Η Ελληνίδα μάνα στην παραλία

Η Κάλλια Καστάνη γράφει για τη γυναίκα αυτή που της λες πως θα πας στα καράβια και εκείνη σου απαντά: “αντηλιακό να πάρεις”

Ελληνίδα μάνα» είναι ο γνωστός εκείνος, καταγεγραμμένος, υπερπροστατευτικός, τρομοκρατημένος ανθρωπότυπος, που φύεται με μια ζακέτα στο χέρι. Η Ελληνίδα μάνα γενικώς, είναι ένα δράμα – η Ελληνίδα μάνα στην ελληνική παραλία, είναι τραγωδία. Γενικώς και ειδικώς στις ακόλουθες τέσσερις κατηγορίες. Και σε όλες τις πιθανές παραλλαγές τους.!(Το κείμενο είναι χιουμοριστικο!)

Η ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗ

Φιλοσοφία της είναι πως το καλοκαιρινό μπάνιο, είναι ένα project ανάλογο της μετακίνησης των αμερικανικών στρατευμάτων στο Αφγανιστάν – με δυό λόγια, κάτι που πρέπει να φέρει εις πέρας, με ακρίβεια, ταχύτητα και χωρίς απώλειες.

Ποια είναι : Θα τη γνωρίσεις αμέσως γιατί συνήθως καταφτάνει κάθιδρη, σέρνοντας ένα παιδί από κάθε χέρι και λυγίζοντας κάτω από το βάρος μιας τεράστιας τσάντας, όπου με θαυμαστή δεξιοτεχνία Χουντίνι έχει καταφέρει να στριμώξει: τέσσερις πετσέτες, οκτώ μαγιό, 47 αντιηλιακά (προσώπου, σώματος, μαλλιών, ενυδατικό με make-up, αντιρυτιδική κ.λπ) εσώρουχα για όλους και ισάριθμες αλλαξιές, γυαλιά, καπέλα, σωσίβια, μπρατσάκια, βιβλία, περιοδικά, ηλεκτρονικά, σάντουιτς, πορτοκαλάδες, φρέσκα φρούτα, νερά, θερμός , μωρομάντηλα, παιχνίδια, κουβαδάκια, βατραχοπέδιλα, μάσκες, νεροπίστολα και ένα πλήρες φαρμακείο. Για κάθε ενδεχόμενο.

Βeach time : Συνήθως κάτω από την ομπρέλα – μέχρι να αλείψει παιδιά, να φουσκώσει μπρατσάκια, να γδύσει, να ξεπλύνει, να ταϊσει, να ξαναλείψει, να ποτίσει, να καθαρίσει πόδια από την άμμο, να ξεπλύνει πάλι, να αλλάξει, να ντύσει, να μαζέψει και να τα βάλει όλα μέσα, ίσα που προλαβαίνει να κάνει μια βουτιά.

Φράση κλειδί : «Μιχαλάκη, βγες μωρό μου από τη θάλασσα, είναι ώρα να φας».

Φράση- απειλή : «Ρε μαμά, που έβαλες την μπάλα μου ; Δεν τη βρίσκω! Ε, μην μου πεις πως ξέχασες την μπάλα μου!»

H ΚΛΑΣΙΚΗ – DRAMA QUEEN

Αυτήν ξέρουμε, αυτήν αγαπάμε – να μισούμε.

Ποια είναι : Δεν κολυμπάει, πλατσουρίζει. Φοβάται τα πάντα – τη θάλασσα, την άμμο, τα φύκια, τα βράχια, τα ψάρια, τα χταπόδια, τα καλαμαράκια και τα καλαμάκια του καφέ – διότι όλα μπορεί να είναι φορείς μικροβίων ή σκηνικό φριχτών ατυχημάτων. Δεν εννοεί να πληρώνει ποτέ (σ.σ. ούτε καν στην οργανωμένη παραλία), διότι είναι οικονόμα και κουμανταδόρισα, εξ’ού και κουβαλάει μαζί της ομπρέλες, καρπούζια, κεφτέδες, και τάπερ με γεμιστά από το σπίτι. Κρίσιμη λεπτομέρεια : η επικοινωνία με τους γόνους της γίνεται πάντα με ουρλιαχτά και σε μια υψισυχνότητα, ελάχιστα ανεκτή στο ανθρώπινο αυτί.

Βeach time : Όρθια, στα ρηχά, με το ένα χέρι στη μέση και το άλλο πάνω από τα μάτια, για να κόβει την αντηλιά και να βλέπει μακρύτερα, ώστε να προλάβει την καταστροφή.

