Από την αγκαλιά της μητέρας, σ’ένα νέο κόσμο γεμάτο φίλους- Είσαι άραγε έτοιμη γιαυτό το βήμα;

daddy cool team

Κάποτε ήταν το μωράκι σου… ίσα που περπάταγε και μίλαγε και εσύ έπρεπε πάντα να τρέχεις από πίσω του, να το προσέχεις μη χτυπήσει, να το παίρνεις αγκαλιά, να το ταΐζεις… Και όλα αυτά επειδή ήταν μικρό και ανήμπορο και χρειαζόταν τη μητέρα του συνεχώς κοντά του.

Αλλά όχι πια…τώρα μπορεί και να περπατήσει μόνο του, και να φάει μόνο του και να κάνει ένα σωρό πράγματα μόνο του. Τώρα χρειάζεται και φίλους, όχι μόνο τη μητέρα του…Θέλει να παίξει, να τρέξει, να κάνει παρέες και να περνάει καλά… Είσαι λοιπόν έτοιμη για ένα τέτοιο βήμα στη ζωή σας; Είναι άραγε το παιδί σου;

Σύμφωνα λοιπόν με το thessalonikiartsandculture.gr, βάζει την τσάντα του, παίρνει το παγουρίνο του και στέκεται σοβαρό στην πόρτα. Σε κοιτάζει. Το κοιτάζεις κι εσύ. Σου απλώνει το χέρι…

Δείτε ακόμα: Τα πιο συνηθισμένα λάθη που, κάνουμε εμείς οι γονείς όταν θεωρούμε ότι ένα παιδί είναι εύκολος αντίπαλος!

’’Έλα, μαμά…’’

’’Μήπως είναι πιο έτοιμο από μένα;’’ αναρωτιέσαι. Απλώνεις κι εσύ το χέρι σου και ξεκινάτε. Αυτή τη φορά για μία βόλτα διαφορετική. Μια βόλτα σ’ έναν κόσμο χωρίς μαμά. Θεέ μου, τι βάρβαρος κόσμος…

Φτάνετε στο σχολείο. Υπάρχει ένα μούδιασμα. Λογικό. Μωρό είναι ακόμη. Κι εσύ η δυνατή μαμά που τα καταφέρνεις όλα, που έχεις βάλει τις ανάγκες σου στην άκρη, που μοιράστηκες όλη σου τη ζωή μ’ αυτό το πλάσμα, που.., που.., που…είσαι έτοιμη να σηκώσεις θρήνο γοερό.

Ηρέμησε. Απέναντι σου έχεις τη χαμογελαστή ιδιοκτήτρια παιδικού σταθμού που ετοιμάζεται ν΄αρπάξει το παιδί μέσα απ’ τα χέρα σου. Έτσι είναι το σωστό. Ηρεμήστε κυρία μου, θα έρθει μόνο του το παιδί κι εγώ θα φύγω. Δικαιούμαστε και οι δύο μία ήπια προσαρμογή.

Δείτε ακόμα: Τι χρειάζονται τα Σαββατοκύριακα τα παιδιά που πηγαίνουν στον παιδικό σταθμό

Κι έρχεται η στιγμή που φεύγει. Τα χέρια σου άδεια πια. Άραγε, θα το προσέχουν όπως εγώ; Κι αν πέσει; Κι αν κάποιο άλλο παιδάκι το πληγώσει; Αν, αν, αν… Η πόρτα κλείνει πίσω σου. Εκκωφαντικός στ’ αυτιά σου αυτός ο ήχος. Φεύγεις, όπως έφυγε κι εκείνο από την αγκαλιά σου, έτοιμο να κάνει τα βήματά του στον αληθινό κόσμο.

Τι βήματα όμως να κάνεις σ’ αυτόν τον κόσμο που ολοένα στενεύει; Μήπως γίνεται κι αλλιώς; Άσε το παιδί σου κι ευχήσου ν’ ανθίσει. Ευχήσου να του επιτρέψουν οι συνθήκες ώστε να βγάλει προς τα έξω αυτό που έχει στην ψυχή του. Ευχήσου να κάνει βήματα σ’ έναν ασφαλέστερο και καλύτερο αυριανό κόσμο. Ευχήσου να βρει το φως και να νικήσει τα σκοτάδια του.

Ευχήσου να είναι ευτυχισμένο. Μακριά από εσένα και δίπλα σ’ εσένα.

Γράφει η Ελένη Λάμπου

Με πληροφορίες από thessalonikiartsandculture.gr

• back to school
• μαμα
• παιδι
• σχολειο