Eurovision: Η επική ελληνική συμμετοχή με το φόρεμα τσιχλόφουσκα που άφησε τους Ευρωπαίους με το στόμα ανοιχτό

Eurovision: Η επική ελληνική συμμετοχή με το φόρεμα big babol που άφησε τους Ευρωπαίους με το στόμα ανοιχτό

Οι χειρότερες και πιο αποτυχημένες ελληνικές συμμετοχές στη Eurovision που έμειναν στην ιστορία για τους λάθος λόγους. Κιτς σκηνική παρουσία και...κακά τραγούδια.

Πολλά χρόνια συμμετέχουμε στη Eurovision και σίγουρα έχουμε βάλει κι εμείς το λιθαράκι μας στις αποτυχίες. Οι χειρότερες ελληνικές συμμετοχές στη Eurovision με ανέμπνευστα τραγούδια, κιτς σκηνική παρουσία και…αποτυχημένες απόπειρες πειραματισμού.

Η Ελλάδα συμμετέχει στη Eurovision δεκαετίες ολόκληρες. Αυτό σημαίνει ότι όλα αυτά τα χρόνια, έχουμε στείλει κι εμείς τραγούδια που ούτε καν σε εμάς δεν άρεσαν, πόσο μάλλον στους Ευρωπαίους. Αυτές είναι – κατά τη γνώμη μας – οι χειρότερες συμμετοχές στη Eurovision. Διαβάστε παρακάτω:

Κλόουν – Αφροδίτη Φρυδά (1988)

Η Αφροδίτη Φρυδά είναι μία καταξιωμένη τραγουδίστρια αλλά όσων αφορά το τραγούδι, κακά τα ψέματα ήταν κακό. Μπορεί για το 1988 να ήταν κάπως πρωτοπορία, αλλά όσες φορές το έχουμε δει μας πιάνει μία…ετεροντροπή!

Η τραγουδίστρια εμφανίστηκε στη σκηνή με φόρεμα τσιχλόφουσκα. Ναι φίλες και φίλοι, τσιχλόφουσκα. Ο στίχος “είμαι clown, clown clown” κάνει το αποτέλεσμα ακόμα πιο άβολο. Κι αυτό που απογείωνε την παρουσία ήταν το “χα χα χα” που δεν ξέρουμε μέχρι και σήμερα τί λόγο ύπαρξης είχε.

Χωρίς Σκοπό – Χρήστος Κάλοου και Wave (1990)

Θα έπρεπε να πιάσουμε το μήνυμα που μας έστελνε η ζωή, όταν η ελληνική συμμετοχή εκείνη τη χρονιά έχασε το πούλμαν για να πάει στον τελικό και κατέληξε να φτάνει στο μέρος με περιπολικό. Πήραμε την 19η θέση, αλλά μεταξύ μας, δεν έχει σημασία αν αγαπήθηκε ή όχι το τραγούδι στην Ευρώπη.

Δεν άρεσε σε εμάς καταρχάς. Ήταν ένα τραγούδι πολύ αργό, πολύ γλυκό – στα όρια του νερόβραστου – και γενικά σου άφηνε την εντύπωση ότι δεν είχε λόγο ύπαρξης.

Ας πούμε είναι μερικά τραγούδια που δεν είναι του γούστου μου αλλά όταν τα ακούω καταλαβαίνω τί αρέσει στους άλλους. Και υπάρχουν και μερικά τραγούδια που απορώ πως τα ακούνε. Κι αυτό ανήκει δυστυχώς στη δεύτερη κατηγορία. 

S.A.G.A.P.O. – Μιχάλης Ρακιντζής (2002)

Το συγκεκριμένο τραγούδι παιδιά μ’ αρέσει. Βρίσκεται σε αυτή τη λίστα γιατί ομολογουμένως η σκηνική παρουσία ήταν από τις πιο κιτς εμφανίσεις που είχαμε κάνει στον διαγωνισμό.

Όμως δεν μπορώ να μην παραδεχτώ ότι ο Μιχάλης Ρακιντζής πειραματίστηκε με την ηλεκτρονική μουσική σε μία εποχή που στην Ελλάδα δεν ήταν και από τα επικρατέστερα είδη. Επίσης η ελληνική συμμετοχή εκείνη τη χρονιά ήταν σκέτο παρατράγουδο από όπου κι αν το πιάσεις.

Ξεκίνησε με ένα επικό ξεκατίνιασμα ανάμεσα σε Πέγκυ Ζήνα και Μιχάλη Ρακιντζή, με την πρώτη να τον κατηγορεί ότι έκλεψε στον ελληνικό τελικό και κατέληξε να πάμε στη Eurovision ντυμένοι ρομπότ και μέχρι και σήμερα όλη η Ευρώπη να μας θυμάται. Δεν τα πήγαμε καλά, αλλά σίγουρα μείναμε στην ιστορία.

