Συμβουλές για το τι μπορείτε να κάνετε όταν το παιδί σας δεν παίζει ποτέ χωρίς εσάς.
Πολλά παιδιά δεν μπορούν μέχρι κάποια ηλικία να παίζουν μόνα τους. Θέλουν να παίζουν μόνο με την μαμά ή τον μπαμπά. Αυτό μερικές φορές είναι ευχάριστο γιατί σημαίνει ότι έχουμε αφιερώσει χρόνο στο παιδί και το παιδί μας, μας έχει ανάγκη και μας υπολογίζει.
Όμως θέλουμε το παιδί μας να είναι ανεξάρτητο επίσης. Αξίζει να σημειωθεί ότι όσο καλοί γονείς κι αν είμαστε θέλουμε μερικές ώρες την ημέρα να είμαστε μόνο εμείς και ο εαυτός μας. Για να κάνουμε δουλειές στο σπίτι ή για να χαλαρώσουμε.
Δείτε ακόμα 4 συνηθισμένοι τρόποι διαπαιδαγώγησης – Ποιος είναι ο πιο αποτελεσματικός;
Δεν είναι όλες οι μέρες ίδιες και δεν μπορούμε κάθε μέρα να έχουμε χρόνο και διάθεση να παίζουμε με τις ώρες. Η σελίδα στο Facebook Μικρό Βουνό δημοσίευσε ένα κείμενο σχετικά με αυτό το συχνό πρόβλημα και μας δίνει μία λύση. Δείτε παρακάτω:
Βοήθεια! Το παιδί μου ΔΕΝ παίζει χωρίς εμένα!
Η μαμά της Χ. – 4.5 ετών- εκφράζει συχνά το παράπονο «Δεν ξέρω τι να κάνω άλλο, όλη μέρα παίζουμε… Δεν γίνεται κάθε δραστηριότητα σκούπισμα, μαγείρεμα να είναι παιχνίδι. Κάποιες φορές παίζει μόνη της αλλά και πάλι μου ζητάει να την κοιτάω, δεν ξέρω.
Δεν παίζει ποτέ μόνη της, δεν είναι ότι δεν θέλω να παίζω με το παιδί αλλά δεν μπορώ όλη την ημέρα… ειδικά τώρα που δεν έχει σχολείο. Δεν ξέρω.. εμείς θυμάμαι παίζαμε και μόνα μας μικρά, έτσι δεν είναι;».
Ας δούμε αυτή την όχι και σπάνια περίπτωση. Η Χ. μοναχοπαίδι και πρώτο εγγόνι της γιαγιάς έχει μεγαλώσει κυρίως με τη γιαγιά, ενώ τους γονείς τους βλέπει το απόγευμα και τα σαββατοκύριακα.
Δείτε ακόμα Οι 4 ανησυχητικές συμπεριφορές του παιδιού όταν συναναστρέφεται με αλλά παιδιά
Υπήρχε πάντα και στα δύο σπίτια η λογική «να τελειώσω τις δουλειές πριν έρθει η Χ. σπίτι, γιατί τι θα κάνει μωρέ το παιδί μόνο του όσο σιδερώνω… θα βαρεθεί.» ή «όσο πλένω τα πιάτα θα τραγουδάμε γιατί τι θα κάνει μόνη της τόση ώρα;».
Συχνά πάλι, όταν η μαμά θέλει να χαλαρώσει κοιτάζοντας το κινητό, αλλά δεν βρίσκει χρόνο, εφόσον πάντα ασχολείται με το παιδί, ενώ παίζει επιτραπέζιο με το παιδί παίζει και με το κινητό .
Καθώς μεγαλώνει όμως το παιδί η οικογένεια παρατηρεί πως αυτό το πλάνο δεν είναι ιδιαίτερα υλοποιήσιμο και πρακτικό σε καθημερινή βάση. Με τους λόγους που οδηγούν τις οικογένειες σε αυτές τις πρακτικές θα ασχοληθούμε σε άλλο κείμενο. Εδώ μας νοιάζει να βοηθήσουμε τη μαμά της Χ.
Δείτε ακόμα “Νιώθω ασήμαντο”: Πώς νιώθει ένα παιδί όταν του φωνάζουμε;
Η Χ. λοιπόν είναι ΕΚΠΑΙΔΕΥΜΕΝΗ να μην παίζει μόνη της και να ερμηνεύει τον ελεύθερο της χρόνο, χωρίς την επίβλεψη του ενήλικα, ως παραμέληση από τον ενήλικα. Χρειάζεται, συνεπώς, να μάθει να παίζει μόνη της και αυτό μπορεί να γίνει μόνο σταδιακά.
Το ρολόι βοηθά ιδιαίτερα γιατί οπτικοποιεί την έννοια του χρόνου στα παιδιά προσχολικής ηλικίας. Αρχικά δίπλα στη μαμά και με συμφωνία μισής ώρας, ή τέταρτου το παιδί θα παίζει μόνο του, όσο η μαμά κάνει κάτι άλλο. Έπειτα προσθέτουμε σταδιακά τέταρτα. Έπειτα δοκιμάζουμε να υπάρχει μικρή απόσταση, αλλά με οπτική επαφή πχ κουζίνα – σαλόνι.
Και τέλος, το παιδί μπορεί να παίξει στο δωμάτιο του. Για να πετύχει αυτό το (υπεραπλουστευμένο λόγω οικονομίας χώρου) πλάνο, είναι απαραίτητο ο γονιός να απενοχοποιήσει τον παράλληλο ελεύθερο δικό του χρόνο με τον χρόνο του παιδιού και να μην τον θεωρεί ως παραμέληση, αλλά ως ανάγκη αρμονικής συμβίωσης.
Δείτε ακόμα Παιδοψυχίατρος λέει: “Ζούμε το χειρότερο μοντέλο γονεϊκότητας”
Παράλληλα είναι απαραίτητο να συνεχίζει να παίζει και να αφιερώνει αρκετό και ποιοτικό χρόνο στο παιδί, αλλά και να τηρεί τις «συμφωνίες» χρόνου που βάζει όσο το μαθαίνει να παίζει μόνο του. #helpmytoddlercantplaywithoutme
Η παραπάνω περίπτωση κρίνεται κατ’ αυτόν τον τρόπο μόνο αν η συμπεριφορά του παιδιού είναι επαναλαμβανόμενη – για μεγάλο χρονικό διάστημα και οι γονείς δυσανασχετούν.
Photo by Omar Lopez
Διαβάστε όλα τα άρθρα για την διαπαιδαγώγηση στο Daddy-Cool.gr
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του άρθρου χωρίς την γραπτή άδεια από τον εκδότη.
