Τα σχολεία ήταν κλειστά για πολύ καιρό: Ο λόγος που δεν πρέπει να ανησυχείτε για την πρόοδο των παιδιών

daddy cool team

Η έξαρση του κορονοϊού τόσο στη χώρα μας όσο και στις χώρες του εξωτερικού, οδήγησε τους πολίτες σε απαγόρευση κυκλοφορίας και καραντίνα. Φυσικά, τα σχολεία έκλεισαν κι αυτά λίγες μέρες μετά την εκδήλωση των πρώτων κρουσμάτων έτσι ώστε να προστατευθούν τα παιδιά, οι καθηγητές και οι δάσκαλοι.

Τον πρώτο καιρό οι μαθητές είχαν ενθουσιαστεί με την ιδέα των κλειστών σχολείων όπως είναι φυσικό. Με το πέρασμα των ημερών όμως, τόσο οι μαθητές όσο και οι γονείς, ξεκίνησαν να ανησυχούν για την μόρφωση των παιδιών και για τα εκπαιδευτικά κενά που θα αφήσει το κλείσιμο των σχολείων.

Έτσι, η Κυβέρνηση ξεκίνησε την διδασκαλία εξ αποστάσεως που παρόλα τα τεχνικά προβλήματα, φάνηκε πως για λίγο καιρό είχε εξομαλύνει κάπως την κατάσταση. Πλέον, τα παιδιά που δίνουν Πανελλήνιες, μπορούν να πηγαίνουν σχολείο αναγκαστικά, έτσι ώστε να μην χαθούν οι κόποι τόσων μηνών.

Τα παιδιά του Γυμνάσιου και του Λυκείου, δεν έχουν όλη την εβδομάδα μάθημα ενώ τα παιδιά του Δημοτικού, σε λίγες μέρες θα αρχίσουν να πηγαίνουν ξανά στα μαθήματα, μαζί με τα νηπιαγωγεία και τους παιδικούς σταθμούς

Υπάρχουν όμως μερικά τρανταχτά επιχειρήματα, για να σας πείσουμε ότι δεν χρειάζεται να ανησυχείτε και τόσο πολύ για τη μόρφωση των παιδιών σας, αφού αποκτούν τα κατάλληλα εφόδια ακόμη και με τον μη παραδοσιακό τρόπο διδασκαλίας. Διαβάστε παρακάτω:

Φαίνεται λοιπόν πως εδώ και πολλά χρόνια υποστηρίζουν ότι τα παιδιά μαθαίνουν ακόμη και χωρίς να πηγαίνουν σχολείο. Δεν είναι λίγες οι μητέρες που αφού έκλεισαν τα σχολειά προσπάθησαν να αναπληρώσουν τον χαμένο χρόνο, κάνοντας μάθημα με τα παιδιά τους.

Επαναλήψεις στη γλώσσα, επαναλήψεις στον πολλαπλασιασμό ή στην ιστορία μέχρι που οι μέρες περάσαν κι εκείνες οι μητέρες, ένιωσαν πια πολύ εξαντλημένες για να ασχοληθούν και με αυτό. Παρόλα αυτά, δεν χρειάζεται να ανησυχείτε μιας και σύμφωνα με την ψυχολογία, τα παιδιά δεν μαθαίνουν μόνο μέσα από το σχολείο.

Στον βρεφονηπιακό σταθμό, οι δασκάλες ενημερώνουν τους γονείς ότι το ελεύθερο παιχνίδι παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη των παιδιών τόσο σωματικά όσο και νοητικά. Ένα παιδί δεν έχει ανάγκη μόνο το διάβασμα για να μάθει πράγματα.

Έχει ανάγκη να παίξει και να χαλαρώσει μόνο του στο δωμάτιο. Ακόμη και μέσα από το απλό παιχνίδι λοιπόν, τα παιδιά από τα πρώτα τους κιόλας βήματα, μαθαίνουν πράγματα για τον κόσμο, την μαμά, τον μπαμπά, τους φίλους και τις ανθρώπινες σχέσεις γενικότερα, τα αντικείμενα κοκ.

