Λένα Γατσή
Τα βρέφη μπορούν να μείνουν με τις μητέρες τους για λίγους μήνες, ανάλογα με τη χώρα και τον κανονισμό της φυλακής, όμως η απομάκρυνση είναι αναπόφευκτη και τραυματική.
Ήθελα καιρό να γράψω αυτό το άρθρο και όλο το ανέβαλα…Είναι πολύ δύσκολο να περιγράψεις τα αισθήματα, τις συνθήκες διαβίωσης ενός έγκλειστου ανθρώπου αν δε το έχεις ζήσει. Αφορμή για να ξεκινήσω ήταν μια επιστολή που διάβασα μιας πρώην Ελληνίδας φυλακισμένης στο terminal119. Ένα απόσπασμα από την επιστολή αναφέρει συγκεκριμένα:
“Κάποιες φορές φυλακίζονται γυναίκες έγκυες κι έτσι περνούν όλο τον καιρό της εγκυμοσύνης μέσα στις φυλακές, χωρίς ιατρική παρακολούθηση, χωρίς τις απαιτούμενες εξετάσεις. Για μια γυναίκα η περίοδος της εγκυμοσύνης είναι από τις πιο ενδιαφέρουσες στη ζωή της, η κρατούμενη όμως δεν έχει τη πολυτέλεια να τη ζήσει το ίδιο. Γεννάνε σαν κρατούμενες, μπορούν να έχουν τα μωρά τους για κάποιο διάστημα μαζί τους, όμως τι θα μπορούσαν να τους προσφέρουν σ’ ένα τέτοιο απάνθρωπο περιβάλλον;”
Η διάσημη φωτογράφος Jane Evelyn Atwood επισκέφτηκε πάνω από 40 φύλακές σε 12 χώρες κατά τη διάρκεια μιας δεκαετίας!Κατέγραψε της εμπειρίες της στο βιβλίο too much time και έβγαλε εκατοντάδες φωτογραφίες που μπορείτε να τις βρείτε στο https://prisonphotography.org
Μερικές από τις φωτογραφίες της:
Πάτρα: Οι πρώτες φωτογραφίες της Ρούλας Πισπιρίγκου μέσα από την φυλακή
Στο Woman and Prison μια ιστοσελίδα που δημιουργήθηκε για να δει και το ευρύ κοινό τις εμπειρίες των γυναικών από τη φυλακή, η Kebby Warner μιλάει για τη δική της εγκυμοσύνη σε μια φυλακή στις Ηνωμένες Πολιτείες. Για το πώς την αντιμετώπιζαν κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, του τοκετού και μετά, όταν της πήραν το παιδί. Ακολουθεί απόσπασμα στο οποίο περιγράφει την κατάσταση που επικρατούσε:
“Κατά τη διάρκεια του τοκετού κανείς δεν επιτρέπεται να βρίσκεται στην αίθουσα. Η οικογένειά μου δεν ήξερε καν ότι με είχαν πιάσει οι πόνοι και το έμαθε μόνο αφ’ ότου βγήκα από το νοσοκομείο. Αυτές τις τρεις ημέρες κάποιες από τις φύλακες έμειναν στο δωμάτιο, ωστόσο σεβάστηκαν την εντολή των νοσοκόμων, όταν τους ζήτησαν να βγουν έξω.
Έχω ακούσει ανατριχιαστικές ιστορίες με αλυσοδεμένες γυναίκες κατά τη διάρκεια της γέννας. Είμαι τόσο ευγνώμων που δεν έζησα κάτι τέτοιο. Οι περισσότερες νοσοκόμες με αντιμετώπισαν σαν άνθρωπο και όχι σαν κρατούμενη.”
Στο Women and Prison μπορείτε να βρείτε και άλλες μαρτυρίες γυναικών σχετικά με το πώς μεγαλώνουν τα παιδιά στη φυλακή και τους διάφορους τρόπους με τους οποίους μια φυλακισμένη μητέρα επηρεάζει το παιδί της. Παρακάτω, θα δείτε μερικές συγκλονιστικές φωτογραφίες που είδα στο businessinsider. Ένα ρεπορτάζ που έγινε από το πρακτορείο reuters σε γυναικείες φυλακές όλου του κόσμου!
Φυλακή στο Περού ,επιτρέπει στις γυναίκες να μένουν με τα παιδιά μέχρι 3 χρονών
Φυλακή στο Ελ Σαλβαδόρ
300 μητέρες μένουν με τα παιδιά τους μέχρι να γίνουν 5 ετών
Κρατούμενη στο Μπουένος Άιρες
πηγες:https://terminal119archive.wordpress.com https://el.globalvoicesonline.org https://prisonphotography.org
Μου δημιουργήθηκαν πολλά ερωτηματικά…Έχουμε τελικά όλοι οι άνθρωποι τα ίδια δικαιώματα; Μπορεί το γεγονός ότι κάποια θα γίνει ή είναι μητέρα να την εξαιρεί από τον νόμο; Πώς νιώθουν άραγε αυτές οι μητέρες που κυοφορούν και γεννούν ένα παιδί στη φυλακή; Πώς νιώθουν αυτά τα παιδιά που μεγαλώνουν πίσω από τα σίδερα; Τι θα απογίνουν μεγαλώνοντας; Θα ήθελα και τη δική σας γνώμη.