Όλα τα παιδιά λατρεύουν να κοιμούνται στο σπίτι της γιαγιάς τους. Για τα παιδιά το να κοιμούνται στο σπίτι της γιαγιάς είναι σαν μία μικρή απόδραση από την καθημερινότητα.
Σαν μικρές διακοπές που μόνο τα παιδιά μπορούν να έχουν όποια μέρα του χρόνου επιθυμούν. Στο σπίτι της γιαγιάς τα πράγματα είναι διαφορετικά. Στο σπίτι της γιαγιάς το φαγητό είναι πιο νόστιμο, η αγκαλιά της πιο ζεστή και ίσως να μας αφήσει να κοιμηθούμε και λίγο πιο αργά από ότι η μαμά και ο μπαμπάς.
Θυμόμαστε την δική μας γιαγιά. Που είχε πάντα χρόνο να ακούσει τις ανησυχίες μας. Που μας έπαιρνε στην αγκαλιά της και μας έλεγε παραμύθια. Που όταν μεγαλώσαμε λίγο ακόμη τα παραμύθια έγιναν πραγματικότητα και μας έλεγε ιστορίες από τα νιάτα της.
Δείτε ακόμα Μου έχουν λείψει μυρωδιές που μόνο με την καρδιά μπορείς να τις μυρίσεις…
Πολλές από τις ιστορίες που τώρα τις βιώνουμε μερικές σημαντικές διαφορές. Και ίσως αντιγράφουμε τον τρόπο που έλυσε εκείνη το δικό της πρόβλημα. Η γιαγιά είναι η δεύτερη μάνα κάθε παιδιού. Μία πιο συγκαταβατική μάνα. Μία πιο καλή μάνα που μερικές φορές μοιάζει με την καλή νεράιδα του παραμυθιού.
Όμως στην πραγματικότητα δεν είναι νεράιδα. Είναι άνθρωπος. Και όπως κάθε άνθρωπος, κάποια στιγμή φεύγει από αυτόν τον κόσμο. Μεγαλώνουμε, κι όμως ακόμη την σκεφτόμαστε και μας λείπει. Και ίσως μερικοί από εμάς πλέον να έχουμε τα δικά μας παιδιά. Και να ζητάνε τα παιδιά μας αυτό που ζητούσαμε εμείς στην ηλικία τους.
“Μπορώ να κοιμηθώ σήμερα στην γιαγιά;” . Μέσα από την προσωπική του σελίδα στο Facebook o ψυχολόγος Δημήτριος Ι. Πετρούνιας, μοιράστηκε μαζί μας ένα κείμενο που τον συγκίνησε πολύ και που μας συγκίνησε κι εμάς άλλο τόσο. Γιατί μέσα σε αυτό το κείμενο διαβάσαμε τις δικές μας σκέψεις για την γιαγιά μας που δεν είναι πια εδώ. Διαβάστε παρακάτω:
Δείτε ακόμα 19 φωτογραφίες που θα σας θυμίσουν το σπίτι της γιαγιάς
′′ Μαμά, μπορώ να κοιμηθώ στη γιαγιά απόψε?”
Άκουσα στο αυτοκίνητο, σήμερα το πρωί. Όταν κατάφερα να γυρίσω, να δω το παιδί μου, με έκανε να γυρίσω πίσω στο παρελθόν, με μία μόνο πρόταση. Δεν ήταν πλέον κοντά μου.
Ταξίδεψε μακριά. Πότε πέρασε ο χρόνος και μας έκανε ενήλικες γεμάτους βαρετές προτεραιότητες; Αγωνιζόμαστε κάθε μέρα, για κάτι που δεν είμαστε καν σίγουροι ότι θέλουμε πραγματικά. Όταν στην πραγματικότητα, το σπίτι της γιαγιάς, είναι αυτό που όλοι χρειάζονται για να είναι ευτυχισμένοι.
Το σπίτι της γιαγιάς, είναι όπου τα χέρια του ρολογιού κάνουν διακοπές μαζί μας και τα λεπτά αξεπέραστα, περνάνε.
Το σπίτι της γιαγιάς είναι όπου ένα απλό ζυμαρικό και σπιτικό ψωμί φαίνεται να έχει διαφορετικές γεύσεις, νόστιμο.
Δείτε ακόμα Το σπίτι του παππού και της γιαγιάς είναι γεμάτο αναμνήσεις
Το σπίτι της γιαγιάς είναι όπου ένα αθώο απόγευμα, μπορεί να διαρκέσει για μια αιωνιότητα παιχνιδιών και φαντασιώσεων.
Το σπίτι της γιαγιάς είναι όπου τα ντουλάπια κρύβουν παλιά ρούχα και μυστήρια εργαλεία.
Το σπίτι της γιαγιάς είναι εκεί που τα κλειστά κουτιά γίνονται στήθος μυστικών θησαυρών, έτοιμα να ξεσκεπαστούν.
Το σπίτι της γιαγιάς είναι όπου τα παιχνίδια σπάνια έρχονται έτοιμα, εφευρέθηκαν επί τόπου.
Το σπίτι της γιαγιάς, είναι εκεί όπου όλα είναι μυστηριωδώς δυνατά, η μαγεία συμβαίνει και χωρίς ανησυχίες. Το σπίτι της γιαγιάς είναι όπου βρίσκουμε τα απομεινάρια της παιδικής ηλικίας των γονιών μας και την αρχή της ζωής μας.
Δείτε ακόμα Μέχρι να μας χωρίσει ο θάνατoς: 9 φωτογραφίες ηλικιωμένων ζευγαριών που μας έκαναν να δακρύσουμε
Το σπίτι της γιαγιάς, εσωτερικά, είναι η διεύθυνση της βαθύτερης στοργής μας, όπου όλα επιτρέπονται. Αυτή η πολυτέλεια δεν μου ανήκει πλέον-δυστυχώς-θα ζει μαζί μου, μόνο στις αναμνήσεις.
Ακόμα κι έτσι, αν μπορούσα να κάνω μια παραγγελία τώρα, οποιαδήποτε παραγγελία όλων των παραγγελιών στον κόσμο, θα παραγγείλα το ίδιο πράγμα. ′′ Μπορώ να κοιμηθώ στη γιαγιά απόψε?”
Από ανδρεας διακοπαναγιωτης
Photo via: imginn.com
Διαβάστε όλες τα άρθρα για τις σχέσεις στο Daddy-Cool.gr
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του άρθρου χωρίς την γραπτή άδεια από τον εκδότη.
