Σήμερα θα μοιραστούμε μαζί σας 15 ιστορίες που αποδεικνύουν την αξία των γιαγιάδων μας στην ζωή μας.
Γεννήθηκα τελευταία στην οικογένεια και μετά από πάρα πολλά χρόνια. Παρόλα αυτά η γιαγιά μου πρόλαβε να με μεγαλώσει μέχρι τα 5 μου χρόνια. Μετά την έχασα. Από την άλλη η γιαγιά που είχα από την πλευρά της μαμάς μου, έμενε Θεσσαλονίκη, οπότε πέρα από τις διακοπές δεν την έβλεπα όλο τον υπόλοιπο χρόνο.
Από μικρή λοιπόν θυμάμαι ότι μου είχε λείψει η αίσθηση να έχω γιαγιά. Να με χαρτζιλικώνει, να μου δίνει να φάω κρυφά, να μην καταλαβαίνει την ηλικία μου και να μου συμπεριφέρεται σαν μ@ρο. Γι’ αυτό συγκινούμε πάντα όταν βλέπω ή ακούω ιστορίες για γιαγιάδες.
Δείτε ακόμα Μπορώ να κοιμηθώ στην γιαγιά σήμερα Αφιερωμένο στην γιαγιά μας που δεν είναι πια εδώ
Το σημερινό άρθρο λοιπόν μιλάει ακριβώς γι’ αυτό. Χρήστες του internet μοιράστηκαν μαζί μας μερικές φωτογραφίες από τις γιαγιάδες τους και οι συγκινητικές ή και λίγο…αστείες ιστορίες τους, θα σε κάνουν να δακρύσεις. Διαβάστε παρακάτω:
“Όταν ήμουν μικρός μου άρεσε πολύ ο Μπομπ Σφουγγαράκης. Έτσι, τώρα που μεγάλωσα η γιαγιά μου, αποφάσισε να μου βάλει αυτό το χαλί στο δωμάτιό μου”
Όπως είπαμε και πιο πάνω οι γιαγιάδες στις περισσότερες των περιπτώσεων, αρνούνται να αντιληφθούν ότι μεγαλώσαμε. Μπορεί να έχεις φτάσει 30 χρονών και να της έχεις κάνει πλέον δισέγγονα, όμως για εκείνη θα είσαι πάντα το μ@ρο της.
” Η γιαγιά της συζύγου μου, κάθε φορά που πάει σούπερ μάρκετ, θέλει να μας αγοράζει πράγματα. Της ζητήσαμε λοιπόν να μας φέρει κρεμμύδια και κάποια ξινή κρέμα και αυτό που μας έφερε μας έκανε να γελάσουμε πολύ”
«Η γιαγιά μου έβαλε παπούτσια Build-a-Bear στην κòρη μου, νομίζοντας ότι τα παπούτσια ήταν δικά της. Δεν μπορώ να σταματήσω να γελάω. “
Δείτε ακόμα 19 φωτογραφίες που θα σας θυμίσουν το σπίτι της γιαγιάς
“Το αυτοκίνητο της γιαγιάς μου κυρίες και κύριοι”
Μπορεί να είναι γιαγιά όμως δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να είναι και μοντέρνα. Το αυτοκίνητο της γιαγιάς, που βλέπουμε στην παρακάτω φωτογραφία, δεν μπορεί να πει κανείς ότι περνάει απαρατήρητο.
“Η γιαγιά του καθενός έχει ένα μπολ από αυτά χωρίς λόγο.”
Όχι μόνο τα έχουν όμως σίγουρα θα τις ακούσεις να παραπονιούνται έστω και μία φορά την εβδομάδα, ότι σκονίζονται εύκολα και δεν μπορεί μία ζωή να τα καθαρίζει.
“Είχα ξεχάσει τις πιτζάμες μου στο σπίτι, όμως η γιαγιά μου, μου είπε ότι είχε κάτι που θα μπορούσα να φορέσω”.
