Οι ψυχολόγοι συμβουλεύουν και προειδοποιούν τους γονείς, ότι οι χειρισμοί που θα έχουν απέναντι στα παιδιά τους καθώς και τα παιδικά βιώματα που θα ζήσουν ή τα παιδικά τραύματα που θα βιώσουν, μπορεί να παίξουν καθοριστικό ρόλο στη ζωή τους ως ενήλικες.
Η αλήθεια είναι ότι όλοι μας έχουμε τα ψυχολογικά μας. Αν κάτσουμε και αναλύσουμε μια ημέρα αυτά τα ψυχολογικά, θα διαπιστώσουμε ότι τα περισσότερα από αυτά, δημιουργήθηκαν από την παιδική ηλικία. Η παιδική ηλικία, μπορεί να είναι η πιο ανέμελη εποχή για κάθε άνθρωπο, όμως τα βιώματα της, θα μας συντροφεύουν μια ζωή.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, τα παιδικά τραύματα δεν ξεπερνιούνται το ίδιο εύκολα, με τις “πληγές” που αποκτά ένας άνθρωπος μετά την ενηλικίωσή του. Ποιοι είναι οι λόγοι που συμβαίνει αυτό; Θα διαβάσετε παρακάτω:
Οι άνθρωποι με παιδικά τραύματα αργούν να τα αναγνωρίσουν!
Τα παιδιά έχουν την τάση να εμπιστεύονται απόλυτα τους γονείς τους, ακόμη και όταν οι γονείς είναι παράλογοι. Έτσι, για πολλά χρόνια, όσο άρρωστη κι αν είναι η οικογένεια που μεγαλώνουν, στα μάτια των παιδιών φαντάζει φυσιολογική.
Ένα παιδί είναι σε θέση να αντιληφθεί ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με την οικογένειά του, είτε όταν απομακρυνθεί από αυτό το περιβάλλον, είτε όταν δημιουργήσει δική του οικογένεια.
Ακόμη και στις περιπτώσεις που σαν ενήλικος, διαπιστώσει ότι η οικογένειά του οφείλεται για τα ψυχικά του τραύματα, πριν αποκτήσει την δική του οικογένεια, η διαπίστωση δε θα γίνει, προτού κλείσει τα 18.
Δείτε ακόμα Τα παιδιά δεν μπορούν να καλύψουν τα κενά σου & να διορθώσουν τα προβλήματα στον γάμο σου!
Τα προβλήματα που έχουν σαν “μεγάλοι” καλύπτουν το πραγματικό πρόβλημα.
Δεν είναι λίγοι οι άνθρωποι, που για να αντιμετωπίσουν τα ψυχολογικά τους προβλήματα ξεκίνησαν τις καταχρήσεις. Όταν ένας άνθρωπος έρχεται αντιμέτωπος με τον εθισμό, φυσικά δεν έχει μυαλό να σκεφτεί την ριζά του προβλήματος ή ακόμη και την αντιμετώπισή του.
Ακόμη και εκείνοι που δεν είναι εθισμένοι όμως, δυσκολεύονται να αντιληφθούν τον λόγο που για παράδειγμα είναι πολύ ανασφαλείς με τους ανθρώπους. Η ανασφάλεια τους, έρχεται να καλύψει τις σκέψεις τους και λίγοι καταφέρνουν να σκεφτούν ότι “οι γονείς μου δεν με έκαναν ποτέ να νιώσω ασφάλεια, οπότε την αναζητώ από φιλικές και ερwτικες σχέσεις” .
Γενικότερα η ζωή των ενηλίκων είναι γεμάτη προβλήματα και άγχος. Ο τρόπος που διαχειριζόμαστε τις καταστάσεις που προκύπτουν, φανερώνει τον τρόπο που μεγαλώσαμε ως επί το πλείστον. Επειδή η ζωή των ενηλίκων προχωρά γρήγορα όμως σχεδόν κανείς από εμάς δεν έχει τον χρόνο να φιλτράρει τις πράξεις του και να τις σκεφτεί σε βάθος.
