Πολλοί κρίνουν τους γονείς, οι οποίοι είτε χάνουν τα παιδιά τους είτε κατά την επίβλεψή τους μπορεί αυτά να χτυπήσουν. Ωστοσο, ξεχνάμε κάποιες στιγμές κάτι σημαντικό, οτι τα μικρά παιδιά κινούνται πολύ γρήγορα και έτσι διάφορα ατυχήματα μπορούν να συμβούν. Ένα δευτερόλεπτο αρκεί, μια στιγμή αφηρημάδας ώστε να συμβεί το κακό.. Οπότε πριν κρίνουμε κάποιον, πρέπει να σκεφτούμε οτι και εμείς αύριο θα μπορούσαμε να είμαστε στη θέση του.
Διαβάστε λοιπόν 13 τρομακτικές ιστορίες που έχουν συμβεί σε άλλους γονείς και μπορείτε να είστε ευγνώμονες που κάτι τέτοιο δεν έχει συμβεί σε εσάς.
1.) Η στιγμή της τουαλέτας…
“Έκανα μια παραγγελία σε ένα εστιατόριο για να την πάρω πακέτο για το σπίτι, και ο γιος μου καθόταν ακριβώς δίπλα μου. Κοίταξα προς το ταμείο για δύο δευτερόλεπτα για να απαντήσω σε μια ερώτηση, και όταν γύρισα , τρελάθηκα ο τρίχρονος γιος μου είχε εξαφανιστεί. Άρχισα να τρέχω σαν τρελή και να φωνάζω το όνομα του μέσα στο εστιατόριο για περίπου 15 τρομακτικά δευτερόλεπτα μέχρι όπου ένας άντρας βγήκε από την τουαλέτα του εστιατορίου, η οποία ήταν ακριβώς δίπλα στο σημείο όπου περιμέναμε το φαγητό και μου είπε, «ψάχνετε ένα μικρό αγόρι; νομίζω μπήκε μέσα στην τουαλέτα των ανδρών. » Και μετά από λίγο βλέπω τον γιό μου να βγαίνει από τις ανδρικές τουαλέτες και να μου λέει, με ένα μεγάλο χαμόγελο και με πολύ υπερηφάνεια, «μαμά έκανα τσίσαααα μόνος μου!» γρ……… Χρειάζεται μόνο ένα δευτερόλεπτο, από οτι βλέπετε, τίποτα παραπάνω. Κυριολεκτικά ένα δευτερόλεπτο. (Επίσης, ελπίζω να μην με κρίνεται και για το γεγονός οτι εκείνη την ημέρα πήρα φαγητό απ΄έξω και δεν είχα μαγειρέψει…) ”
Δείτε ακόμη: Mανούλες μοιράζονται μαζί μας ιστορίες για τα πιο περίεργα πράγματα που έχουν βρει στα δωμάτια των παιδιών τους
2.) Όταν έχει βραχεί γλιστράει
”Ασχολιόμουν με το 6 μηνών μωρό μου στην πισίνα με την πλάτη μου στο νερό, ενώ η μητέρα μου επέβλεπε το τρίχρονο παιδί μου στην παιδική πισίνα. Είπε στον αδελφό μου να αναλάβει για ένα λεπτό. Το επόμενο πράγμα που όλοι θυμόμαστε, είναι αυτή να είναι στο κάτω μέρος της μεγάλης πισίνας και ένας ναυαγοσώστης να είναι μέσα στο νερό.”
3.) Η στιγμή της εξαφάνισης.
” Ήμουν έγκυος και ζεσταινόμουν τόσο πολύ. Έτσι πήγα σε ένα κατάστημα ρούχων να αγοράσω αμάνικα φανελάκια για εμένα και για το ενός έτους γιό μου που τον είχα μαζί μου εκείνη την ημέρα. Πήγα για μια στιγμή 2 κρεμάστρες μακρυά από το γιό μου και ξαφνικά δεν τον έβρισκα πουθενά. Τρελάθηκα…. Ήταν τα πιο εφιαλτικά 10 δευτερόλεπτα της ζωή μου… Τελικά των βρήκα να κάθεται χαλαρός ενδιάμεσα από τις κρεμάστες με τα πουκάμισα”.