Never Let You Go – Μαντώ (2003)

Δεν την θέλει την Μαντώ η Eurovision. Την πρώτη φορά κατέληξε στα δικαστήρια με την ΕΡΤ, την δεύτερη φορά την στείλαμε με μπαλάντα. Μα με μπαλάντα;

Τί άλλο θέλουμε για να καταλάβουμε ότι οι μπαλάντες δεν ταιριάζουν στις ελληνικές συμμετοχές; Μπορεί να είναι στερεότυπο, αλλά όταν η Ευρώπη φαντάζεται “Ελλάδα”, φαντάζεται ξέφρενους χορούς, ώπα και ουζάκι.

Εμείς πήγαμε με τραγούδι που δεν είχε κανένα ελληνικό στοιχείο πάνω του, τίποτα που να το κάνει να ξεχωρίζει από τις υπόλοιπες χώρες. Ούτε λίγο μπουζουκάκι στο πίσω πίσω. Και φυσικά πήγαμε άπατοι. Βέβαια λατρεύουμε Μαντώ. Η φωνή αυτής της γυναίκας είναι από αλλού! 

Δεν ήταν η Μαρινέλλα – Λίγοι τον θυμούνται αλλά αυτός ήταν ο πρώτος Έλληνας που τραγούδησε στη Eurovision

Απλά μερικές χρονιές μας πιάνει ένα “οι Ευρωπαίοι δεν θα καταλάβουν την ελληνική κουλτούρα, οπότε θα πρέπει να βρούμε ένα τραγούδι να προσαρμόζεται στα γούστα τους“. ΟΧΙ.

Η Ελλάδα δεν είναι η χώρα της μπαλάντας. Και μη ξεχνάμε την Έλενα Παπαρίζου με το My Number One που με την λύρα κατέκτησε την πρώτη θέση. Ότι ήξεραν οι Ευρωπαίοι τί είναι η λύρα; Όχι. Αλλά δείξαμε την δική μας κουλτούρα προς τα έξω.

Argo – Utopian Land (2016)

Παιδιά ακούω ραπ αλλά κάπου πρέπει να τελειώνει όλο αυτό. Η ραπ είναι είδος μουσικής όπως όλα τα άλλα. Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορεί να την κάνει ο καθένας και φυσικά δεν μπορεί να προσαρμοστεί και να ταιριάξει με όλα τα είδη.

Κι αυτό συνέβη κι εδώ. Ένα τραγούδι που πήγε να μπλέξει το παραδοσιακό με την ραπ και το ραπ μέρος του τραγουδιού ακουγόταν σαν παραφωνία. Διότι το ραπ είναι από την Αμερική κι εδώ το ακούμε στα ποντιακά.

Πολύ γλυκό που προσπάθησαν να βγάλουν τον Πόντο στην επιφάνεια, αλλά παιδιά είναι πολύ τριτοδεύτερο όταν αυτό προσπαθεί να γίνει με ραπ. Δεν είναι η μουσική των νέων, είναι αυτό που φαντάζονται οι 50 πλας ότι θα άρεσε στους νέους. 

Better Love – Κατερίνα Ντούσκα

Το θυμάστε; Εμείς όχι. Κι από ότι έχουμε τσεκάρει σε διάφορα βίντεο στο TikTok που δείχνουν τις ελληνικές συμμετοχές μαζεμένες, δεν είμαστε οι μόνοι. Παρόλο που το τραγούδι το στείλαμε το όχι και τόσο μακρινό 2019. Ακόμη ένα τραγούδι χωρίς ταυτότητα.

Υπέροχη φωνή, υπέροχη σκηνική παρουσία, αλλά τί το ελληνικό είχε; Ξένος στίχος, μουσική που αποτελεί πολιτισμικό κομμάτι άλλων λαών. Μία ηλεκτρονική μπαλάντα σαν τόσες και τόσες που έχουν περάσει από τον διαγωνισμό.

Και θα μου πεις “ναι, αλλά τέτοια τραγούδια έχουν κατακτήσει πρωτιές από άλλες χώρες“. Ναι. Γιατί οι άλλες χώρες έχουν άλλα στοιχεία που τις κάνουν να ξεχωρίζουν κι αυτά τα στοιχεία ταιριάζουν με τέτοιου είδους μουσική.

Τα 8 τραγούδια που είχαν αποκλειστεί από τη Eurovision εξαιτίας σκανδάλων και παραβίασης κανονισμών

Πότε θα ξεπεράσουμε επιτέλους το σύνδρομο “να ταιριάξουμε με τους υπόλοιπους” σε αυτή τη χώρα. Με την Αστερομάτα, φαίνεται πως το ξεπερνάμε σιγά σιγά.

Διαβάστε όλα τα αστεία άρθρα στο Daddy-Cool.gr

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του άρθρου χωρίς την γραπτή άδεια από τον εκδότη.