Έλενα Τριανταφύλλου
Όταν ένας στρατιώτης αυτοκτόνησε και η σφαίρα που τον σκότωσε πέτυχε κατά λάθος την υπηρέτρια που περνούσε έξω από το δωμάτιο. Η ιστορία από το Κολωνάκι που έγινε αστικός θρύλος.
Η τραγική ιστορία στο Κολωνάκι που με το πέρασμα των χρόνων έγινε αστικός μύθος. Όταν ένας στρατιώτης αποφάσισε να βάλει τέλος στη ζωή του και η σφαίρα που τον σκότωσε, πέτυχε κατά λάθος και την υπηρέτρια που περνούσε εκείνη τη στιγμή έξω από το δωμάτιο.
Μία ιστορία που μέχρι και σήμερα δεν έχουμε ακούσει ή διαβάσει παρόμοιά της. Συνέβη πολλά χρόνια πριν, στο Κολωνάκι και δεν άργησε να πάρει διαστάσεις και να γίνει αστικός θρύλος. Ο στρατιώτης που αποφάσισε να βάλει τέλος στη ζωή του και άθελά του πήρε μαζί του και μία άτυχη υπηρέτρια. Διαβάστε παρακάτω:
Το 1915 στο Κολωνάκι συνέβη κάτι που χρόνια αργότερα θα γινόταν αστικός θρύλος. Ένας στρατιώτης αυτοκτόνησε πυροβολώντας τον εαυτό του με το όπλο του. Όμως αφού η σφαίρα διαπέρασε το σώμα του και τον σκότωσε, στη συνέχεια τρύπησε τη πόρτα του δωματίου του και σκότωσε τυχαία μία γυναίκα που έτυχε να περνά απέξω.
Το σπίτι στην οδό Βουκουρεστίου
Το 1915 λοιπόν δύο γυναίκες από την Ιταλία, οι αδερφές Αλβέρτη νοίκιαζαν το τετραώροφο κτήριο της οδού Βουκουρεστίου 46 στο Κολωνάκι. Κατοικούσαν σε δύο δωμάτια και νοίκιαζαν τα υπόλοιπα. Στις 2 Απριλίου ο στρατιώτης Α.Μ. νοίκιασε ένα δωμάτιο στο ισόγειο.
Ήταν ένας εύπορος ομογενής από την Κωνσταντινούπολη ο οποίος υπηρετούσε τη θητεία του ως γραφέας στο 1ο Σύνταγμα που έδρευε στην Αθήνα. Από τις δύο αδερφές Αλβέρτη η μία είχε κάποιο οφθαλμολογικό πρόβλημα και έμενε κλεισμένη στο δωμάτιό της.
Σύμφωνα λοιπόν με την άλλη αδερφή που νοίκιασε το δωμάτιο, ο Α.Μ. ήταν ένας εύθυμος άνθρωπος και δεν έδειχνε να τον απασχολεί κάτι σοβαρό. Το απόγευμα της 7ης Απριλίου του 1915 η μία αδερφή Αλβέρτη επισκέφθηκε τον στρατιώτη στο δωμάτιό του για να τον ρωτήσει αν χρειάζεται κάτι.
Οι αληθινές ιστορίες πίσω από 5 γυναικοκτονίες στις σειρές 3ος Νόμος και 10η Εντολή
Εκείνη τη στιγμή μία λατέρνα σταμάτησε κάτω από το παράθυρο του δωματίου και η Αλβέρτη ρώτησε τον στρατιώτη αν η μουσική που έπαιζε ήταν βαλς. Αυτός της απάντησε πως ήταν τανγκό και σύμφωνα με τα ρεπορτάζ της εποχής, άρχισε να τραγουδά εύθυμα ακολουθώντας τον σκοπό του τραγουδιού.
Η γυναίκα βγήκε από το δωμάτιο του νοικάρη της και πήγε στο δωμάτιο απέναντι, για να συναντήσει την αδερφή της. Τότε ακούστηκε ένας πυροβολισμός μέσα στο σπίτι.
«Μετ’ ολίγα λεπτά πυροβολισμός αντηχήσας απαισίως μέσα εις την κλειστήν οικίαν κατετρόμαξε τας δύο αδελφάς Αλβέρτη, αίτινες έσπευσαν έξω μη γνωρίζουσαι που ακριβώς έπεσεν ο πυροβολισμός, όστις ηκούσθη προερχόμενος μάλλον από το κλειστόν δωμάτιον του ενοικιαστού στρατιώτου», έγραψε η εφημερίδα «Σκριπ» στις 8 Απριλίου 1915.