Με έναν τρόπο μαγικό, που δεν μπορούμε να τον καταλάβουμε, κι όμως συμβαίνει! Στην ψυχολογία υπάρχει ένας όρος: «βιωματική μάθηση» και αναφέρεται ακριβώς σε αυτό το ταλέντο του παιδιού. Να μαθαίνει μέσα από τα βιώματα της καθημερινής του ζωής, πράγματα και καταστάσεις που στο σχολείο μπορεί να μην αποκτήσει τον χρόνο να τα μάθει ποτέ.

Γι’ αυτό οι ψυχολόγοι και κάποιοι δάσκαλοι, φωνάζουν εδώ και πολλά χρόνια ότι τα παιδιά έχουν ανάγκη χώρο και χρόνο να ξεκουραστούν και δεν γίνεται όλη τους η μέρα να περιτριγυρίζεται γύρω από βιβλία, διαβάσματα και υποχρεώσεις.

Είχαμε πει και στο παρελθόν ότι τα παιδιά είναι οι μεγαλύτεροι μαχητές της καραντίνας, αφού αν για εμάς είναι δύσκολο μια φορά να μείνουμε κλεισμένοι μέσα στο σπίτι, για εκείνα είναι χίλιες φορές πιο δύσκολο. Δεν είναι σε θέση να καταλάβουν τι συμβαίνει και δεν μπορούν να δουν τον φίλο τους και φυσικά έχουν ενέργεια που δεν ξέρουν πως να την ξεσπάσουν.

Παρόλα αυτά η καραντίνα, μπορεί να τους έκανε καλό όσων αφορά την μάθηση. Ξεκουράστηκε το μυαλό τους και έδωσαν βάση σε πράγματα εξίσου σημαντικά που όμως με τόσες υποχρεώσεις όσο ήταν ανοιχτά τα σχολειά, δεν προλάβαιναν να δώσουν σημασία.

«Κάθε εμπειρία μπορεί να είναι μια ευκαιρία για γνώση –είτε προκύπτει αυθόρμητα στη στιγμή είτε είναι προγραμματισμένη προκειμένου να ανακαλύψει το παιδί τις διαφορετικές διαστάσεις της” , εξηγεί ο δρ. Colin Beard στο βιβλίο του, The Experiential Learning Toolkit. Επίσης, επισημαίνει ότι η εκπαίδευση του παιδιού μπορεί να επιτευχθεί όχι μόνο έξω από τη σχολική αίθουσα αλλά και χωρίς την παρουσία δασκάλου!

Ο δρ. Knud Illeris καθηγητής δια βίου μάθησης στο Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης στη Δανία επισημαίνει ότι οι τρεις πυλώνες μάθησης για τα παιδιά είναι η σκέψη, η αίσθηση και η πράξη και όλα αυτά μπορούν να αναπτυχθούν και μακριά από τις σχολικές αίθουσες.

Το μόνο που πρέπει να κάνουμε είναι να επαναλαμβάνουμε όπου θεωρούμε χρήσιμο τις παρακάτω ερωτήσεις, έτσι ώστε να κάνουμε την μάθηση γι’ αυτά ακόμη πιο εύκολη:

” Τι έγινε όταν…” ή “Πρόσεξες ότι…” ή “Κάτι τέτοιο έχει ξανά συμβεί;” ή “Γιατί πιστεύεις ότι έγινε;” ή “Που αλλού μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε;” . Με αυτές τις ερωτήσεις θα βοηθήσουμε το παιδί να δώσει ακόμη περισσότερη έμφαση σε μια νέα πληροφορία και φυσικά να την κατανοήσει καλύτερα.

Επίσης, μην ξεχνάμε ότι στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, σχεδόν 1.000.000 παιδιά πραγματοποιούν μαθήματα εκτός της σχολικής αίθουσας, έχοντας ειδικούς δάσκαλους ή ακόμη και τους γονείς τους, στην διδασκαλία τους.

Το να παρακολουθουν τα παιδιά μαθήματα χωρίς να πηγαίνουν σχολείο, είναι το νέο εκπαιδευτικό κίνημα, που όσο περνάει ο καιρός βρίσκει όλο και παραπάνω υποστηρικτές. Το κίνημα ονομάζεται unschooling και φαίνεται πως αυτά τα παιδιά, έχουν άριστη πρόοδο τόσο στις γνώσεις όσο και στην επαγγελματική τους αποκατάσταση.

© Απαγορεύεται η αναδημοσίευση χωρίς την γραπτή άδεια του εκδότη

• Εκπαίδευση - Ψυχολογία