4.) Ο εφιάλτης στα ψώνια των διακοπών
” Είχαμε πάει σε ένα πολυκατάστημα για τα δώρα των διακοπών, ήταν Χριστούγεννα θυμάμαι.. Ο άνδρας μου σχεδόν δίπλα μου και είδα την μικρή μου να πηγαίνει προς αυτόν ( ή έτσι τουλάχιστον νόμιζα…). Όταν τον συνάντησα μετά από 6 λεπτά στο τμήμα με τα χαλιά, είδα κάτι τρομακτικό, το μικρό μου αγγελούδι δεν ήταν μαζί του… Άρχισα τις φωνές, έκλαιγα σαν μανιακή.. δεν μπορούσα να συνέλθω.. Μετά από λίγα λεπτά βρήκαμε την μικρή μου στη μπροστινή πόρτα του καταστήματος να κλαίει”…
Οπότε πριν κρίνουμε κάποιον, πρέπει να σκεφτούμε οτι και εμείς αύριο θα μπορούσαμε να είμαστε στη θέση του.
5.) Η χειρότερη στιγμή στο ζωολογικό κήπο
Είχα πάει με τη μαμά μου και τη μικρή μου στο ζωολογικό κήπο.. Την λυπήθηκα όμως που την είχα δεμένη στο κορότσι της για τόσο πολύ ώρα έτσι αποφάσισα να την αφήσω κάτω. Με το που την άφησα άρχισε να τρέχει.. και ο αρκετός κόσμος που είχε εκείνη την ημέρα ο ζωολογικός δεν ήταν και το καλύτερο πράγμα.. Όλοι αδιαφορούσαν για αυτό που έβλεπαν και ήταν αφοσιωμένοι στα κινήτα τους.. Εγώ έτρεχα σαν παλαβή μέχρι που βρήκα τη μικρή μου. Ήταν τα χειρότερα δευτερόλεπτα της ζωής μου..
6.) Έχασα το παιδί μου μέσα στο σπίτι
” Δεν με νοιάζει τι σκέφτεται ο κόσμος για την ανατροφή των παιδιών μου.. Το μόνο που με νοιάζει είναι τι λέει ο άνδρας μου.. Και ναι κατάφερα και έχασα το παιδί μου μέσα στο σπίτι, αλλά το σπίτι μας δεν το λες και μικρό… Πως τα κατάφερα λέτε ε; Ήταν Χριστούγεννα και είχαμε κάνει διάφορες αλλαγές στο σπίτι για να μπει το χριστουγεννιάτικο δέντρο, κάποια στιγμή συνειδητοποίησα οτι ο μικρός μου δεν ήταν πουθενά. Έψαξα παντού, έτσι ειδοποίησα την αστυνομία και άρχισα να χτυπάω όλες τις πόρτες των γειτόνων μου, για να δω αν τον έχουν δει. Στο τέλος, τον βρήκαμε.. Ο μικρός είχε αποκοιμηθεί κάτω από μια μεγάλη μαξιλάρα που είχαμε μεταξύ του καναπέ και του τοίχου..τώρα το σκεφτόμαστε και γελάμε…”
7.) Η καθαριότητα των πιάτων
”Όσο ο σύζυγος μου έπλενε τα πιάτα, ο μικρός πήγε στο δεύτερο όροφο, κλείδωσε την πόρτα και πήγε και στεκόταν για τουλάχιστον 5 λεπτά, στα κάγκελα του σπιτιού μόνος του.. Το κακό δεν θέλει και πολύ να γίνει΄΄.
