Ένα κοριτσάκι οκτώ χρονών πέθανε στην Υεμένη την πρώτη νύχτα του γάμου της, από εσωτερικά σεξουαλικά τραύματα. Οι οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων ζητούν τη σύλληψη του συζύγου της, ο οποίος ήταν πέντε φορές μεγαλύτερος από την ηλικία της(40 ετών).
Το Al Nahar, στο Λίβανο, ανέφερε ότι ο θάνατος συνέβη στην περιοχή της φυλής των Hardh στη βορειοδυτική Υεμένη, η οποία συνορεύει με τη Σαουδική Αραβία. Αυτό φέρνει στο προσκήνιο ακόμη μια φορά την ήδη υπάρχουσα κατάσταση των αναγκαστικών γάμων παιδιών στη Μέση Ανατολή.
“Σύμφωνα με το Ταμείο Πληθυσμού των Ηνωμένων Εθνών για τον Πληθυσμό (UNFPA), μεταξύ 2011 και 2020, περισσότερα από 140 εκατομμύρια κορίτσια θα ντυθούν νύφες. Επιπλέον, από τα 140 εκατομμύρια κορίτσια που θα παντρευτούν πριν από την ηλικία των 18, τα 50 εκατομμύρια θα είναι κάτω από την ηλικία των 15. ”
Έχει αναφερθεί ότι πάνω από το ένα τέταρτο των νεαρών κοριτσιών της Υεμένης έχουν παντρευτεί πριν από την ηλικία των 15 ετών. Όχι μόνο χάνουν την πρόσβαση στην υγεία και την εκπαίδευση, αλλά αυτές ”οι νύφες” συνήθως υποβάλλονται σε σωματική, συναισθηματική και σεξουαλική βία κατά την διάρκεια των αναγκαστικών γάμων τους.
Ένα από τα κύρια προβλήματα είναι ότι δεν υπάρχει επί του παρόντος καμία συνεπής συνθήκη που θα καθιερώσει τον ορισμό του «παιδιού» και τα δικαιώματα του και το όριο ηλικίας γάμου,όπως έχει συμφωνηθεί σε όλο τον κόσμο. Αυτό αφήνει διάφορες ερμηνείες εντός των χωρών και ελάχιστη προστασία για τα ανήλικα κορίτσια.
Η καθιέρωση αυτού του ορίου ηλικίας είναι μεταξύ των κορυφαίων προτεραιοτήτων των ομάδων, όπως Η ΣΑΔ, που ήταν υπεύθυνη για τη δημοσίευση της έκθεσης 54 σελίδων «Πώς επιτρέπετε να παντρεύονται μικρά κορίτσια ;» , που τεκμηριώνει την δια βίου βλάβη κοριτσιών που αναγκάζονται να παντρευτούν σε νεαρή ηλικία . Οι περισσότερες οργανώσεις για το όριο ηλικίας γάμου, συμφωνούν ότι τα 18 χρόνια θα πρέπει να είναι η νόμιμη ηλικία γάμου.
Τον Φεβρουάριο του 2009, ένας νόμος δημιουργήθηκε στην Υεμένη που καθορίζε το ελάχιστο όριο ηλικίας για το γάμο στα 17έτη. Δυστυχώς, καταργήθηκε μετά την παρέμβαση των πιο συντηρητικών νομοθετών που τον έκριναν ως αντι-ισλαμικό.
