Η συμβουλή ενός παιδοψυχιάτρου για το λάθος που κάνουν οι περισσότεροι γονείς σήμερα.
Ζούμε στην εποχή της τεχνολογίας. Όσο κι αν προσπαθείς δεν είναι εύκολο να μείνεις μακριά από αυτήν. Τι γίνεται όμως όταν σαν γονιός παραμελείς τα παιδιά σου ή δεν τους συμπεριφέρεσαι σωστά εξαιτίας της τεχνολογίας;
Η αλήθεια είναι ότι σύμφωνα με τον παιδοψυχολόγο Γεώργιος Ζάχος Παιδοψυχιατρικό Ιατρείο Παίδων&Εφήβων αυτή την στιγμή τηρούμε ένα από τα χειρότερα μοντέλα γονεϊκότητας. Ένα μοντέλο που βλέπεις γονείς αποχαυνωμένους στα κινητά τους να αδιαφορούν για τις ανάγκες των παιδιών.
Δείτε ακόμα 5 συνήθειες των γονιών που καταστρέφουν τα κoρίτσια
Δίνουμε στα παιδιά μας το κινητό για να παίξει, πολλές φορές δεν ακούμε τι μας λέει γιατί σκρολάρουμε στο Facebook κι όταν μας αποσπά την προσοχή από το κινητό απαντάμε νευρικά. Μπορεί να μην συμφωνούμε όμως σίγουρα το έχουμε κάνει όλοι. Διαβάστε το κείμενο παρακάτω:
Περισσότερο από 20 χρόνια πριν η ειδικός στην τεχνολογία Linda Stone περιέγραψε κάτι από το οποίο πάσχουν πλέον οι πιο πολλοί γονείς: “τη συνεχή, μερική προσοχή” (continuous partial attention). Η κατάσταση αυτή δεν βλάπτει μόνο εμάς, τους ενήλικες, όπως εξήγησε η Stone, αλλά ζημιώνει και τα παιδιά μας.
Το νέο μοντέλο γονικής αλληλεπίδρασης, με το κινητό ή το τάμπλετ κυριολεκτικά ανάμεσά μας, διαταράσσει ένα αρχέγονο σύστημα ανταλλαγής συναισθηματικών σημάτων μεταξύ γονιού και παιδιού.
Δείτε ακόμα Τα παιδιά δεν πρέπει να γιατρεύουν τους ψυχολογικά πληγωμένους γονείς
Ακρογωνιαίος λίθος του είναι η άμεση, απαντητική επικοινωνία, που αποτελεί τη βάση της ανθρώπινης μάθησης. Πλέουμε πια σε αχαρτογράφητα νερά.
Η περιστασιακή γονική απροσεξία δεν είναι καταστροφική (και μπορεί μάλιστα να συμβάλλει στην ανθεκτικότητα), αλλά η χρόνια διάσπαση είναι μια διαφορετική ιστορία. Οι αφηρημένοι, διασπασμένοι γονείς εκνευρίζονται, όταν διακόπτονται από τη χρήση του κινητού τηλεφώνου.
Δεν χάνουν απλώς τα συναισθηματικά σήματα, στην πραγματικότητα, τα παρερμηνεύουν κιόλας. Ένας γονιός μη συντονισμένος, που βρίσκεται “αλλού”, μπορεί να θυμώσει ευκολότερα σε σχέση με κάποιον άλλο που είναι συγκεντρωμένος στο παιδί του.
Δείτε ακόμα Δεν υπάρχει ισχυρότερη διδασκαλία από το δικό μας παράδειγμα
Που, ενώ απλά ζητά την προσοχή του γονιού του, εκείνος θεωρεί ότι προσπαθεί να γίνει χειριστικό. Οι σύντομοι, εκούσιοι αποχωρισμοί μπορεί, φυσικά, να είναι ακίνδυνοι, ακόμη και υγιείς τόσο για το γονιό, όσο και για το παιδί (ειδικά καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν και χρειάζονται περισσότερη, ηλικιακά ανάλογη ανεξαρτησία).
Όμως, εδώ πρόκειται για ένα άλλο είδος “αποχωρισμού”, που διαφέρει από την απροσεξία και συμβαίνει ενώ ο γονιός βρίσκεται μεν με το παιδί, αλλά μέσω της μη-προσοχής επικοινωνεί στο παιδί ότι είναι λιγότερο σημαντικό από ένα email.
Μια μητέρα που λέει στα παιδιά να βγουν να παίξουν, ένας πατέρας που λέει ότι χρειάζεται ησυχία για να συγκεντρωθεί σε μια δουλειά για το επόμενο μισάωρο -αυτές είναι απολύτως λογικές αντιδράσεις στις αλληλοσυγκρουόμενες απαιτήσεις της ενήλικης ζωής.
Δείτε ακόμα “Μαμά δεν αντέχω άλλο, θα πηδήξω από την γέφυρα”: Το μήνυμα μητέρας για την ψυχική υγεία
Αυτό όμως που συμβαίνει σήμερα είναι η επικράτηση της απρόβλεπτης γονικής φροντίδας, την οποία κυβερνούν τα “μπιπ” των ειδοποιήσεων και το ξελόγιασμα των smartphones.
Φαίνεται ότι έχουμε πέσει κυριολεκτικά πάνω στο χειρότερο μοντέλο γονεϊκότητας που θα μπορούσαμε ποτέ να φανταστούμε -όπου έχουμε περισσότερο χρόνο για να είμαστε σωματικά παρόντες (και εμποδίζουμε την αυτονομία των παιδιών μας), αλλά η συναισθηματική παρουσία μας είναι ασταθής και απρόβλεπτη.
Photo cover via: yaraticiebeveyn.com
Διαβάστε όλα τα άρθρα για την διαπαιδαγώγηση του παιδιού στο Daddy-Cool.gr
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του άρθρου χωρίς την γραπτή άδεια από τον εκδότη.
