η αναγνώριση έγινε τυχαία, τον Οκτώβριο, όταν είδε το πτώμα του ο ιατροδικαστής Φίλιππος Κουτσαύτης, που είναι παντρεμένος με την ηθοποιό Μαίρη Ιγγλέση, συμπρωταγωνίστρια του Αλέξη στην τηλεοπτική σειρά!
Ακόμα και στην κηδεία του, στις 11 Οκτωβρίου του 2007, λιγοστοί ήταν εκείνοι που θυμήθηκαν τον ηθοποιό. Η ΕΡΤ κάλυψε τα έξοδα ως φόρο τιμής στον πρωταγωνιστή της, παρόντες ήταν λίγοι φίλοι και γείτονες, ενώ στην είσοδο του νεκροταφείου Ζωγράφου υπήρχαν ελάχιστα στεφάνια: από τον πρόεδρο της ΕΡΤ, το Σπίτι του Ηθοποιού, τον υπουργό Πολιτισμού, τη Διεύθυνση Θεάτρου του Υπουργείου και ένα από τα ξαδέρφια του…
