Έλα να σου πω λίγο Υπουργέ

Χρήστος Πασχαλίδης

Ένα γράμμα γροθιά στο στομάχι προς τον Υπουργό Παιδείας, για τα νέα μέτρα που σήκωσαν θύελλες αντιδράσεων.Μια μητέρα συγκλονίζει με τα λόγια της και περιγράφει την σκληρή πραγματικότητα και τα αναπάντητα ερωτήματα που προκαλούνται από τις αποφάσεις του Υπουργείου Παιδείας.Αξίζει να το διαβάσετε!

Γιατί μου ευτελίζεις κι άλλο το δικαίωμα του παιδιού μου στην Παιδεία;
Γιατί βαφτίζεις την τσίπικη απόφαση σου, την φτηνιάρικη και μπακαλίστικη ως «εκσυγχρονιστική»;
Δεν σου φτάνει που μου εξευτέλισαν την Υγεία;

Είμαι εργαζόμενη μητέρα. Ζω μόνη μακριά από τους γονείς μου και έχω ένα παιδί. Με πικρία ευγνωμονώ τον Θεό γι αυτό, γιατί αν είχα κι άλλο δεν θα ήξερα τι να κάνω.

Βοήθεια δεν έχω από πουθενά. Για νταντά ούτε λόγος. Παππούδες και γιαγιάδες σε κατάθλιψη, ναι Υπουργέ, όχι από αυτήν της πολυτελείας που μαστίζει ξεπεσμένα σελέμπριτυς και ανταγωνιστικά γκόλντεν.  Aπό την άλλη την αληθινή. Του να μην έχεις περίσσευμα να δώσεις ένα χαρτζιλίκι στο εγγόνι σου. Την άλλη; την άλλη; Εκείνη που κάνεις πως δεν θυμάσαι τις γιορτές ή προτιμάς να κάνεις πως λείπεις αντί να πας με άδεια χέρια στη γιορτή ή με κάποια σαβούρα από τα κινέζικα..

Από τα 1.050 μου ευρώ Υπουργέ, τα 600 τα δίνω για δάνειο κατοικίας. (Είδες θράσος που τόλμησα να θέλω το δικό μου σπίτι πληρώνοντας το με τα λεφτά μου αντί να τα δίνω σε ενοίκιο;). Δεν έχω καθυστερήσει ούτε μια φορά τη δόση γιατί μου τα παίρνουν απευθείας από τον μισθό.

Με τα άλλα 450 ευρώ μην τα ρωτάς. Ζω βίο έκφυλο και σκανδαλώδη. Παρακαλάω να μην αρρωστήσω ψωνίζω τα απαραίτητα στο σούπερ μάρκετ και τα μαλλιά μου τα βάφω μόνη  μου. Το παιδί μου δεν πάει μπαλέτο, ξένη γλώσσα, βιολί ή πιάνο. Γιατί άλλωστε; Τι τα χρειάζεται αυτά ένα παιδί. Αυτά είναι πολυτέλειες και αριστοκρατισμοί.

Από τη δουλειά μου, στην άλλη άκρη της πόλης, σχολάω στις 3 το μεσημέρι και το παιδί μου το έπαιρνα στις 4.15 από το ολοήμερο.

Κάθε μέρα μια δασκάλα με περίμενε στωικά στην καγκελόπορτα που θυμίζει φυλακή.

Το έπαιρνα όμως ταισμένο, χαρούμενο, διαβασμένο και κυρίως γεμάτο ενθουσιασμό για το μεγάλο σχολείο. Πολλές φορές μου έλεγε στο αυτοκίνητο καθ οδόν για το σπίτι γα τα μαγικά μαθήματα. Έτσι τα λέμε εμείς γιατί τα αγαπάμε. Νιώθαμε πολυπράγμονες κα τυχεροί. Πληροφορική, Εικαστικά, Αγγλικά και Γερμανικά (είναι ακόμα πολύ απλά), Θεατρική Αγωγή, Μουσική, Ευέλικτη, Φιλαναγνωσία …τα άλλα μας είναι δύσκολα. Θέλουν αποστήθιση.

Ξέχασα να σου πω το παιδί μου είναι δυσλεκτικό και το σχολείο του είναι ένα από αυτά που τώρα εσείς αποκαλείτε πολυτελείας για όλα όσα προσφέρουν στα παιδιά δωρεάν.  Θεωρούσα μεγάλη τύχη που ήταν στην γειτονιά μου ένα τέτοιο σχολείο που έδινε στα παιδιά «το κάτι παραπάνω».