Φράση κλειδί : «Μην πας μακριά, να σε βλέπω», «Κολύμπα, θα κρυώσεις», «Μην κάνεις βουτιές, θα σου ΄ρθει εμετός», «Μιχαλλλλλληηηηηη, βγες αμέσως έξω», «Μιχάλλλλληηηηηηη, έλα, φαϊ», «Ρίξε μια πετσέτα, θα καείς», «Άλλαξε μαγιό, θα πονέσει η κοιλιά σου», «Μη βουτήξεις τώρα, μόλις έφαγες», «Μιχάλλλληηηηη, έλα, βγες να στεγνώσεις, φεύγουμε». «Δεν ακούς παιδί μου ; Φεύγουμε!» «Μιχάλλληηηηηηηη! Αλίμονό σου αν έρθω εκεί!» (σ.σ. Δεν πάει).

Φράση απειλή : «4 ευρώ η ομπρέλα, και 3 η ξαπλώστρα».

Η FASHIONISTA

Πιστεύει πως η ομορφιά θα σώσει τον κόσμο. Και πως τα μαγιό μπραζίλιαν είναι υπερεκτιμημένα. Ε, αυτό.

Ποια είναι : Αυτή που θα εμφανιστεί μετά τη μια το μεσημέρι στην παραλία, διότι έχει φάει όλο το πρωί προσπαθώντας να σετάρει μαγιό- σανδάλι – καπέλο – γυαλί – beachwear για τέσσερα άτομα. Kαι μετά να βάλει κρέμες, υδατικές, λάδι μαλλιών, λιπ, να περάσει βάση, μάσκαρα, ένα μπότοξ, μια βαφή, μια λιποκυτταριδική, εεεε, περνάει η ώρα….

Beach time : Στην ξαπλώστρα – άντε και μέχρι το μπαρ, για να δει και να την δουν ή ως την καμπίνα για να αλλάξει και να βάλει το δεύτερο μαγιό.

Φράση κλειδί : «Παίξε εδώ κοντά, και κοίτα μη λερωθείς». «Μην μου βρέχεις τα μαλλιά, χθες πήγα κομμωτήριο», «Το μεσημέρι λέω να μη φάμε, να τσιμπήσουμε κανά φρουτάκι», «Μην κάνεις βουτιές, κολύμπα να πέσουν οι κοιλιές», «Εγώ, στην ηλικία σου….»

Φράση απειλή : «Νομίζω πως μόλις έσπασα ένα νύχι»

Η ΖΕΝ

Το motto της είναι πως “life is a beach” – και επίσης η ζωή είναι μικρή για να είναι θλιβερή. Ή αλλιώς, «χαλλλαρά».

Ποια είναι : Είναι η μάνα που δεν θα ανησυχήσει ποτέ και δεν θα σηκωθεί από τη θέση της για κανένα λόγο, παρεκτός, αν το ένα από τα παιδιά της παγιδεύσει με εκρηκτικά μέρος του αιγιαλού και το άλλο βγάλει λέπια, αρχίσει αιφνιδίως να φτύνει βατράχια ή πέσει από τα βράχια, σπάσει το πόδι/χέρι/κεφάλι του και απαιτηθεί η παρουσία της, κατά τη μεταφορά στο Παίδων, με το ασθενοφόρο. (Κούφια η ώρα…). Για όλα τα άλλα, έχει ο Θεός.

Beach time : Στην ξαπλώστρα – στον ήλιο, με κατεβασμένες τις τιράντες του μαγιό, για να κάνει ομοιόμορφο μαύρισμα – με ένα βιβλίο/ περιοδικό στο χέρι ή απασχολημένη, σε ατέλειωτο gossip recap στο κινητό.

Φράση κλειδί : «Αααα, εδώ είσαι ;» «Αααα, δεν πήρα άλλη πετσέτα, δεν πειράζει, κάτσε όρθιος, θα στεγνώσεις». «Ααααα. δεν έχω φέρει τίποτα, θες να σου πάρω ένα τοστ;» «Ααααα, κάηκες, θυμήσου σπίτι να βάλουμε γιαούρτι» «Παιδάκια είναι κυρία μου, θα παίξουν, θα τρέξουν, θα πετάξουν και καμιά πετρούλα – ε, τι να κάνουμε, να τα σκοτώσουμε;»

Φράση απειλή : «Βλέπεις πουθενά το παιδί;»

Εαν σας αρεσε κοινοποιηστε το με το μαγικο κουμπακι του facebook κατω απο την αναρτηση