Νεράντζια φρουϊ γλασέ – τά κυπελάκια τής Κέρκυρας … 🙂 !
Φρουϊ γλασέ μέ νεράντζια τού χωριού μου, από τόν κήπο μας!
Μία υπέροχη ιδέα γιά ν’ απολαύσουμε τό νεράντζι … ! ! !
Τήν συναντάμε κάθε μέρα στό διάβα μας. Στέκεται υπομονετικά στό δρόμο καί μάς χαρίζει πολλά. Ποτέ όμως δέν πέρασε άπ΄ τό νού μας, νά σταθούμε, νά τής μιλήσουμε, νά τήν γνωρίσουμε. Νά γνωρίσουμε κάποιον πού προσφέρει τό χρώμα του, τά άρωμά του, τούς καρπούς του. Άλλοτε νυφούλα στολισμένη καί άλλοτε φορτωμένη μέ τούς καρπούς της. Νεραντζιά … ! ! !
Ένα δέντρο τόσο κοντά μας καί τόσο απόμακρο, γιατί τό θελήσαμε εμείς … Στέκεται ταπεινά στήν άκρη τού δρόμου, δείχνοντας τήν ανωτερότητά της.
Τήν βλέπω κάθε ημέρα στήν άκρη τού κήπου καί τής τραγουδάω τό τραγούδι «Νεραντζούλα». Δέν υπάρχει εποχή πού νά μήν έχει νά μού δώσει κάτι. Θυμάμαι πώς στά ράφια της ή γιαγιά μου πάντα είχε ένα βάζο μέ γλυκό “Νεραντζάκι” ή “Νεράντζι”, γιά τό φίλεμα τού περαστικού καί τό κέρασμα τού επισκέπτη, ή μαρμελάδα.
Ακολουθεί τήν πρόνοια τής φύσης καί πάντα μάς προσφέρει. «Τό καμάρι» μου, έλεγε ή γιαγιά μου.
Είπα νά αλλάξω λίγο καί νά κάνω κάτι διαφορετικό, μία καί δέν συνηθιζόταν στό χωριό.
Οί αλλαγές πού έκανα στή συνταγή είναι δύο:
Τά έβρασα γιά 45 λεπτά αντί 1 ώρα τήν πρώτη φορά, αφού μέ τό σιρόπι τους, τά έβρασα καί άλλες δύο καί δέν τά στέγνωσα στό φούρνο. Τά έβαλα σέ μία σχάρα, τοποθετημένη πάνω σ’ ένα μεγάλο ταψί καί τ’ άφησα γιά 2 ημέρες νά στεγνώσουν καλά καί μετά τά τύλιξα μέ μεμβράνη.
Έγιναν υπέροχα … ! ! !
YΛΙΚΑ:
7 νεράντζια μικρού μεγέθους καί τελείως ώριμα, χωρίς πράσινες κηλίδες
1 κούπα νερό
1 κούπα ζάχαρη
MEΘΟΔΟΣ ΕΚΤΕΛΕΣΗΣ:
Πλένουμε καλά τά νεράντζια σέ καυτό νερό γιατί ή επιφάνειά τους είναι πορώδης καί συγκρατούν σκόνη.
Κόβουμε ένα στρογγυλό κομμάτι στό μίσχο τους, ικανό νά μάς επιτρέψει νά αδειάσουμε αργότερα τό εσωτερικό τους μέ ένα κουταλάκι.
Βάζουμε τά νεράντζια σέ κατσαρόλα μέ νερό πού τά καλύπτει. Βάζουμε νά βράσουν. Από τή στιγμή πού θά έρθει σέ βρασμό τό νερό, χαμηλώνουμε τή φωτιά στό 1 ή 2, σκεπάζουμε μέ καπάκι καί αφήνουμε νά σιγοβράσουν γιά 1 ώρα, ώστε νά μαλακώσει ή φλούδα, νά γίνει διάφανο τό εσωτερικό άσπρο μέρος της καί ή σάρκα νά έχει λιώσει σχεδόν, γιά νά μπορεί νά βγεί εύκολα μέ ένα κουταλάκι.
Βγάλτε τά νεράντζια σέ ένα ταψί νά κρυώσουν, όχι τό ένα πάνω στό άλλο. Όταν μπορείτε νά τά πιάσετε, αδειάστε τή σάρκα τους μέ ένα κουταλάκι, γυρίστε τα ανάποδα – άν μπορείτε πάνω σέ μία σχάρα γιά νά κυκλοφορεί ό αέρας καί νά τά στεγνώσει πιό καλά.
Μπορείτε νά συνεχίσετε τήν ίδια μέρα ή νά τά αφήσετε έτσι γιά τήν επομένη.
Ετοιμάζετε σιρόπι, σέ αναλογία 1 νερό μέ 1 ζάχαρη, ανάλογα μέ τήν ποσότητα τού φρούτου πού φτιάχνετε. Τό σιρόπι θά πρέπει νά καλύπτει τά κυπελάκια. Όταν ή ζάχαρη έχει λιώσει καί τό σιρόπι βράζει ρίξτε μέσα τό φρούτο καί συνεχίστε τό βρασμό σέ μέτρια – χαμηλή φωτιά γιά 30λεπτά.
Σκεπάστε τήν κατσαρόλα μέ τό καπάκι της καί αφήστε τό γλυκό νά κρυώσει μέσα στό σιρόπι. Θά δείτε πώς τό σιρόπι έγινε πιό αραιό, γιατί τό φρούτο άφησε τό νερό πού είχε ρουφήξει από τό αρχικό βράσιμο μέσα στό σιρόπι. Ή πυκνότητα τού σιροπιού είναι ό οδηγός σας γιά νά ξέρετε πόση υγρασία έχει ακόμα μέσα του τό φρούτο. Ένα φρούτο μέ υγρασία θά μουχλιάσει γρήγορα.
Νομίζω ότι τά έβρασα άλλες δύο φορές – μέ τήν ίδια πρακτική – γιά νά έρθει τό σιρόπι στή σωστή πυκνότητα, δεμένο σάν αραιό μέλι. Τότε τά έβγαλα προσεκτικά, σουρώνοντας τό σιρόπι μέσα στή κατσαρόλα, καί τά ακούμπησα μέ τό κομμένο μέρος πρός τά κάτω σέ μία σχάρα – πάνω από ένα ταψί φούρνου γιά νά μαζεύει τίς σταγόνες.
Μπορείτε νά τά αφήσετε νά στεγνώσουν μέσα στό σπίτι, αλλά επειδή δέν μπορείς νά είσαι σίγουρος γιά ό,τι πετάει καί ό,τι φυσάει, προτιμότερο είναι νά τά βάλετε στό φούρνο (40 βαθμούς αέρα) νά στεγνώσουν.
Κόβετε κομμάτια ζελατίνης ή διάφανης μεμβράνης καί τά τυλίγετε, γιά νά διατηρηθούν μαλακά.
ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ … ! ! !
Από τη καταπληκτική σελίδα μαγειρικής Γευστικά Ταξείδια – Delicious Trips
