Είμαι τόσο χαρούμενη που έγινα κατ’ επάγγελμα μαμά από επιλογή.
Μετά από 4 παιδιά δεν κοιτάω το παρελθόν και συνεχίζω μπροστά.
Όμως κάθε τόσο με ρωτάνε τι έκανες δηλαδή όλη μέρα; Μπορεί οι προθέσεις αυτών των ανθρώπων να είναι καλές αλλά εγώ νιώθω το αίμα να μου ανεβαίνει στο κεφάλι.
Ναι , ήμουν σπίτι όλη μέρα και υποτίθεται πως δεν έχω τίποτα σημαντικό να κάνω και κάθομαι όλη μέρα. Ε; Έτσι δεν είναι;
Το ότι τα πιάτα είναι άπλυτα στον νεροχύτη, δεν σημαίνει ότι όλη μέρα καθόμουν επειδή θα είχα κάτι σημαντικότερο.Όλη την ημέρα προσπαθώ να κάνω κάτι και τίποτα δεν ολοκληρώνεται.
Να σας πω τι έκανα όλη μέρα;
6:32-7:02 π.μ: Κλάματα και φωνές ακούγονται από το δωμάτιο των παιδιών μου. Ξυπνάω να αλλάξω το μωρό και να ετοιμάσω τον μεγάλο μου γιο για το σχολείο. Τα άλλα δυο παιδιά μαζί με το μωρό μένουν στο σπίτι μαζί μου επειδή ακόμη δεν πάνε σχολείο.
7:03-9:00 π.μ:Ετοιμάζω πρωινό, πακετάρω το κολατσιό του άνδρα μου. Τα διδυμάκια παίζουν με το φαγητό τους και σκουπίζω το φαγητό που ρίχνουν κάτω.Ψάχνω το τετράδιο του γιου μου που ξαφνικά χάθηκε και δεν θυμάται που το έχει.
9:01-11:55π.μ: Πάω τον γιο μου στο σχολείο και μαζί στο αμάξι έχω τα άλλα τρία μου παιδιά.Γυρνάμε σπίτι, παίζουμε με τα παιδιά μου, φτιάχνουμε τουβλάκια χορεύουμε, τους δίνω κολατσιό και θηλάζω το μωρό.Βάζω το φαγητό στον φούρνο και κοιτάω την ώρα. Πότε πήγε 12; Σε μισή ώρα πρέπει να πάρω τον γιο μου από τον παιδικό σταθμό. Ετοιμαζόμαστε όλοι μαζί μπαίνουμε το αυτοκίνητο και πάμε στον παιδικό.
12:30- 3:45 μ.μ: Παίρνουμε τον γιο μου και πάμε στην παιδική χαρά για να παίξουν όλοι μαζί. Επιστρέφουμε στο σπίτι και βάζω το μωρό για ύπνο. Βάζω στα παιδιά να φάνε και τσιμπάω λίγο από αυτά που άφησαν.Τα διδυμάκια παίζουν μαζί και θέλουν να κάνουμε πάρτι τσαγιού και ο μεγάλος θέλει να δει καρτούν.Συμμαζεύω ξανά την κουζίνα και βάζω ένα πλυντήριο.
4:00μ.μ: Βάζω φαγητό για τον άντρα μου που γυρνάει από την δουλειά,τα παιδιά παίζουν στο δωμάτιο και στα υπόλοιπα δωμάτια ήδη επικρατεί χαμός.Πλένω για τρίτη φορά τα πιάτα για να αδειάσει επιτέλους ο νεροχύτης.Έρχεται ο άντρας μου και τον υποδέχομαι με χαμόγελο.
Μου λέει :Ξεκούραστη φαίνεσαι, ακούω ησυχία. Δεν νομίζω να κουράστηκες!
Χαμογελάω και δεν ξέρω από που να αρχίσω…