Τα άσχημα παιχνίδια της μοίρας
Μόλις οι δύο αδερφές άνοιξαν την πόρτα τους είδαν ακριβώς από πίσω, μέσα στο διάδρομο τη νεαρή υπηρέτρια Μ.Μ από την Τήνο να σφαδάζει μέσα στο αίμα της. Δίπλα της ήταν πεσμένο ένα ποτήρι με γάλα το οποίο το έφερνε στη κυρία της, που έπασχε από το οφθαλμολογικό πρόβλημα.
Και οι δύο αδερφές, άνοιξαν πανικόβλητες την πόρτα του δωματίου του στρατιώτη για να ζητήσουν βοήθεια. Όμως εκεί, αντίκρισαν και τον ίδιο πεσμένο στο πάτωμα και μέσα στα αίματα. Είχε δώσει τέλος στη ζωή του με το πολεμικό του τυφέκιο τύπου Μάνλιχερ.
«Εκ της θέσεως εις ην ευρέθη πεσμένος ο στρατιώτης κι εκ της θέσεως του όπλου φαίνεται ότι ούτος αμέσως αφού η κ. Αλβέρτη απεχώρησε του δωματίου του εστήριξε το μάνλιχερ εις το πάτωμα και διηύθυνε την κάννην προς την κοιλιακήν του χώραν ακουμβών τον ένα πόδα επί της κλίνης, και επίεσε την σκανδάλην.
Η Μαύρη Χήρα που σκότωσε τον διάσημο σχεδιαστή μόδας Maurizio Gucci – Χρόνια μετά ο εκτελεστής σκότωσε τον γιο του πάνω σε καυγά
Η σφαίρα εισελθούσα εκ της δεξιάς πλευράς της κοιλίας εξήλθε δια της αριστεράς και διατρήσας την κλειστήν θύραν, εύρε την τυχαίως διαβαίνουσαν έξωθεν του δωματίου υπηρέτριαν, της οποίας διεπέρασε την κοιλίαν και κατόπιν ενεσφηνώθη εις την παραστάδα της θύρας του δωματίου της κ. Αλβέρτη κειμένου αντίκρυ ακριβώς του δωματίου του στρατιώτου» («Σκριπ» 8η Απριλίου 1915)
Αυτοχειρία και… φόνος εξ’ αμελείας
Ο στρατιώτης είχε αποφασίσει να βάλει τέρμα στη ζωή του σημαδεύοντας τον εαυτό του στο στήθος. Όμως η σφαίρα διαπέρασε την κοιλιά του και τη πόρτα του δωματίου και χτύπησε την υπηρέτρια και πάλι στη κοιλιά, η οποία για κακή της τύχη περνούσε εκείνη τη στιγμή ακριβώς έξω από τη πόρτα του αυτόχειρα.
Όμως η σφαίρα δεν σταμάτησε εκεί. Στη συνέχει καρφώθηκε στην παραστάδα της πόρτας του δωματίου όπου έτυχε να βρίσκονται οι δύο αδερφές. Μάλιστα η μία γυναίκα καθόταν ακριβώς πίσω από την πόρτα κι αν κατάφερνε να τρυπήσει και αυτή τη πόρτα, πιθανών θα υπήρχε κι άλλο θύμα.
Τα δύο θύματα μεταφέρθηκαν σε κρίσιμη κατάσταση στο νοσοκομείο. Η υπηρέτρια πήγε στον Ευαγγελισμό και ο στρατιώτης στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο, στους πρόποδες του Λυκαβηττού, κοντά στο σημερινό Πάρκο Ελευθερίας.
Οι σύγχρονες Μήδειες: Οι ιστορίες δύο γυναικών στην Ελλάδα που σκότωσαν τα βρέφη τους 11 και 6 μηνών
Πρώτος άφησε την τελευταία του πνοή ο αυτόχειρας και λίγο αργότερα το θύμα του. Η υπόθεση φυσικά ήταν πρωτοφανής και προκάλεσε το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης.
