“Θεέ μου θέλω να με κάνεις τηλεόραση” . Η συγκινητική έκθεση παιδιού που την διαβάσαμε τυχαία μέσα από την προσωπική σελίδα της Μαρία Αϊβαζίδου, Ψυχολόγος- Παιδοψυχολόγος που μας άγγιξε πολύ! Η ιστορία μιλάει για την έκθεση ενός παιδιού που παρακάλεσε τον Θεό να την κάνει τηλεόραση.
Γιατί ένα παιδί να θέλει να γίνει τηλεόραση; Είναι ένας αστείος συνειρμός ή ένα κρυφό παράπονο; Δυστυχώς στην συγκεκριμένη ιστορία, είναι ένα κρυφό παράπονο. Γιατί οι γονείς του παιδιού, έδιναν περισσότερη σημασία στην τηλεόραση από ότι σε εκείνο.
Δείτε ακόμα Τι πρέπει να προσέξουμε όταν τα παιδιά βλέπουν τηλεόραση; Οδηγίες προς γονείς & εκπαιδευτικούς
Και δυστυχώς πολλοί γονείς μέχρι και σήμερα ακολουθούν το ίδιο παράδειγμα. Μένουμε μπροστά από τα κινητά, τα tablets, τους υπολογιστές και τις τηλεοράσεις και αδιαφορούμε για τα παιδιά μας. Κλεινόμαστε στον εαυτό μας και δεν περνάμε δημιουργικό χρόνο με τα αγγελούδια μας.
Είτε το κάνουμε για δουλειές είτε για προσωπική ευχαρίστηση, οι οθόνες σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να μας “κλέβουν” χρόνο από τα παιδιά μας. Ακόμη κι αν πιστεύουμε ότι αυτό δεν επηρεάζει την ψυχολογία τους, την επηρεάζει.
Κι εμείς φυσικά, θέλουμε η ψυχική τους υγεία να είναι το ίδιο καλή με την σωματική. Αξίζει περισσότερο η αγαπημένη μας σειρά στη τηλεόραση ή μερικά σχόλια κάτω από τις φωτογραφίες μας, από την ευτυχία των παιδιών μας; Νομίζουμε πως όχι. Κι αν δεν έχετε πειστεί ακόμη, διαβάστε το παρακάτω κείμενο και θα αλλάξετε γνώμη.
Πως μοιάζει η αδιαφορία των γονιών που δείχνουν περισσότερη σημασία στη τηλεόραση από ότι στο παιδί, μέσα από τα μάτια, του ίδιου του παιδιού. Διαβάστε παρακάτω:
Μια φορά κι έναν καιρό…
ήταν ένα μικρό παιδάκι….
Του ζητήθηκε από την δασκάλα του να γράψει μια έκθεση με τίτλο:
«Τί να ζητήσω απ’ τον Θεό».
… «Θεέ μου….
απόψε σου ζητάω κάτι που το θέλω πάρα πολύ.
Θέλω να με κάνεις τηλεόραση!
Θέλω να πάρω τη θέση της τηλεόρασης
που είναι στο σπίτι μου.
Να έχω το δικό μου χώρο.
Να έχω την οικογένειά μου γύρω από μένα.
Να με παίρνουν στα σοβαρά όταν μιλάω.
Θέλω να είμαι το κέντρο της προσοχής
και να με ακούνε οι άλλοι χωρίς διακοπές ή ερωτήσεις.
Θέλω να έχω την ίδια φροντίδα που έχει η τηλεόραση όταν δεν λειτουργεί…
Όταν είμαι τηλεόραση,
θα μου κάνει παρέα ο μπαμπάς μου όταν έρχεται σπίτι από τη δουλειά, ακόμα κι αν είναι κουρασμένος.
Και θέλω τη μαμά μου να με κοιτάζει όταν είναι λυπημένη και στενοχωρημένη, αντί να με αγνοεί.
Θέλω τ’ αδέλφια μου να μαλώνουν για το ποιος θα περνάει ώρες μαζί μου.
Θέλω να νοιώθω ότι η οικογένειά μου αφήνει τα πάντα στην άκρη, πότε – πότε, μόνο για να περάσει λίγο χρόνο με μένα.
Α, και το τελευταίο!!!!
Κάνε με έτσι ώστε να τους κάνω όλους ευτυχισμένους και χαρούμενους.
Θεέ μου, δε ζητάω πολλά.
Θέλω μόνο να γίνω σαν μια τηλεόραση!»
H δασκάλα που το διάβασε (καθώς βαθμολογούσε) την έκανε να κλάψει.
Ο σύζυγός της που μόλις είχε μπει στο σπίτι, τη ρώτησε: «τι συμβαίνει;»
Αυτή απάντησε: «Διάβασε αυτή την έκθεση, την έχει γράψει ένας μαθητής μου».
Ο σύζυγος είπε: «Το καημένο το παιδί. Τι αδιάφοροι γονείς είναι αυτοί!» Τότε αυτή τον κοίταξε και είπε: «Αυτή η έκθεση είναι του γιού μας!..»
ΕΝΑ ΜΗΝΥΜΑ ΠΡΟΣ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ…
ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΑΚΟΜΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΟΝΕΙΣ…
Δώστε χρόνο στα παιδιά σας, την ώρα που εσείς νομίζετε πως μόνο τα υλικά αγαθά έχουν ανάγκη, εκείνα νιώθουν τη μοναξιά και την έλλειψη σας…
ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΑΞΙΖΕΙ ΟΣΟ ΜΙΑ ΑΓΚΑΛΙΑ
ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΕ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΦΕΡΕΙ ΠΙΣΩ ΤΟ ΧΡΟΝΟ ΠΟΥ ΧΑΣΑΜΕ ΚΑΙ ΔΕ ΔΩΣΑΜΕ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ..
Διαβάστε όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο στο Daddy-Cool.gr
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του άρθρου χωρίς την γραπτή άδεια από τον εκδότη