Θα ξέρεις βέβαια πως για τα παιδιά σαν το δικό μου η στείρα γνώση της παπαγαλίας και τα απίστευτα δύσκολα μαθηματικά της Ε’ Δημοτικού αποδεκατίζουν την όποια αυτοεκτίμηση. Θα ξέρεις επίσης πως τα μαθήματα αυτά που εσύ στερείς για να κάνεις οικονομία καλλιεργούν κι άλλες δεξιότητες  και δίνουν περισσότερα εφόδια στη νέα γενιά. Υπουργέ μου αλήθεια ΕΣΥ ΤΩΡΑ ΤΙ ΚΑΤΑΡΓΕΙΣ ΑΚΡΙΒΩΣ;

Το δικαίωμα στην μάθηση; Τις ώρες των ειδικοτήτων, τα ολοήμερα γενικώς; (αν όχι φέτος του χρόνου;). Τους χιλιάδες εκπαιδευτικούς ειδικοτήτων που είναι έτσι κι αλλιώς σε καθεστώς ομηρίας ως αναπληρωτές;

Άκου λίγο να σου πω. Θα έπρεπε Υπουργέ, να φροντίσεις να εξασφαλίσεις κι άλλα τέτοια σχολεία στους μαθητές των νεόπτωχων ελλήνων. Όχι να τα εξισώσεις προς τα κάτω κάνοντας κάποιους κηφήνες να πανηγυρίζουν.  Πάντα σεβόμουν αυτούς που προσέφεραν ειδικότερες γνώσεις στο παιδί μου. Γνώσεις που εγώ δεν έχω και δεν είχα καμιά δυνατότητα να πληρώσω για να μάθει.

Θα υποκλινόμουν σε όποιον υπουργό, όποιας κυβέρνησης έδινε αυτή την ευκαιρία σε όλα τα παιδιά και όχι μόνο σε 1.100 σχολεία. Θα σεβόμουν ακόμα και έναν απελπισμένο Υπουργό που θα είχε το θάρρος να πει την αλήθεια: «ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΛΕΦΤΑ ΝΑ ΠΡΟΣΛΑΒΟΥΜΕ ΦΕΤΟΣ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΔΙΑΤΑΡΑΧΤΕΙ Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΚΙ ΑΛΛΟ ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΜΕ ΝΑ ΜΗΝ ΠΡΟΒΟΥΜΕ ΣΕ ΝΕΕΣ ΠΡΟΣΛΉΨΕΙΣ ..ΓΙΑ ΟΣΟ.»

Αντ΄ αυτού, εσύ εξισώνεις τα διευρυμένου ωραρίου σχολεία με τα άλλα γυρνώντας το σχολείο πίσω δεκαετίες, μιλώντας για σχολεία δυο ταχυτήτων και στρέφοντας και πάλι τους γονείς εναντίον των εκπαιδευτικών. Κι αντί να φτάσεις την 5η ταχύτητα να φορτσάρει η νέα γενιά ταυτόχρονα σε όλα τα σχολεία της χώρας, τα βάζεις όλα στη 2η.

Έτσι φαντάζομαι πως του χρόνου το παιδί μου θα σχολάει στις 13:15 μετά από ένα στείρο πρόγραμμα και στο ολοήμερο μια που δεν θα υπάρχουν οι ειδικότητες θα βλέπει παιδικές ταινίες και θα κάνει αντιγραφή ή θα ζαβλακώνεται στο προαύλιο.

-ΟΚ!

Κοιμήσου τώρα Υπουργέ μου.

Μια μέρα θα σε ξυπνήσουν ιαχές και δεν θα είναι επευφημίες. Θα είναι τα ζαβλακωμένα παιδιά στα οποία εσύ στερείς το δικαίωμα στην καλύτερη εκπαίδευση. Θα είναι οι υπερχρεωμένοι γονείς από τους φόρους ενός κράτους που δεν μπορεί να προσφέρει Τ Ι Π Ο Τ Α ΠΙΑ  και τις απαιτήσεις της παραπαιδείας. Τελευταίοι στην λιτανεία θα είναι οι θυμωμένες πριγκίπισσες και τα βασιλόπουλα γιατί  οι δικοί τους βασιλείς, οι γονείς που τους μεγάλωσαν, θυμίζουν όλο και περισσότερο πίνακες τους Μουνχ με τα μάτια βαθουλωμένες κόγχες.

Κοιμήσου εσύ  Υπουργέ μου και η τύχη σου δουλεύει.

themamagers