Τα σχολεία ξεκίνησαν, οι μαθητές γύρισαν πίσω στα θρανία, και ετοιμάζονται να περάσουν μία δημιουργική σχολική χρονιά, γεμάτη νέες γνώσεις, νέες ανακαλύψεις και νέους στόχους.
Και ο καθένας εύχεται με τον δικό του τρόπο καλή σχολική χρονιά σε αυτά τα παιδιά, όπως και ο κύριος Δημήτρης Αντωνίου, που θέλει να δώσει έμφαση στο πόσο σημαντικό είναι να μην λαμβάνουν τα παιδιά σκέτες, ξερές γνώσεις εγκυκλοπαιδικές, αλλά να αναπτύσσεται παράλληλα η φαντασία τους, η δημιουργικότητά τους και η περιέργειά τους για ανακάλυψη του κόσμου.
Πως όμως θα γίνει αυτό; Και τι διαφορές παρατηρούνται σε σχέση με τη δική του εποχή;
Δεν μπορώ να ευχηθώ ΤΕΤΟΙΑ καλή χρονιά
Με θυμάμαι να ζωγραφίζω και να έρχονται θυμωμένοι οι καθηγητές και να μου σκίζουν τη ζωγραφιά επειδή δεν τους άκουγα.
Με θυμάμαι να ακούω μουσική ή να μιλάω με τον διπλανό μου και να μας βγάζουν έξω επειδή δεν τους ακούγαμε
Με θυμάμαι να τρέχω στο προαύλιο και να παίζω με τους φίλους μου αντί κατά αγχωμένος να κάνω επανάληψη και στο ‘’απροειδοποίητο’’ τεστ να παίρνω 15 αντί για 20 και να μου λένε ‘’καλά να πάθεις αφού δεν μας άκουγες’’
Με θυμάμαι να πηγαίνω στον λυκειάρχη να παραπονεθώ για αδικίες που συνέβαιναν και να φωνάζει ότι θα πάρω αποβολή αν δεν κάνω ότι μου λένε.
Σήμερα έρχονται όλοι τους και με καμαρώνουν σε ομιλίες ή δράσεις ή παραστάσεις ή σε αγώνες που δίνω για το δίκαιο αλλά ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΙΔΕΑ ότι όλα αυτά γίνονται σήμερα επειδή κάποτε δεν τους άκουγα.
Δεν ενθαρρύνω την επαναστατικότητα χωρίς λόγο. Απλά ονειρεύομαι ένα σχολείο που δεν θα μας λένε στο δημοτικό να γράψουμε μονάχα έκθεση με όσα περάσαμε το καλοκαίρι ΑΛΛΑ να γράψουμε και όσα ονειρευόμαστε για το επόμενο. Να θυμόμαστε λιγότερα και να φανταζόμαστε περισσότερα. Ένα σχολείο που η μουσική ή τα καλλιτεχνικά δεν θα είναι η ώρα του χαβαλέ αλλά ένας υπέροχος κόσμος προς ανακάλυψη. Ένα σχολείο που η γυμναστική θα είναι απ’ τα πιο σημαντικά μαθήματα και όχι η ώρα για επανάληψη για το χιλιοστό απροειδοποίητο διαγώνισμα του μανιακού που τρομοκρατεί τα παιδιά μη τυχόν και δεν γράψουν καλά. Δεν μπορώ να ευχηθώ για ένα τέτοιο σχολείο που τα παιδιά τρέμουν από το άγχος τους για έναν κωλοβαθμό.
Μην παρερμηνευτώ όμως.. το ένα δεν αναιρεί το άλλο… δεν λέω ότι οι γνώσεις δεν είναι χρήσιμες.. φυσικά και είναι.. αλλά από μόνες τους, όχι, δεν αρκούν. Γιατί οι γνώσεις και οι πληροφορίες βγάζουν καλούς επιστήμονες που ‘’ξέρουν’’ τον κόσμο όπως τους διδάχτηκε, τον κόσμο δηλαδή που ήδη έχουμε με όλα τα δεινά που τον βασανίζουν. Εμείς χρειαζόμαστε καλούς ανθρώπους που θα φτιάξουν έναν κόσμο ΚΑΛΥΤΕΡΟ από αυτόν που ήδη ξέρουμε και έχουμε. Εδώ χρειάζεται η φαντασία και το ελεύθερο πνεύμα !
Σε αυτό ΝΑΙ ! ΝΑ ΕΥΧΗΘΩ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ καλή δημιουργική χρονιά ώστε να έρθουν οι υπέροχοι άνθρωποι που τόσο έχουμε ανάγκη
Από το προσωπικό προφίλ στο facebook του κύριου Δημήτρης Αντωνίου