Το τραύμα μπορεί να αλλάξει την δομή του εγκεφάλου
Έρευνες που πραγματοποιήθηκαν το 2012 από το Brown University έδειξαν ότι μια τραυματική εμπειρία των παιδικών χρόνων μπορεί να επηρεάσει γονιδιακά τον εγκέφαλο. Για παράδειγμα αν ένα παιδί έχει πέσει θύμα κακoποίησης ή έχασε τον έναν του γονιό, τότε τα γονίδια που επηρεάζουν το στρες, αλλάζουν.
Αυτό μπορεί να κάνει το παιδί πιο ευάλωτο στην ανάπτυξη κατάθλιψης και στην εκδήλωση διαταραχών άγχους.
Τραύματα που προκαλούνται από αλλαγές στον εγκέφαλο, έχουν συνδεθεί με μειωμένη ικανότητα του ατόμου να μετριάσει τις αρνητικές παρορμήσεις.
Το παιδικό τραύμα μπορεί επίσης να επηρεάσει τους νευροδιαβιβαστές του εγκεφάλου, ενισχύοντας την ανταμοιβή που νιώθει κάποιος όταν χρησιμοποιεί ναρκωτικά ή αλκοόλ και κάνοντας πιο πιθανή την εξάρτηση.
Αυτές οι νέες ανακαλύψεις υπογραμμίζουν τις δυσκολίες να ξεπεραστεί το παιδικό τραύμα, αλλά επίσης χτίζουν το δρόμο για στοχευμένες θεραπείες και φάρμακα.
Δύσκολα επιστρέφεις σε ένα δύσκολο παρελθόν.
Το να αντιμετωπίζεις τους “δαίμονες” σου δεν ήταν ποτέ μια εύκολη υπόθεση. Οι άνθρωποι με παιδικά τραύματα πρέπει να βρουν το κουράγιο να ξανά γυρίσουν πίσω νοητικά, σε στιγμές που τους προκάλεσαν πόνο και άγχος. Αυτό δεν είναι εύκολη υπόθεση. Χρειάζεται την στήριξη των ανθρώπων που αγαπούν.
Η ανακούφιση πρέπει να έρθει από τον άνθρωπο που έχει τα παιδικά τραύματα και όχι από αυτόν που του τα δημιούργησε.
Υπάρχουν άνθρωποι που κατάφεραν να αποσπάσουν ένα “συγγνώμη” κι ένα “λυπάμα锨από τους ανθρώπους που τους προκάλεσαν οποιοδήποτε παιδικό τραύμα. Δυστυχώς όμως αυτοί οι άνθρωποι είναι μειοψηφία. Η αλήθεια είναι πως όσοι έχουν παιδικά τραύματα αναζητούν την ανακούφιση και την εξιλέωση μέσα από την παραδοχή των λαθών που έκαναν αυτοί που τους τα δημιούργησαν.
Η πικρή και δύσκολη αλήθεια όμως, είναι ότι ένα παιδικό τραύμα ανακουφίζεται και διορθώνεται μόνο όταν εσύ που το έχεις, καταφέρεις να το αντιμετωπίσεις και να μην το αφήνεις άλλο να επηρεάζει την ζωή σου. Οι άνθρωποι που το δημιούργησαν μπορεί να μην είναι πλέον στη ζωή.
Μπορεί να ζουν, όμως να μην θεωρούν ότι έκαναν κάτι λάθος. Η δική τους άποψη για το θέμα δεν πρέπει να σε επηρεάζει άλλο. Αρκετά τους άφησες να κάνουν κουμάντο στις σκέψεις και στις πράξεις σου. Εσύ είσαι υπεύθυνος για τον εαυτό σου κι εσύ πρέπει να επουλώσεις τις πληγές σου.
