Ιωάννα Σακκή
Ήταν διάσημος για τους ρόλους του σαν καταδότης στο παλιό ελληνικό σινεμά, όμως στην πραγματικότητα ήταν ήρωας που πολέμησε ενάντια στην γερμανική κατοχή.
Μπορεί να έγινε γνωστός μέσα από τους ρόλους του σαν καταδότης και προδότης στον παλιό καλό ελληνικό κινηματογράφο, αλλά στην πραγματικότητα ήταν ένας εθνικός ήρωας. Πολέμησε ενάντια στους Γερμανούς την περίοδο της κατοχής, με αυταπάρνηση και αυτοθυσία. Η ιστορία που λίγοι γνωρίζουν.
Οι ηθοποιοί πολλές φορές ενσαρκώνουν ρόλους που δεν έχουν τίποτα κοινό με το ποιοι είναι πραγματικά. Όμως η περίπτωση αυτού του ηθοποιού είναι λίγο διαφορετική. Μιλάμε για τον πιο…μισητό του ελληνικού κινηματογράφου που έγινε γνωστός ως καταδότης και προδότης μέσα από τους ρόλους του.
Στη πραγματικότητα όμως αντιστάθηκε με σθένος απέναντι στον γερμανικό ζυγό και ποτέ δεν το διαφήμισε. Κάτι που τον ανεβάζει ακόμη περισσότερο στα μάτια μας. Και κάπως έτσι…φαίνεται το ταλέντο αλλά και το ήθος ενός ανθρώπου. Διαβάστε παρακάτω:
Ο Δήμος Σταρένιος ήταν ένας από τους πιο χαρακτηριστικούς ηθοποιούς του ελληνικού κινηματογράφου και έγινε κυρίως γνωστός για τους ρόλους του ως “κακός”, “καταδότης” ή “τοκογλύφος” του σινεμά.
Παρά το γεγονός ότι στη ταινία Η Χαραυγή της Νίκης έμεινε στην ιστορία με την φράση “οι Γερμανοί είναι φίλοι μας, θέλουν το καλό μας“, όμως στην πραγματική του ζωή πολέμησε με θάρρος δίπλα στους αντιστασιακούς.
Η βιογραφία του
Γεννήθηκε το 1909 στο Κάιρο, από γονείς Αιγυπτιώτες. Το 1932 αποφάσισε να ταξιδέψει στην Ελλάδα για να ακολουθήσει την υποκριτική που ήταν και το όνειρό του. Η εξαιρετική του επίδοση τον οδήγησε στη Σχολή του Εθνικού Θεάτρου όπου και διακρίθηκε.
Η πρώτη του θεατρική εμφάνιση ήρθε μόλις ένα χρόνο μετά, το 1933, στον θίασο της Αλίκης Θεοδωρίδου με το έργο Ευτυχία του Μπέρνσταϊν. Ο Δήμος Σταρένιος από τα πρώτα του βήμα έδειξε ότι του άρεσαν οι σύνθετοι ρόλοι και ερμήνευσε χαρακτήρες με δυναμική προσωπικότητα.
Η καριέρα του εξελίχθηκε με μεγάλη ταχύτητα με τον ίδιο να παίζει σε πολλές ταινίες, δίπλα σε θρυλικές προσωπικότητες του ελληνικού σινεμά, όπως ήταν ο Λάμπρος Κωνσταντάρας.
Ο ρόλος του στην Εθνική Αντίσταση
Αν και έγινε γνωστός για τους ρόλους του ως καταδότης και σύμμαχος των κατακτητών στη πραγματική του ζωή δεν είχε καμία σχέση με τους ρόλους που ενσάρκωσε. Κάτι που δεν είναι ασυνήθιστο στην ζωή των ηθοποιών αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση αυτή η πληροφορία προκαλεί δέος.
Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής ο Σταρένιος συμμετείχε ενεργά στην αντίσταση εναντίον των Γερμανών. Μάλιστα οι αριστερές πεποιθήσεις του τον οδήγησαν πολλές φορές σε επικίνδυνες αποστολές. Μετά την απελευθέρωση ίδρυσε τον ΕΑΜικό θίασο “Ενωμένοι Καλλιτέχνες” προσφέροντες καλλιτεχνική στήριξη στον λαϊκό αγώνα.
Η στάση του απέναντι στον ναζισμό και στον φασισμό και η ενεργή του δράση στον αντιστασιακό αγώνα, τον έκαναν στόχο διώξεων. Όμως παρά τις δυσκολίες ο Σταρένιος έμεινε πιστός στις ιδέες του κάτι που αποτυπώθηκε και μέσα από τους ρόλους του, αφού αναδείκνυε την ανθρώπινη ψυχολογία σε συνθήκες πίεσης.
Η καριέρα του
Ο Δήμος Σταρένιος έπαιξε σε αμέτρητες ταινίες και θεατρικά έργα ενώ κατάφερε να κάνει και διεθνή καριέρα. Ξεχώρισε στο Αμέρικα – Αμέρικα του Ηλία Καζάν το 1963 αλλά και στο Λάθος του Αντώνη Σαμαράκη το 1975, δίπλα στον Μισέλ Πικολί.
Φυσικά άφησε το στίγμα του και στον κινηματογράφο με την ερμηνεία του ως γερο-λαδάς στην μεταφορά του έργου Ο Χριστός ξανασταυρώνεται του Νίκου Καζαντζάκη το 1975 να παραμένει μέχρι και σήμερα αξέχαστη.
Τα τελευταία του χρόνια
Στα τελευταία χρόνια της ζωής του, ο Δήμος Σταρένιος αποσύρθηκε λόγω σοβαρών προβλημάτων υγείας. Ένα εγκεφαλικό επεισόδιο μάλιστα τον ανάγκασε να αφήσει την σκηνή και συχνά παραπονιόταν ότι είχε ξεχαστεί από τον κόσμο του θεάτρου.
Πέθανε στις 23 Οκτωβρίου του 1983 αφήνοντας πίσω του μία σπουδαία καλλιτεχνική κληρονομιά. Ήταν παντρεμένος με την ηθοποιό Νίνα Βαρβέρη με την οποία και συνεργάστηκε σε πολλούς θιάσους. Η ζωή του και το έργο του αποτελούν πηγή έμπνευσης μέχρι και σήμερα.
Όλα τα άρθρα με την μηχανή του χρόνου στο Daddy-Cool.gr
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του άρθρου χωρίς την γραπτή άδεια από τον εκδότη.