«Την ήσυχον αριστοκρατικήν συνοικίαν του Κολωνακίου συνετάραξε χθες το απόγευμα περί την 5 μ.μ. τραγικόν δράμα πλημμυρίσαν τους εξώστας, τα παράθυρα, τας αυλοθύρας, τους δρόμους από κόσμον και δώσαν αιτίαν συζητήσεως και σχολίων και εκφράσεων οίκτου και συμπαθείας των οικοκυρών δια τα θύματα….».(«Σκριπ» 8η Απριλίου 1915)
Την αστυνομική έρευνα ανέλαβαν δύο χωροφύλακες, ένας ανθυπομοίραχος και ένας ενωμοτάρχης. Ανέκριναν τις αδελφές Αλβέρτη και ερεύνησαν το δωμάτιο του στρατιώτη. Εκεί βρήκαν δύο επιστολές, μία προς τον αδελφό του και την άλλη προς τον γαμπρό του, όπου τους δήλωνε ότι θα αυτοκτονούσε.
“Με ξεφτίλισε” – Η μητέρα που έριξε δηλητήριο στις φακές και σκότωσε την 21χρονη έγκυο κόρη της
Δεν αποκάλυπτε τους λόγους, αν και στο γαμπρό του έγραφε ότι θα έκανε το απονενοημένο διάβημα «δια τους λόγους τους οποίους γνωρίζουν εκείνοι» όπως αναφέρει η εφημερίδα «Σκριπ».
Οι δύο άνδρες στην ανάκρισή τους από την αστυνομία δήλωσαν ότι δεν ήξεραν γιατί αυτοκτόνησε ο στρατιώτης. Η «Ακροπόλις» της 8ης Απριλίου 1915 αναφέρει ότι ο πατέρας του στρατιώτη, που ήταν πλούσιος ομογενής, θεωρούσε ότι ο γιος του στην Αθήνα διήγαγε έκλυτο βίο.
Έτσι κανόνισε ο λοχαγός του να είναι πολύ αυστηρός μαζί του και να τον τιμωρεί με το παραμικρό. Πίστευε ότι με τον τρόπο αυτό θα τον «έστρωνε». Επιπλέον, στο ίδιο πλαίσιο είχε κόψει στο γιο του το μηναίο επίδομα που του έστελνε ενώ υπηρετούσε στο ελληνικό στρατό.
6+1 φορές που δολοφόνοι έθαψαν τα θύματά τους αλλά ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον – Εγκλήματα που σόκαραν το πανελλήνιο
Σύμφωνα με την εφημερίδα αυτοί ήταν οι λόγοι που οδήγησαν τον στρατιώτη στην αυτοχειρία. Oι αστυνομικοί κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι αυτοπυροβολήθηκε και η σφαίρα στη συνέχεια χτύπησε τυχαία τη νεαρή υπηρέτρια. Απέκλεισαν κάθε περίπτωση ο στρατιώτης να την πυροβόλησε πρώτα και στη συνέχεια να αυτοκτόνησε.
Δημοσιογράφος της εφημερίδας «Σκριπ» πήγε στο κτήριο όπου είχε συμβεί το τραγικό συμβάν και ανέφερε ότι: «Εις την οικίαν του δράματος μετέβημεν καθ’ ην ώρα η αστυνομική αρχή ερευνήσασα το δωμάτιον εκλείδωσε και εσφράγισε τα πράγματα του αυτόχειρος (…).
Την δε σφαίραν..είδομεν βαθέως εσφηνωμένην εις την παραστάδα του δωματίου της κυρίας Αλβέρτη. Ολίγα χιλιοστά αριστερώτερα εάν πήγαινεν αύτη θα είχομεν και άλλο θύμα της διότι μέσα εις το δωμάτιον της όπισθεν της θύρας εκάθητο η κ. Αλβέρτη.
Η κατά συρροή δολοφόνος που δολοφόνησε πάνω από 400 βρέφη και άλλαξε τους νόμους για τις υιοθεσίες
Η κυρία Αλβέρτη ομιλούσα άλλοτε ολίγα Ελληνικά χθες τα έχασε και αυτά και κάθε λαλιάν εν γένει. Διετέλει ακόμη υπό το κράτος τοιούτου τρόμου, ώστε ουδέν ηδύνατο να ειπή (…).
Μόνον όταν την διαβεβαιώσαμεν, ψευδώς δυστυχώς, ότι η υπηρέτρια δεν διατρέχει κανένα κίνδυνον συνήλθεν ολίγον και με θρήνους και σπαραγμούς και υπό το κράτος ψυχικής ταραχής μας επανέλαβεν ότι ο νοικάρης της εφαίνετο πολύ εύθυμος και ευχαριστημένος». «Σκριπ» 8η Απριλίου 1915
All photos via: mixanitouxronou.gr
Όλα τα άρθρα με την μηχανή του χρόνου στο Daddy-Cool.gr
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του άρθρου χωρίς την γραπτή άδεια από τον εκδότη.