Αυτός είναι και ο λόγος που οι άνθρωποι με παιδικά τραύματα, δυσκολεύονται να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα και δεν θέλουν μερικές φορές, να μπουν στη διαδικασία να το κάνουν. Φοβούνται να σταθούν στα πόδια τους. Δεν είναι και εύκολο άλλωστε. Θέλουν την στήριξη ειδικών ψυχολόγων και αγαπημένων ανθρώπων που εμπιστεύονται.
Είναι ανασφαλείς
Όπως αναφέραμε και πιο πάνω οι άνθρωποι που έχουν παιδικά τραύματα, αναζητούν άλλους ανθρώπους να τους καλύψουν τα κενά. Οι άνθρωποι με παιδικά τραύματα μπορεί σε πολλές περιπτώσεις να έχουν εξάρτηση με φίλους ή ερwτικούς συντρόφους.
Δυσκολεύονται να μείνουν μόνοι τους και νιώθουν ότι έχουν ανάγκη πάντα κάποιον άλλον να τους καλύψει τα κενά, να τους ανεβάσει την διάθεση και την αυτοπεποίθηση.
Δεν ακούν τα συναισθήματά τους!
Οι άνθρωποι με παιδικά τραύματα έχουν μάθει να παραγκωνίζουν τα αρνητικά συναισθήματα για να καταφέρουν να επιβιώσουν. Από ένα σημείο και μετά αυτά τα συναισθήματα, φαινομενικά σταματούν να υπάρχουν. Όμως, πάντα υποβόσκουν και θα υπάρξει αυτή η φορά, που θα εκραγούν και θα έρθουν απότομα στην επιφάνεια.
Μπορούν τα παιδικά τραύματα να θεραπευτούν;
Τα παιδιά πιστεύουν όλα τα πράγματα που τους λένε για τον εαυτό τους. Αν αυτά τα πράγματα είναι αρνητικά-ότι δηλαδή είναι άχρηστα, τεμπέλικα, ηλίθια, άσχημα, μια αποτυχία ή ποτέ δεν θα τους υπολογίσουν τόσο όσο σε σχέση με τα αδέρφια τους- μπορεί να τα αφήσει τόσο ανάξια για μια καλύτερη ζωή όσο και ανίκανα να αλλάξουν.
Ενώ κάθε ένα από αυτά τα σενάρια αμφισβητεί τη θεραπεία, κανένα δεν την απαγορεύει.
Ενώ κάθε ένα από αυτά τα σενάρια αμφισβητεί τη θεραπεία, κανένα δεν την απαγορεύει. Για πολλούς ανθρώπους, η θεραπεία μπορεί να βελτιώσει σημαντικά την ποιότητα της ζωής ανάμεσά τους, με προσεγγίσεις όπως όπως η γνωσιακή-συμπεριφορική θεραπεία.
Αυτες οι προσεγγίσεις μπορούν να αλλάξουν τις αρνητικές σκέψεις και η μέθοδος EMDR, μια μορφή ψυχοθεραπείας που μπορεί να βοηθήσει ένα άτομο να ανακτήσει, επεξεργαστεί και να επιλύσει τραύματα του παρελθόντος.
Πρόσθετες τεχνικές και φάρμακα βρίσκονται στον ορίζοντα, όσο η έρευνα αυξάνει την κατανόηση των επιδράσεων του τραύματος για το μυαλό και το σώμα. Μπορεί μια μέρα, για παράδειγμα, να είναι σε θέση να εμποδίσει απλά κακές αναμνήσεις που σχετίζονται με το τραύμα, προτείνει η έρευνα.
Επίσης, είναι ενθαρρυντικό ότι οι ψυχολόγοι ερευνητές και οι θεραπευτές φθάνουν στο σημείο να καταλάβουν ότι υπάρχει μια μικρή «θετική» επένδυση των αρνητικών εμπειριών: Μερικές φορές μπορεί να ενισχύσουν την ανθεκτικότητα.
Μπορεί να μεταφέρουν ένα άσχημο βάρος από το παρελθόν που βαραίνει ένα πρόσωπο, αλλά μπορεί επίσης να τα δυναμώσει.
Photo cover via: Pinterest