8.) Η απομάκρυνση από την εκκλησία
“Στην εκκλησία, έχασα το παιδί μου ,που είναι παιδί με ειδικές ανάγκες. Αν και αυτό, δεν μπορεί να περπατήσει. Σύρθηκε μακρυά, πέρασε μερικά σκαλοπάτια, και νομίζω ότι ήλπιζε να πάει στην παιδική χαρά που ήταν ακριβώς απέναντι. Τώρα θα λέτε τι έκανα εκείνη την ώρα και δεν την είδα που έφυγε; Προσπαθούσα να βγάλω μια χάντρα μέσα από το στόμα του αδελφού της, ώστε να μην πνιγεί. Ο άνδρας μου είχε πάει να πετάξει ένα σκουπίδι. Ωστόσο, μετά από λίγο εκείνη σύρθηκε πάλι πίσω σε εμάς. ”
Δείτε ακόμη: Αληθινές ιστορίες παιδικής φρίκης που προκαλούν Σοκ
9.) Ο εφιαλτικός θηλασμός
“Θήλαζα την δεύτερη κόρη μου, όταν η πρώτη κόρη μου, ηλικίας 3 ετών, κατάφερε και βγήκε από την μπροστινή πόρτα, ενώ δεν είχε ιδέα πως ανοίγει. Άφησα, αμέσως το μωρό μου στην άκρη, και άρχιζα να τρέχω να προλάβω την μικρή… Ευτυχώς την είχε βρεί ο γείτονας μου και την κρατούσε προκειμένου να την φέρει πίσω στο σπίτι. ”
10.) Το πρόβλημα με τα χιόνια
‘ Είχα πάει τα τέσσερα παιδιά μου στο γιατρό και βγήκα κάποια στιγμή έξω να θερμάνω το αυτοκίνητο καθώς έξω είχε χιόνι, ώστε να είναι ζεστό και να μπορούμε να ξεκινήσουμε αμέσως. Είπα στα παιδιά να μπουν μέσα, και ξεκίνησα το αυτοκίνητο. Όταν φτάσαμε σπίτι όμως έλειπε ο τετράχρονος γιός μου. Ρώτησα τα μεγαλύτερα αδέρφια του αν τον έχουν δει και η απάντηση ήταν αρνητική. Τελικά βρήκαμε το μικρό στο γραφείο του γιατρού μέσα στη μεγάλη εσωθερμική φόρμα που είχε ο γιατρός για το χιόνι !
11.) Χαμένος στο πλήθος
Είχα πάει με τα παιδιά μου στις νεροτσουλήθρες και πήγα κάποια στιγμή, να ασφαλίσω την τσάντα μου στο ντουλάπι. Όσο κρατούσα το μωρό μου στα χέρια και προσπαθούσα να βάλω την τσάντα μέσα, όταν γύρισα πίσω, ξαφνικά είδα οτι το παιδί μου έλειπε.. Άρχισα να κλαίω και να τρέχω σαν τρελή μαζί με το μωρό στην αγκαλιά και να φωνάζω το όνομα του παιδιού μου. Το απίστευτο ήταν οτι τον είδα λίγα λεπτά πιο μετά, να τον κρατά από το χέρι μέσα στο πλήθος ένα εξάχρονο αγόρι. Ανακουφίστηκα τόσο πολύ.. Στην συνέχεια, του δίδαξα οτι δεν πρέπει να κάνει ποτέ ξανά την μαμά του να κλάψει”.
12.) Στο ζωολογικό κήπο
Είχαμε πάει με τα παιδιά μας στο ζωολογικό κήπο.. Και τα μικρά θέλανε να πάνε τα δουν την παράσταση με τα πουλιά αλλά εμείς δεν τα αφήσαμε και τους είπαμε να πάνε να παίξουν αλλού. Αλλά ξαφνικά τα μικρά εξαφανίστηκαν από δίπλα μας και τα ψάχναμε για ώρες.. Τελικά τα βρήκαμε μετά το τέλος της παράστασης των πουλιών.. όπου είχαν ξετρυπώσει εκεί και καθόντουσαν με μια άλλη οικογένεια. Τελικά και είδαν την παράσταση με τα πουλιά και μας λαχτάρισαν.
Δείτε ακόμη: Αυτή την ώρα πρέπει να κοιμούνται τα παιδιά για να γίνουν πιο έξυπνα
13.) Το ξεκλείδωμα της πόρτας
”Μπήκα στην τουαλέτα για λίγα δευτερόλεπτα.. και μετά από λίγο ήρθε ο τρίχρονος γιος μου μέσα και μου είπε οτι μια γυναίκα έχει μπει μέσα στο σπίτι και κρατούσε το 11 μηνών παιδί μου. Τα έχασα. ήταν αλήθεια όμως.. Η γυναίκα μου είπε οτι ο τρίχρονος γιος μου άνοιξε την μπροστινή πόρτα και βγήκε έξω στο δρόμο και κόντευε να τον πατήσει με το τσιπ. Έτσι τον έφερε μέσα και είδε το μωρό να κάθεται μόνο του στο καναπέ.. Τελικά μια στιγμή είναι αρκετή ώστε να συμβούν πολλά που δεν έχουμε φανταστεί.”
Πηγή: thestir.cafemom.com