“Έλα τώρα βρε παιδί μου, μεταξύ μας είμαστε σίγα”. Η αλήθεια είναι ότι οι γιαγιάδες πολλές φορές δεν καταλαβαίνουν γιατί πιανόμαστε τόσο πολύ από…μικροπράγματα, όπως το να σου δίνει το νυχτικό της για το βράδυ, ενώ είσαι αγòρι και δεν έχουμε 1890.
“Η γάτα μου συνάντησε τη γιαγιά μου για πρώτη φορά. Η φωτογραφία τραβήχτηκε 10 δευτερόλεπτα αφού γνωρίστηκαν. “
Νομίζουμε πως μία δυνατή φιλία έχει ξεκινήσει να αναπτύσσεται. Επίσης, πόσο μεγάλη είναι αυτή η γάτα; Το παρατήρησε κανείς;
«Η γιαγιά της φίλης μου πίστευε ότι το iPad ήταν σανίδα κοπής»
Επίσης πιστεύουν ότι οι υπολογιστές καθαρίζουν με μπόλικο… άζαξ και ότι για να πατήσεις την οθόνη αφής, πρέπει να βάλεις όλη σου τη δύναμη πάνω στην οθόνη. Σαν να να θέλεις να σπρώξεις την οθόνη προς τα μέσα, ένα πράγμα. Γι’ αυτό τις αγαπάμε.
“Η γιαγιά μου, μου έκανε δώρο για τα Χριστούγεννα”
Νομίζαμε ότι μόνο στην Ελλάδα οι γιαγιάδες έχουν μία εμμονή με τα σεμεδάκια. Δεν ξέραμε ότι αποτελούσε παγκόσμιο φαινόμενο.
“Η γιαγιά μου κέντησε μία φωτογραφία μου από το 1989”
Είναι να μην τις αγαπάς μετά; Δεν γίνεται!
«Η κòρη μου, έδωσε ταμπλέτες στη γιαγιά της. Αυτό είδα όταν πήγα για επίσκεψη. “
«Είπα στη γιαγιά μου ότι ήμουν πεινασμένος και 20 λεπτά αργότερα …»
Και φυσικά θα τα φας όλα αυτά και μη σου πω ότι θα σου φτιάξει και επιπλέον πράγματα σε περίπτωση που μπορείς ακόμη να σηκωθείς από την καρέκλα.
«Είπα στη γιαγιά μου ότι μου άρεσαν τα παπούτσια της, οπότε βγήκε και μου πήρε ένα αντίστοιχο ζευγάρι! Κλαίω!”
Υπέροχη γιαγιάκα φυσικά και δε θα άφηνε το εγγόνι της παραπονεμένο. Γι’ αυτό τις αγαπάμε. Προτιμούν να μην έχουν αυτές παρά να μην έχεις εσύ και αυτό είναι ο ορισμός της ανιδιοτέλειας.
“Τελικά καταφέραμε να φέρουμε την γιαγιά στο σπίτι και να μείνει μαζί μας και έφερε όλη της την…πραμάτεια από το γηροκομείο”.
Οι γιαγιάδες έχουν ένα μικρό κατοχικό σύνδρομο σε όλες τις χώρες και δεν τις αδικούμε. Αν λοιπόν δικαιούνται να έχουν μία μαρμελάδα κι ένα βούτυρο δεν πρόκειται να το χαρίσουν σε κανέναν. Είναι δικό τους!
«Μπαίνω στο δωμάτιο και βλέπω ότι ο γιòς μου προσπαθεί να ξύσει κάτι στο σημειωματάριό του με ένα στυλό. Βλέποντας τον τρόμο στα μάτια μου, η γιαγιά μου λέει: «Μην ανησυχείς, αυτό το στυλό δεν γράφει πια. Θα το πετάξω μετά ».
Μπόνους:
– Πάω για φαγητό στην γιαγιά μου. – Απόλαυσε το γεύμα σου. – ΚΛΑΙΩ.
All photos via: brightside.me
Διαβάστε όλα τα άρθρα για τις σχέσεις στο Daddy-Cool.gr
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του άρθρου χωρίς την γραπτή άδεια από τον εκδότη.
